ေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္(သို႔) ယၾတာအေျခမွားခဲ့ေလသလား

ကၽြန္မေမာင္ေလးကို မကယ္ႏိုင္ၾကေတာ့ဘူးလား

ႏိုင္လင္းေအာင္၊ ရန္ကုန္

ေမ ၃၁၊ ၂၀၀၉

´´ကၽြန္မ ေမာင္ေလး သက္လြင္ကို ရွာေပးၾကပါ အုတ္ေတြၾကားမွာ အသက္ရွဴ ၾကပ္ျပီး ေသရပါေတာ့မယ္´´ လို႔ နီရဲေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြက မ်က္ရည္ေတြ စီးက်ျပီး ယူက်ံဳးမရျဖစ္ေနတဲ့ အစ္မျဖစ္သူ မေကသီက ကယ္ေဆးေရး လုပ္သားေတြကို ေျပာေနတာပါ။

သူမရဲ႕ ေမာင္ျဖစ္သူ ေမာင္သက္လြင္က ေမလ ၃၀ ရက္ေန႔ ေန႔လည္ ၂နာရီ မိနစ္ ၅၀ တြင္ ရုတ္တရက္ ျပိဳက် ပ်က္စီးခဲ့တ့ဲ ဒလျမိဳ႕နယ္ရွိ ဓႏုတ္ ေစတီေတာ္ၾကီးမွာ လုပ္အားေပး ေန႔စားအလုပ္ သမားတဦးျဖစ္ပါတယ္။ အလုပ္ခ်ိန္ တပိုင္းကုိ က်ပ္ ၂၀၀၀ နဲ႔ လုပ္ခ့ဲပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ျပိဳက်တ့ဲအတြက္ အုတ္ၾကိဳးပဲ့မ်ား ေအာက္မွာ ပိေနကာ ၂၄နာရီ ၾကာသည္အထိ ရွာမေတြ႔ေသးလုိ႔လည္း သိရပါတယ္။ ေစတီေတာ္ၾကီးမွာ ႏွစ္ၾကိိမ္ ျပိဳက်ခဲ့ျပီး ပထမအၾကိမ္ ၂နာရီ မိနစ္ ၅၀ အခ်ိန္မွာ ထီးေတာ္ နဲ႔ ငွက္ေပ်ာဖူးတို႔ ျပိဳက်လာခဲ့ျပီးေနာက္ ၁၀မိနစ္၀န္းက်င္ အၾကာမွာ ခါးလည္ လံုးပတ္ေတာ္ ထပ္မံအိက်လာျပီး ေျမာက္ဘက္မုခ္ တန္ေဆာင္း ဘက္ျခမ္းကုိ ယိမ္းျပီး ျပိဳဆင္းသြားခဲ့တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။

ေစတီေတာ္ၾကီးကို လြန္ခဲ့တ့ဲ ၂လခန္႔က ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ခဲ့ျပီး ေမလဆန္း ကဆုန္လျပည့္ေန႔မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရႊရဲ႕ ဇနီး ေဒၚၾကိဳင္ၾကိဳင္ ကိုယ္တိုင္ လာေရာက္ျပီး ထီးေတာင္တင္လွဴပြဲကို က်င္းပခဲ့တာပါ။

ေစတီႀကီး မၿပီးမီ ထီးေတာ္တင္ခဲ့ေပမယ့္ က်န္တဲ့ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းေတြကို ေရႊသံလြင္ကုမၸဏီ၊ သေျပကုန္း ေရတပ္ မွ တပ္သားမ်ားက လုပ္အားေပး အဖြဲ႔ တုိ႔က ေဆာင္ရြက္ခ့ဲသလုိ ရြာခံ ေန႔စားအလုပ္ သမားမ်ားက ေန႔ခင္းတပိုင္း က်ပ္ ၂၀၀၀ ၊ မနက္ေစာ မွ မိုးခ်ဳပ္ထိ တစ္ရက္ က်ပ္ ၆၀၀၀ နဲ႔ လုပ္ခ့ဲၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုအျဖစ္အပ်က္ ျဖစ္ပြားခ်ိန္မွာ လုပ္အားေပးေနသူေပါင္း ၂၀၀ ေက်ာ္ ၀န္းက်င္ခန္႔ ရွိမယ္လို႔ရြာခံမ်ားက ေျပာပါတယ္။

