.

AlinShin

Thursday, February 7, 2013

သံသာရာႀကီးကေၾကာက္စရာႀကီးေနာ္....

ေန႔စဥ္ ေျမႀကီးရြက္သယ္ဖို႔သူ

ဤဇာတ္လမ္းသည္ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ ျဖစ္သည္။
ေက်ာင္းကုန္းျမိဳ႔နယ္ ေဒါင့္ႀကီးေက်းရြာသည္ စည္ကားေသာရြာႀကီးတရြာ ျဖစ္ပါသည္။
တိုက္နယ္ေဆးရံု၊ အ-ထ-က ေက်ာင္း၊ စည္ကားစြာ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားေနေသာ ကုန္စံုဆိုင္၊ အထည္ဆိုင္၊ တိုက္တာေပါမ်ားျပီး
အိမ္ႀကီးအိမ္ေကာင္းမ်ားႏွင့္ စည္ကားစြာ ရွိပါသည္။ ေဒါင့္ႀကီးရြာတြင္ ေမာင္ကံညိမ္းသည္ ဇနီးႏွင့္ သားသမီးသံုးေယာက္ႏွင့္ေနထိုင္သည္။
သူ၏အမ ေဒၚသိန္းသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ၆-ႏွစ္ခန္႔ေလာက္က ကြယ္လြန္ခဲ့ပါသည္။
တေန႔ ညဘက္ ေမာင္ကံညိမ္း အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္ ထူးဆန္းေသာ အိပ္မက္ကို မက္သည္။
အိပ္မက္ထဲတြင္ အေမျဖစ္သူ ေဒၚသိန္း ေမာႀကီးပန္းႀကီး ေရာက္လာပါသည္။ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ပင္ပန္းေနပံုရသည္။
ေခါင္းေပါင္း ေပါင္းထားျပီး ေျမသယ္ျခင္းတခုလည္း ကိုင္ထားပါသည္။
သူမေခါင္းေပါင္းေပါင္းထားေသာ တဘက္က သူမ ေသဆံုးစဥ္က မ်က္ႏွာအုပ္ထည့္ထားေသာ တဘက္ျဖစ္ပါသည္။
သား ထပါဦး၊ သားကုိ ေျပာစရာရွိတယ္။
အေမေလ အေမေသတဲ့အခ်ိန္ကစျပီး အခုအခ်ိန္အထိ ေျမေတြရြက္သယ္ေနတာ တခါမွ မနားရပါဘူးသားရယ္။ ပင္ပန္းလွပါျပီ။
အေမေလ သားတို႔ ငယ္ငယ္ကတည္းက အေမတို႔ေျခရင္းဘက္က ဆရာဦးေမာင္ျမတုိ႔ ေျမကို အေမ့ေျမဆိုျပီး ျငင္းယူခဲ့ပါတယ္။
ေျမအက်ယ္ တေတာင္ေလာက္ရွိပါတယ္။
ဆရာက ပထမေတာ့ သူ႔ေျမႀကီး၊ ဒီမအူပင္ေလးနဲ႔ အမွတ္အသားလုပ္ထားတယ္လို႔ ေျပာေသးတယ္။
ေနာက္ေတာ့လည္း မသိန္း စိတ္ခ်မ္းသာမယ္ဆို ယူပါလို႔ေျပာခဲ့တယ္။
အေမ ေျမယူထားတာ အခု အႏွစ္ ၃၅-ႏွစ္ေလာက္ရွိျပီ။
အဲဒါေၾကာင့္ သားက ဆရာတုိ႔ေျမကို ဆရာတို႔ ျပန္ယူပါလို႔ေျပာျပီး အေမ့ကို အလွဴတခုလုပ္ျပီး အမွ်အတန္းေပးေ၀ပါ သားရယ္။
အိပ္မက္ကိုလည္း မယံုမၾကည္မရွိပါနဲ႔။ အေမ မွာတဲ့အတိုင္း ဆက္ဆက္လုပ္ေပးပါ။ အေမ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
အေမေလ သားကို အိပ္မက္ေပးခ်င္လို႔ အိမ္တြင္းနတ္ေတြေတာင္းပန္ျပီး အိပ္မက္ ေပးရတာပါ။
အေမ သြားေတာ့မယ္ေနာ္ သား-ဟုေျပာျပီး ထြက္သြားပါသည္။
ထြက္သြားေသာအေမ့ကို ေငးၾကည့္ရင္း လန္႔ႏိုးသြားသည္။
ေမာင္ကံညိမ္းလည္း အိပ္မက္အရ အေမေျပာေသာ ဆရာတို႔လင္မယားထံသြားျပီး ဆရာရယ္-မအူပင္ေဘးက ေျမက ဆရာတုိ႔ေျမဆို။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္ တေတာက္ေလာက္ပါတယ္ မဟုတ္လား။ ဆရာတို႔ျပန္ယူပါ-ဟု ေျပာပါသည္။
ဆရာက-ဆရာ မယူပါဘူး သားရယ္။
မဟုတ္တာ ဆရာရယ္၊ ျပန္ယူပါ။ ဆရာ မယူလည္း ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေပးရမွာပဲ-ဟုေျပာျပီး
ဆရာ့ျခံစည္းရိုးကိုဖ်က္၍ သူတို႔ဘက္ပါသည့္ မအူပင္မွစ၍ ေမာင္ကံညိမ္းကိုယ္တိုင္ အတင္းကာေပး လိုက္ပါသည္။
ထို႔ေနာက္ အိမ္တြင္ ဘုန္းႀကီးသံုးပါးပင့္ သကၤန္းကပ္၊ ဆြမ္းဆက္ကပ္၍ အေမအား အမွ်အတန္း ေပးေ၀လိုက္ပါသည္။
ထိုေန႔ည၌ ေမာင္ကံညိမ္း အိပ္မက္တြင္ အေမႏွင့္ေတြ႔ရသည္။
အေမသည္ ပထမအိပ္မက္ထဲတြင္ ေတြ႔ရသည့္ ေျမသယ္ျခင္းေတာင္းႏွင့္ မဟုတ္ေတာ့။
ေမာေမာပန္းပန္းလည္း မဟုတ္ေတာ့။ ၀တ္ေကာင္းစားလွႏွင့္ ရႊင္ပ်ေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ ျဖစ္သည္။
သူ႔သားျဖစ္သူ၏ လက္ကေလးကိုကိုင္ကာ ေက်းဇူးတင္လို္က္တာ သားရယ္၊ အခု အေမ ေျမမသယ္ရေတာ့ဘူး။
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားလို႔လာလို႔ရေနျပီ သား။
ဒါေၾကာင့္ အေမ သြားေတာ့မယ္ေနာ္-ဟု ေျပာဆိုကာ ႏႈတ္ဆက္၍ ထြက္ခြါသြားပါေတာ့သတည္း။

