ေလာကဓံႏွင့္ Up and Down

ဘုရားရွင္ဟာ ဒါေတြကိုအကုန္သိျမင္ေတာ္မူတဲ့အတြက္ သဗၺညဳတလို႔ေခၚတာ
ဘာေတြလည္း “ေလာကအေၾကာင္းေတြေပါ့။” ဒီထက္နဲနဲေလးခ်ဲ႕ေျပာရရင္
သတၱေလာက၊ၾသကာသေလာက၊ သခၤါရေလာကတို႔ရဲ႕ ဆုိင္ရာအေၾကာင္းအ
ရင္းေတြကိုပဲေပါ့။
သိတဲ့ေနရာမွာ သူေျပာကိုယ္ေျပာနဲ႔သိတာမဟုတ္သလို အာစရိယလည္းမကူ
မိမိရဲ႕သယမၻဴဉာဏ္နဲ႔သိတာပါ။ သိပ့္ကိုထူးဆန္းပါတယ္။ သိရတဲ့အေၾကာင္း
အရင္းကလည္းပဲ အျခားေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူး။ ေလာကထဲက မင္းတို႔ငါတို႔ရဲ႕
မိုက္မဲမႈေတြ တပ္မက္တြယ္တာမႈေတြစတဲ့ အ၀ိဇၨာတရားေတြႀကီးဆိုးေနျခင္း
ကုိ သနားေတာ္မူေသာ “မဟာကရုဏာစိတ္” ေၾကာင့္ သဗၺညဳဘ၀ကိုတက္
လွမ္းေတာ္မူခဲ့ရတာပါ။
အဲလို သဗၺညဳတစ္ဆူျဖစ္ဖို႔အတြက္ အေစာကေျပာခဲ့တဲ့ ေလာကသံုးပါးရဲ႕အျဖစ္
အပ်က္ေတြကို သိထားရတယ္ေလ။ ေလာကဓံကိုအႏွစ္ခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ (၈)ပါး
ရွိတယ္လုိ႔ဘုရားရွင္ဟာ ေဇတ၀န္ေက်ာငး္မွာ နတ္သားတစ္ပါးကိုေျပာခဲ့ပါေသး
တယ္။ 

ဘယ္သူဘယ္၀ါပဲျဖစ္ျဖစ္ ေလာကဓံရွစ္ပါးကိုေတာ့ မျဖစ္မေနခံလုိက္ရတာပါပဲ
လူ၀တ္ေၾကာင္ဘ၀ကေန ရဟန္း၀တ္။ ရေသ့၀တ္ကေန ၊ လူ၀တ္ေၾကာင္ ၊ရာ
ထူးအာဏာရွိကေန ၊ရာထူးအာဏာမဲ့။ စသည္ျဖင့္ အဆိုးေတြ အေကာင္းေတြ
ဟာ တို႔ေလာကလူသားေတြအတြက္ ေရွာင္လြဲလို႔မရေသာ ဒုကၡေတြပါပဲ။
အဆံုးစြန္ဆံုးဒုကၡကေတာ့ “ ေသခြဲခြဲရျခင္း” ပါပဲ။
ဒီေသခြဲခြဲခြာရျခင္းဒုကၡကို ဘယ္သုေတသနပညာရွင္ႀကီးကမွ Formula ေဆး
ေကာင္းမရေသးပါ။ ေနာက္လည္းရမည္မဟုတ္ပါ။ အနတၱေလာကအစစ္ျဖစ္ေသာ
ဘံုဘ၀ေတြကို ဘယ္လိုကုစားလို႔ရမွာလဲ?
“အၾကင္သူသည္ ၀တ္ေၾကာင္ကို ရြံမုန္း၍ ရေသ့ရဟန္းျပဳ၏ ။”
“ ထို ရေသ့ရဟန္းဘ၀ကိုပင္ ရြံမုန္း၍ ၀တ္ေၾကာင္ဘ၀ကို ေရာက္ခဲ့ျပန္၏ ။”
“ တစ္ဖန္ထိုအၾကင္သူသည္ ၀တ္ေၾကာင္ကို ရြံမုန္း၍ ရေသ့ရဟန္းျပဳျပန္၏ ။”
“ထိုနည္း၀တ္ေၾကာင္ႏွင့္ရေသ့ရဟန္းဘ၀ကုိ Up and Down ခဲ့တာ (၇)ႀကိမ္
တိုင္ခဲ့ေလ၏ . . . .”
“သူသည္ကား ” “အျခားမဟုတ္”
“ကု႑လပ႑ိတဟုေခၚေသာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ျမတ္ပင္တည္း . . .”
သူ၀တ္ေၾကာင္ကို ျပန္ျပန္ေရာက္လာတာကလည္း မာတုဂါမတို႔ ဘာတို႔ညာတို႔
ေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူး၊ သူ႔ရဲ႕ အသြားတိုေနၿပီျဖစ္တဲ့ေပါက္တူးအိုေလးေၾကာင့္ပါ။
သူ႔ဘ၀တစ္သက္တာမွာ ဒီေပါက္တူးေလးနဲ႔လူ႔၀ကိုကုတ္ျခစ္ရုန္းကန္ခဲ့ရတာမို႔
ၾကာလာေတာ့ေပါက္တူးရဲ႕အသြားေတြလည္း တိုလို႔အိုခဲ့ရၿပီျဖစ္သလို သူ႔ခႏၶာ
ကလည္း ဇရာကိုျပလာခဲ့ပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ သူဟာ ေပါက္တူးအိုေလးကို သိမ္းထားၿပီး ရေသ့၀တ္ခဲ့ပါတယ္။ရေသ့
ဘ၀ေရာက္ျပန္ေတာ့ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အတူတြဲၿပီးဘ၀ခရီးကိုေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ ေပါက္
တူးအိုေလးကို သတိရျပန္တယ္။ ဒါနဲ႔ ရေသ့ဘ၀ကေန လူ၀တ္ေၾကာင္ဘ၀ျဖင့္
ေပါက္တူအိုေလးနဲ႔ ေနခဲ့ျပန္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သူဟာ (၇)ႀကိမ္တိုင္တိုင္ ၀င္/ထြက္
လုပ္ခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး (၇)ႀကိမ္ေျမာက္မွာေတာ့ သူစဥ္းစားမိသြားတယ္။
“ ငါဒီအတိုင္းသာ ေပါက္တူးအိုေလးကို စြဲလမ္းၿပီး ျမတ္ေသာရေသ့ဘ၀ကေန
ျပန္ျပန္ထြက္ခဲ့ရတယ္”
“ ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့မျဖစ္ေတာ့ဘူး ”
“ ဒီေပါက္တူးအိုေလးကို လံုး၀စြန္႔လႊတ္မွသာလွ်င္ ငါရေသ့ဘ၀ျမဲျမံလိမ့္မယ္။”
ဒီလို Thinking ရသြားတယ္။
ဒါနဲ႔ပဲ ေပါက္တူးအိုေလးကို လံုး၀ လံုး၀ ျပန္မရႏိုင္ ျပန္မသိႏိုင္ ျပန္မမွတ္မိႏိုင္
ေလာက္ေအာင္ ေလွေပၚတင္ၿပီးျမစ္တစ္ခုဆီကို ေလွာ္ခပ္ခဲ့တယ္။ ျမစ္ရဲ႕အလယ္
ေခါင္ေရာက္တဲ့အခါ . . .
မတ္တပ္ရပ္လိုက္တယ္ . . .
သူ႔မ်က္လံုးႏွစ္ခုကို အ၀တ္စည္းတယ္ . . . . .
ေပါက္တူးကိုကိုင္လိုက္တယ္ . . . .
ေျခကိုအသာႀကြၿပီး ကိုယ္ကိုပတ္ျခာလည္လို္က္တယ္၊အပတ္ရည္မ်ားလာေတာ့အ
ေရွ႕အေနာက္ရယ္လို႔မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့မွ လက္ထဲကေပါက္တူးအိုေလး
ကို အားကုန္သံုးကာ လႊတ္ပစ္လုိက္တယ္။
“ . . . . ဗြမ္း . . . ”
ဆိုတဲ့အသံၾကားလိုက္ရတယ္။အသံၾကားၿပီး။ တစ္မိနစ္ခန္႔ၾကမွ မ်က္လံုးကို
ဖြင့္လိုက္တယ္။ သူ႔ရင္ထဲမွာ တစ္သက္တာလံုး စြဲလမ္းေနတဲ့ ေပါက္တူးေလးကို
သူလံုး၀ေမ့ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေတာ့မွ ျခေသၤ့တစ္ေကာင္ရဲ႕ ဟိန္းေဟာက္သံႏွင့္အ
လားတူတဲ့ .. .
• “ ဇိတံ ေမ ”
• “ ဇိတံ ေမ ”
• “ ဇိတံ ေမ”