ေရႊသံလြင္ကုမၸဏီမွာ ေန႔စား ညစား အခ်ိန္ပိုင္း အလုပ္ ၀င္လုပ္ေနသူေမာင္သက္လြင္ရဲ႕ ျဖစ္ပ်က္ပံုကို အစ္မျဖစ္သူ မေကသီက

“ကၽြန္မ ေမာင္ ၃ ေယာက္လံုး ျပိဳက်တဲ့အခ်ိန္မွာဘုရားေပၚ ေရာက္ေနတယ္။ ကၽြန္မေမာင္ေတြ ေသကုန္ပါျပီ ဆိုျပီး ေျပးလာရင္ပဲ ရွိေသးတယ္ ဒုတိယတစ္ခါ ထပ္ျပိဳ က်တယ္။ အၾကီးနဲ႔ အငယ္နဲ႔ ၂ ေယာက္ အသက္ရွင္တယ္။ အလယ္က သက္လြင္က အခုထိ ရွာမေတြ႔ေသးဘူး။

ကံဆိုးတာကေတာ့ မျပိဳခင္ ေန႔ခင္း ၂နာရီေလာက္မွ သူ႔အစ္ကို ေအာင္လြင္နဲ႔ ဘုရားေပၚတက္ျပီး ျငမ္းျဖဳတ္ၾကတယ္။ ပထမက သူက လယ္ကြင္းကေန ဘုရားအုတ္ေတြကို သယ္ေနတယ္။ ေနာက္အုတ္ သယ္တဲ့သူ မ်ားလို႔ လူၾကီးက ဘုရားေပၚ တက္ျဖဳတ္ရမယ္ ဆိုေတာ့ ညီအစ္ကို ၂ ေယာက္ တက္သြားၾကတယ္။

ပထမျပိဳတုန္းက ေအာင္လြင္က သူ႔ညီနာမည္ကို ၁၅ ခါေလာက္ ေအာ္ေခၚတယ္၊ ဘာမွ ျပန္ေျဖသံ မၾကားဘဲ ဒုတိယတစ္ခါ ထပ္ျပိဳက်လာတဲ့အခါ ထြက္ေပါက္ေတြ႔ျပီး ခုန္ထြက္တာ ျမန္သြားလို႔ လြတ္လာတယ္။ သစ္သားျပားေတြ ေက်ာကို ရိုက္တဲ့ ဒဏ္ေၾကာင့္ ဒဏ္ရာ ရထားတယ္။

အဲဒါေတာင္ ည ၁၂ ေက်ာ္မွာ သူ႔ညီက သူနဲ႔ အတူတူ လုပ္ေနတဲ့ ေျမာက္ဘက္မုခ္က ဘုရား ႏွစ္ဆူၾကား ထဲမွာ ရွိတယ္ ထင္လို႔ ေအာ္ေခၚေနတယ္။ ကယ္ဆယ္ေရး ေတြနဲ႔ လိုက္ရွာေနတယ္။

ယူက်ံဴးမရျဖစ္ရတာက သက္လြင္က ေမာ္လျမိဳင္မွာ အလုပ္လုပ္ ေနရာက အခု ဘုရားထီးတင္တဲ့ ေန႔မွာပဲ အေဖက အသည္းအသန္ျဖစ္ျပီး သတိလစ္သြားလို႔ သူ႔ကို ဖုန္းဆက္ျပီး လွမ္းေခၚေတာ့ ေရာက္လာတယ္။ ျပန္မယ္ဆိုေတာ့ သူ႔အကိုေရာ ကၽြန္မတို႔ကေကာ ဒီမွာလည္း အလုပ္ရွိေနတာပဲ။ မျပန္နဲ႔ ဆိုျပီး တားလိုက္တာ အခု ကံဆိုးသြားရျပီ။