(ကာယကံရွင္၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ တင္ျပပါသည္)
ၾကည္ရႊင္ေအး (ေက်ာင္းကုန္း)
(ျမတ္မဂၤလာ ၂၀၁၀-ခု ဇူလိုင္လ)
ေန႔စဥ္ ေျမႀကီးရြက္သယ္ဖို႔သူ

ဤဇာတ္လမ္းသည္ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ ျဖစ္သည္။
ေက်ာင္းကုန္းျမိဳ႔နယ္ ေဒါင့္ႀကီးေက်းရြာသည္ စည္ကားေသာရြာႀကီးတရြာ ျဖစ္ပါသည္။
တိုက္နယ္ေဆးရံု၊ အ-ထ-က ေက်ာင္း၊ စည္ကားစြာ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားေနေသာ ကုန္စံုဆိုင္၊ အထည္ဆိုင္၊ တိုက္တာေပါမ်ားျပီး
အိမ္ႀကီးအိမ္ေကာင္းမ်ားႏွင့္ စည္ကားစြာ ရွိပါသည္။ ေဒါင့္ႀကီးရြာတြင္ ေမာင္ကံညိမ္းသည္ ဇနီးႏွင့္ သားသမီးသံုးေယာက္ႏွင့္ေနထိုင္သည္။
သူ၏အမ ေဒၚသိန္းသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ၆-ႏွစ္ခန္႔ေလာက္က ကြယ္လြန္ခဲ့ပါသည္။
တေန႔ ညဘက္ ေမာင္ကံညိမ္း အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္ ထူးဆန္းေသာ အိပ္မက္ကို မက္သည္။
အိပ္မက္ထဲတြင္ အေမျဖစ္သူ ေဒၚသိန္း ေမာႀကီးပန္းႀကီး ေရာက္လာပါသည္။ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ပင္ပန္းေနပံုရသည္။
ေခါင္းေပါင္း ေပါင္းထားျပီး ေျမသယ္ျခင္းတခုလည္း ကိုင္ထားပါသည္။
သူမေခါင္းေပါင္းေပါင္းထားေသာ တဘက္က သူမ ေသဆံုးစဥ္က မ်က္ႏွာအုပ္ထည့္ထားေသာ တဘက္ျဖစ္ပါသည္။
သား ထပါဦး၊ သားကုိ ေျပာစရာရွိတယ္။
အေမေလ အေမေသတဲ့အခ်ိန္ကစျပီး အခုအခ်ိန္အထိ ေျမေတြရြက္သယ္ေနတာ တခါမွ မနားရပါဘူးသားရယ္။ ပင္ပန္းလွပါျပီ။
အေမေလ သားတို႔ ငယ္ငယ္ကတည္းက အေမတို႔ေျခရင္းဘက္က ဆရာဦးေမာင္ျမတုိ႔ ေျမကို အေမ့ေျမဆိုျပီး ျငင္းယူခဲ့ပါတယ္။
ေျမအက်ယ္ တေတာင္ေလာက္ရွိပါတယ္။
ဆရာက ပထမေတာ့ သူ႔ေျမႀကီး၊ ဒီမအူပင္ေလးနဲ႔ အမွတ္အသားလုပ္ထားတယ္လို႔ ေျပာေသးတယ္။
ေနာက္ေတာ့လည္း မသိန္း စိတ္ခ်မ္းသာမယ္ဆို ယူပါလို႔ေျပာခဲ့တယ္။