 “ငါသည္ . .ေအာင္ခဲ့ေလၿပီ .. .။”
ငါသည္ ..
“ေပါက္တူးအိုေလးအား စြဲလမ္းမိခဲ့ေသာကိေလသာကို ေအာင္ျမင္ခဲ့ေလၿပီ”
(၇)ႀကိမ္တိုင္တိုင္ စြဲလမ္းလြန္စိတ္ေၾကာင့္ ျမတ္ေသာရေသ့ဘ၀ကိုစြန္႔ခဲ့ရတယ္။
ေဟာ့ .. အခုၾကည့္စမ္း .. ငါ့မွာစြဲလမ္းစရာမရွိေတာ့ၿပီ .. ။
ငါသည္ . . .ကိေလသာကို ေအာင္ျမင္ခဲ့ေလၿပီ .. တကား .. . ။
“အို .. . ”
“. . . . . က်ႏုပ္၏ . . . . .”
“ဓမၼသံေ၀ဃရင္တြင္းသံကို နားဆင္ဖတ္ရႈ႕ေနေသာ အေဆြေတာ္”
“အေဆြေတာ္သည္လည္း ”
“ဘုရားအေလာင္းေတာ္ႀကီးမ်ားကဲ့သို႔ပင္ ”
“မစြဲလမ္းသင့္မစြဲလမ္းထိုက္ေသာ ကိေလသာအာရံုမ်ားကို စြန္႔လႊတ္ႏိုင္ပါေစဟု”
“က်ႏုပ္ဤေဆာင္းပါးျဖင့္ ဆႏၵျပဳ ဆုေတာင္းေရရြတ္ေနမိပါသည္ဟု .. . ”
“အေဆြေတာ္ ” “သိမွတ္ေတာ္မူပါေလာ့ . . .”
Share ျခင္းျဖင့္ ထပ္ဆင့္အလင္းကုသိုလ္ေ၀ငွႏုိင္ပါသည္။
ကိုးကား ..
ကု႑ကပ႑ိတဇာတ္
ဘဒၵ ႏၱေကာ၀ိဒ
█ ░ အလင္းရွင္ ░ █
အေရွ႕ဥယ်ာဥ္တိုက္
စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္၊ရန္ကုန္