အငယ္ဆံုးကေတာ့ ဘုရားေအာက္ေျခ မွာ ေရာက္ေနလို႔ လြတ္သြားတယ္။ မေန႔က ညေနက ရွာျပီး ေနာက္ျပီး ဒီေန႔မနက္မွာ လူေတြ ဆြဲထုတ္တာေတြ မရွိေသးဘူး” လုိ႔ ေျပာပါတယ္။

ေစတီေတာ္ ျပိဳက်ခဲ့သည့္ ညေန ၆နာရီေက်ာ္ထိ ဘုရားေအာက္ေျခမွာ ပိတ္မိေနသူမ်ားက ေရေသာက္ခ်င္တယ္ ဆုိၿပီး အထဲကေန ေအာ္ေတာင္းတယ္၊ ကယ္ၾကပါဦး ဆုိတ့ဲ ေအာ္သံ မ်ားကိုပင္ ၾကားခဲ့ၾကရတယ္လို႔ ရြာခံမ်ားက ေျပာျပပါတယ္။

အသက္ေဘးမွ လြတ္ေျမာက္ခဲ့သူ ၁၅ ႏွစ္ အရြယ္ ေယာက်ာ္းေလး တစ္ဦးက

“ကၽြန္ေတာ္က ေက်ာင္းမဖြင့္ခင္ ပိုက္ဆံရေအာင္ အလုပ္ ၀င္လုပ္ေနတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္က ျငမ္းေတြတက္ ျဖဳတ္ေနတုန္း အေပၚက ထီးေတာ္ ငွက္ေပ်ာဖူးက အရင္ျပိဳက်ျပီး အုတ္ေတြ ပဲ့က်လာတယ္။ ျငမ္းျဖဳတ္တဲ့ သူေတြကလည္း ေျပးကုန္ၾကျပီ။ ေျပးမယ္လည္း လုပ္ေရာ အလယ္ ကိုယ္ထည္က ငလ်င္လႈပ္သလိုပဲ ခါျပီး အိ က်လာတယ္။ အေပၚက ျပဳတ္က်လာတဲ့ အရွိန္နဲ႔ လြင့္သြားတာ ဇရပ္ေရွ႕ကို ေရာက္သြားတယ္။

အဲဒီေန႔က ေရတပ္က တပ္သားေတြ လုပ္အားေပးတာ မ်ားတယ္။ အထဲက လူေတြပိေနတာ အခုထိ မဆြဲထုတ္ႏိုင္ေသးဘူး။ မေန႔ ညေနကပဲ ဆြဲထုတ္တာ ၄ေယာက္ ထြက္တယ္။ တပ္သား တစ္ေယာက္ဆို ေျခေထာက္ အုတ္ေတြ ပိေနလို႔ ဆြဲထုတ္မရေတာ့ ေျခေထာက္ပါ ခုတ္ျဖတ္ျပီး ေခၚသြားရတယ္။ အေရးေပၚကားေတြနဲ႔ ရန္ကုန္ကို ေခၚသြားတယ္။ သေျပကုန္း ေရတပ္က တပ္သားေတြ အမ်ားဆံုး ထိမယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကယ္ၾကပါအံုး ကၽြန္ေတာ္ကို ပိေနပါျပီလို႔ ေအာ္သံေတြ အျပင္က ၾကားေနရတယ္။ ေရေတာင္းေသာက္လို႔ ကယ္ဆယ္ေရးေတြက အထဲကို ေရခ်ေပးတယ္။