အေမ ေျမယူထားတာ အခု အႏွစ္ ၃၅-ႏွစ္ေလာက္ရွိျပီ။
အဲဒါေၾကာင့္ သားက ဆရာတုိ႔ေျမကို ဆရာတို႔ ျပန္ယူပါလို႔ေျပာျပီး အေမ့ကို အလွဴတခုလုပ္ျပီး အမွ်အတန္းေပးေ၀ပါ သားရယ္။
အိပ္မက္ကိုလည္း မယံုမၾကည္မရွိပါနဲ႔။ အေမ မွာတဲ့အတိုင္း ဆက္ဆက္လုပ္ေပးပါ။ အေမ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
အေမေလ သားကို အိပ္မက္ေပးခ်င္လို႔ အိမ္တြင္းနတ္ေတြေတာင္းပန္ျပီး အိပ္မက္ ေပးရတာပါ။
အေမ သြားေတာ့မယ္ေနာ္ သား-ဟုေျပာျပီး ထြက္သြားပါသည္။
ထြက္သြားေသာအေမ့ကို ေငးၾကည့္ရင္း လန္႔ႏိုးသြားသည္။
ေမာင္ကံညိမ္းလည္း အိပ္မက္အရ အေမေျပာေသာ ဆရာတို႔လင္မယားထံသြားျပီး ဆရာရယ္-မအူပင္ေဘးက ေျမက ဆရာတုိ႔ေျမဆို။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္ တေတာက္ေလာက္ပါတယ္ မဟုတ္လား။ ဆရာတို႔ျပန္ယူပါ-ဟု ေျပာပါသည္။
ဆရာက-ဆရာ မယူပါဘူး သားရယ္။
မဟုတ္တာ ဆရာရယ္၊ ျပန္ယူပါ။ ဆရာ မယူလည္း ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေပးရမွာပဲ-ဟုေျပာျပီး
ဆရာ့ျခံစည္းရိုးကိုဖ်က္၍ သူတို႔ဘက္ပါသည့္ မအူပင္မွစ၍ ေမာင္ကံညိမ္းကိုယ္တိုင္ အတင္းကာေပး လိုက္ပါသည္။
ထို႔ေနာက္ အိမ္တြင္ ဘုန္းႀကီးသံုးပါးပင့္ သကၤန္းကပ္၊ ဆြမ္းဆက္ကပ္၍ အေမအား အမွ်အတန္း ေပးေ၀လိုက္ပါသည္။
ထိုေန႔ည၌ ေမာင္ကံညိမ္း အိပ္မက္တြင္ အေမႏွင့္ေတြ႔ရသည္။
အေမသည္ ပထမအိပ္မက္ထဲတြင္ ေတြ႔ရသည့္ ေျမသယ္ျခင္းေတာင္းႏွင့္ မဟုတ္ေတာ့။
ေမာေမာပန္းပန္းလည္း မဟုတ္ေတာ့။ ၀တ္ေကာင္းစားလွႏွင့္ ရႊင္ပ်ေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ ျဖစ္သည္။
သူ႔သားျဖစ္သူ၏ လက္ကေလးကိုကိုင္ကာ ေက်းဇူးတင္လို္က္တာ သားရယ္၊ အခု အေမ ေျမမသယ္ရေတာ့ဘူး။
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားလို႔လာလို႔ရေနျပီ သား။
ဒါေၾကာင့္ အေမ သြားေတာ့မယ္ေနာ္-ဟု ေျပာဆိုကာ ႏႈတ္ဆက္၍ ထြက္ခြါသြားပါေတာ့သတည္း။

(ကာယကံရွင္၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ တင္ျပပါသည္)
ၾကည္ရႊင္ေအး (ေက်ာင္းကုန္း)
(ျမတ္မဂၤလာ ၂၀၁၀-ခု ဇူလိုင္လ)
Maung Thet Paing Soe shared Myanmar News Update's photo.

By:အလင္းရွင္ http://aungminkhoung.blogspot.com

ကိုင္းကၽြန္းမွီသာသနာ

"ကိုင္းကိုက်ြန္္းမွီ က်ြန္းကိုင္မွီ"
သာဂါရာ အနာဂါရာစ၊ ဥေဘာ အေညာညနိႆိတာ။
အာရာဓယႏ ၱဳ သရ႒ံ၊ ဘုဇိႆံ ဥႆိတဒၵဇံ။
(အာရာဓယႏ ၱဳ သဒၵမံၼ၊ ေယာဂေကၡမံ အနုတၱရံ)

သာဂါရာစ- အိမ္ရာတည္ေထာင္ လူတို႔ေဘာင္၌ ေခါင္ေဆာင္ေရြ႕သြား လူၾကီးမင္းမ်ာသည္၎၊
အနာဂါရာစ- အိမ္ရာမေထာင္ သာသနာ့ေဘာင္၌ ေခါင္ေဆာင္ေရြ႕သြား ဆရာေတာ္ဘုရားမ်ားသည္၎ ၊
ဥေဘာ- ဆရာ ဒကာ / ဒကာ ဆရာဟု ကမာၻကိုရွဳနွိင္သည့္ လူထုထိပ္ေခါင္ ထိုေခါင္ေဆာင္ႏွစ္ဦးတို႔သည္၊
အေညာညနိႆိတာ- ကိုင္းကိုက်ြန္းမွီ က်ြန္းကိုင္မီွသို႔ ပမည္မယြင္း အခ်င္းခ်င္း အာထားၾကကုန္လ်က္၊
ဘုဇိႆံ- နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရ ျဗိတိရွ က်ြန္ဘ၀မွလြတ္ေျမာက္ခဲ့ျပီးေသာ၊
သရ႒ံ- မိေမြ ဖႏွစ္ ခ်က္ျမွဳတ္ျဖစ္ျဖစ္ရ် ္ အသစ္တည္ဖန္ ကိုယ္နုိင္ငံကို၊
ဥႆိတဒၵဇံ- တို႔ျျပည တို႔ေျမ တို႔အေမြဟု အေျခသိုက္ျမိဳက္ စိုက္တလူလူ ေအာင္လံထူျမဲသာလွ်င္၊
(ေယာဂေကၡမံ-ေယာဂ၏ ကုန္ရာျဖစ္ေသာ အနုတၱရံ- အတုမရွိ ျမတ္ေခါင္ထိေသာ၊
သဒၵမၼံ- ပိဋကသံုးသြယ္း နိကာယ္ငါးျဖာ အဂၤါကိုးတန္ ဓမၼကၡႏၵာေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ဟု ဆိုအပ္ေသာသူေတာ္တရား ဘုရားရွင္၏ အဆံုးအမမ်ားကို)
အာရာဓယႏ ၱဳ- ေျမျပင္ေရျပင္ ေ၀ဟင္မလပ္ တပ္ေပါင္းကြပ္လွ်က္၊ အျမတ္ရတနာ သာသနာလည္း ေရာင္၀ါထိန္ညီး လံုးစံုျပီးေအာင္ ခ်ီေျမွာက္နုိင္ၾကပါေစတည္း။
(အနာဂါတ္သာသနာ)

ခရိုနီေတြဟာ အာဏာရ၀န္ၾကီးေတြနဲ႔ေပါင္းျပီး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အေခ်ာင္ႏႈိက္ခြင့္ ရေနသလဲ



ခရိုနီေတြဟာ အာဏာရ၀န္ၾကီးေတြနဲ႔ေပါင္းျပီး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အေခ်ာင္ႏႈိက္ခြင့္ ရေနသလဲ

Thar Lay's status

ရန္ကုန္ျမိဳ႔လည္ေခါင္ဧရိယာေတြမွာ တစ္စတုရန္းေပလွ်င္ ေဒၚလာ (၆၀၀၀) ေစ်းေပါက္ပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ 21,100 sq ft ရွိေသာ ေက်ာက္တံတား ျမိဳ႔နယ္ လ၀ကပိုင္အေဆာက္အဦးသည္ ေဒၚလာ(၁၂၆)သန္း တန္ပါသည္။

ျမန္မာေငြအားျဖင့္ (၁၀၈,၈၇၆) သန္း တန္ပါတယ္။

ခရိုနီေတြဟာ အာဏာရ၀န္ၾကီးေတြနဲ႔ေပါင္းျပီး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အေခ်ာင္ႏႈိက္ခြင့္ ရေနသလဲဆိုတာ ေအာက္ပါ status ကို ၾကည့္ပါ။

---------------------------------------------------------------
Mdy Boy posted in Shwe Myo Daw

ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္
ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္ ပစၥည္းမ်ားအား ပုဂၢလိကပိုင္ျပဳလုပ္ေရးေကာ္မရွင္
အမိန္႔ေၾကျငာစာအမွတ္ ၁၇/၂၀၁၂

၁၃၇၄ ခုႏွစ္၊ နယုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၁၁ ရက္
( ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၁၅ ရက္ )

၁။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၁ ရက္ ေန႔တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ပုဂၢလိကပိုင္ျပဳလုပ္ေရးေကာ္မရွင္အစည္းအေဝးအမွတ္ (၁/၂၀၁၁) ၏ သေဘာတူအတည္ျပဳခ်က္အရ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန၊ ၿမိဳ႕ရြာႏွင့္
အိုးအိမ္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဦးစီးဌာနရွိရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္၊ 
မဟာဗႏၶဳလလမ္း၊ အမွတ္ (၄၁၆)၊ ေျမ (၂၁,၁၀ဝ) စ/ေပရွိ
ျပည္သူ႔အင္အားဦးစီးဌာန႐ံုး အေဆာက္အဦေဟာင္းအား
ဦးေဇာ္ေဇာ္(ဥကၠ႒၊ မက္စ္ျမန္မာကုမၸဏီလီမိတက္) သို႔ 
က်ပ္ (၁၅,၀ဝ၀) သန္း ျဖင့္ အၿပီးအျပတ္ေရာင္းခ်လိုက္သည္။
ခရိုနီေတြဟာ အာဏာရ၀န္ၾကီးေတြနဲ႔ေပါင္းျပီး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အေခ်ာင္ႏႈိက္ခြင့္ ရေနသလဲ
Thar Lay's status
ရန္ကုန္ျမိဳ႔လည္ေခါင္ဧရိယာေတြမွာတစ္စတုရန္းေပ လွ်င္ ေဒၚလာ (၆၀၀၀) ေစ်းေပါက္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ 21,100 sq ft ရွိေသာ ေက်ာက္တံတား ျမိဳ႔နယ္ လ၀ကပိုင္အေဆာက္အဦးသည္ ေဒၚလာ(၁၂၆)သန္း တန္ပါသည္။ ျမန္မာေငြအားျဖင့္ (၁၀၈,၈၇၆) သန္း တန္ပါတယ္။ ခရိုနီေတြဟာ အာဏာရ၀န္ၾကီးေတြ နဲ႔ေပါင္းျပီး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အေခ်ာင္ႏႈိက္ခြင့္ ရေနသလဲဆိုတာ ေအာက္ပါ status ကို ၾကည့္ပါ။
Mdy Boy posted in Shwe Myo Daw
ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္
ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္ ပစၥည္းမ်ားအား ပုဂၢလိကပိုင္ျပဳလုပ္ေရးေကာ္မရွင
အမိန္႔ေၾကျငာစာအမွတ္ ၁၇/၂၀၁၂ ၁၃၇၄ ခုႏွစ္၊ နယုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၁၁ ရက္
( ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၁၅ ရက္ ) ၁။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၁ ရက္ ေန႔တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ပုဂၢလိကပိုင္ျပဳလုပ္ေရးေကာ္မရွင္အစည္းအေဝးအမွတ္ (၁/၂၀၁၁) ၏ သေဘာတူအတည္ျပဳခ်က္အရ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန၊ ၿမိဳ႕ရြာႏွင့္
အိုးအိမ္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဦးစီးဌာနရွိရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္၊
မဟာဗႏၶဳလလမ္း၊ အမွတ္ (၄၁၆)၊ ေျမ (၂၁,၁၀ဝ) စ/ေပရွိ
ျပည္သူ႔အင္အားဦးစီးဌာန႐ံုး အေဆာက္အဦေဟာင္းအား
ဦးေဇာ္ေဇာ္(ဥကၠ႒၊ မက္စ္ျမန္မာကုမၸဏီလီမိတက္) သို႔
က်ပ္ (၁၅,၀ဝ၀) သန္း ျဖင့္ အၿပီးအျပတ္ေရာင္းခ်လိုက္သည္။
 
Shwe Zin and Min San shared Khaing Soelynn's photo. မွကူးယူတင္ျပသည္
By:အလင္းရွင္ http://aungminkhoung.blogspot.com


 

အပင္းေတြထြက္




Like
Sae Tie Tee
photos
Feb 7, 2013 2:08 AM
ကာတြန္႔ဆရာသည္ အေတာ္ကို ဉာဏ္ေျပးလြန္းသည္၊ နက္နက္သည့္ဉာဏ္ ခက္ခဲသည့္ဟန္ျဖစ္ ဆြဲထားပံုမွာ က်ေနာ့အတြက္ အေတာ္ကို ခံတြင္းမိန္လွပါည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုတာ ထိုႏိုင္ငံတြင္ေနထိုင္ၾကေသာ ျပည္သူလူထုေတြသာ ပိုင္ဆိုင္တာပါ။ ထိုျမန္မာ ႏိုင္ငံရဲ႕သဃံဇာတေတြကို စစ္အာဏာရူးမ်ားဟာ လက္ေ၀ခံခရိုနီမ်ားနဲ႔ ပူးေပါင္းကာ ျပည္သူကိုေတာ့ တိုင္းျပည္ေကာင္းစား ေရးအတြက္ သူတို႔အသက္ေတြစေတးေနပါတယ္ဆိုတဲ့ ျပယုဂ္ကုိျပကာ လိမ္စား၊ညာစား၊ခိုးစား၊တိုက္စား၊လုစားခဲ့ၾကသည့္ ျပည္သူပိုင္ပစၥည္းေတြဟာ မသာထာေရစာေတြပါပဲ။
Sae Tie Tee
photos
Feb 7, 2013 2:02 AM

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Twitter Bird Gadget