ညေန ၆နာရီခြဲေက်ာ္ေတာ့ အျပင္လူေတြ ေပးမ၀င္ေတာ့ဘူး။ ဒဏ္ရာ ရတဲ့သူေတြကိုေတာ့ ဒလျမိဳ႕နယ္က ပဲ ေပ်ာ္ဘြယ္ၾကီး ေဆးရံုကို တင္ထားတယ္။ အဲဒီေဆးရံုမွာ ျပည့္သြားေတာ့ ဒလေဆးရံုကို ပို႔တယ္။ ရန္ကုန္ေဆးရံုၾကီးမွာနဲ႔ စစ္ေဆးရံုေတြကို ေခၚသြားၾကတယ္။ ၾကက္ေျခနီေတြလည္း ေရာက္လာၾကပါတယ္။ဒဏ္ရာမျပင္းရင္ေတာ့ ဒီမွာပဲ ေဆးထည့္ ကုေပးတယ္။

အခု မနက္အေစာၾကီးမွာ ကရိန္းေတြနဲ႔ လူႏွစ္ေယာက္ကို ခါးမွာ ၾကိဳးခ်ည္ျပီး ေစတီငယ္ေလးေတြက ထီးေတာ္ေတြကို ျဖဳတ္ေနတယ္။ အထဲမွာ ပိတ္ေနတဲ့ သူေတြ အသက္ မရွင္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုျပီး ေဖာ္တာေတြ ရွာတာေတြ မလုပ္ၾကေသးဘူး။

မနက္ကေတာ့ MP 4 န႔ဲရိုက္ထားတဲ့ လူေသဓာတ္ပံုကိုလာျပတယ္။ ကိုယ့္မိသားစုထဲကလားၾကည့္ဆိုျပီး။ ဆံပင္ရွည္ရွည္နဲ႔ သြားေတြ က်ိဳးထြက္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္၊ အခုထိေတာ့ ပိုင္ရွင္မရွိေသးတဲ့ အေလာင္းပါ”

လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဓႏုတ္ေစတီေတာ္ၾကီး မျပိဳက်မီ ေန႔လည္ ၂နာရီ၀န္းက်င္မွာ မီးလံုး အနီၾကီး ဘုရားဘက္ကို ၀င္လာတယ္လို႔ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ ရြာခံ မ်ားက ေျပာပါတယ္။ ဓႏုတ္ ေစတီေတာ္ၾကီးက ၂၀၀၆ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂၇ရက္ေန႔ (ဆူနာမီ ငလ်င္ ဒဏ္လႈပ္ၿပီး ေနာက္တရက္) နံနက္ ၃နာရီ ၁၅မိနစ္မွာ တနလၤာ ( အေရွ႕ေတာင္) ေထာင့္မွ ထီးေတာ္ ငွက္ေပ်ာ္ဖူးနဲ႔ တကြ ေစတီေတာ္ ထက္ျခမ္းကြဲကာ ေျမေပၚၿပိဳ က်ခဲ့ေသးတယ္ လို႔သိရပါတယ္။ ဘုရားၾကီးရဲ႕ ညဏ္ေတာ္ အျမင့္ကေတာ့ ၁၈၆ ေပ ဖိနပ္ေတာ္ ၄၉၀ ေပ ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ဓႏုတ္ေစတီေတာ္ၾကီးမွာ မင္းအဆက္ဆက္ ျပဳျပင္ခဲ့ၾကျပီး ဘုရားသမိုင္းမ်ားအရ ယင္းေစတီမွာ အနည္းဆံုး ၆ၾကိမ္ ျပိဳက်ခဲ့ျပီး ျပင္ဆင္တည္ေထာင္ျခင္းမ်ားလည္း ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။

၂၀၀၉ နဲ႔ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ဓႏုတ္ေစတီေတာ္ျပိဳက်ခ်ိန္ ႏွစ္ၾကိမ္လံုးဟာ စေနေန႔တြင္သာ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး အသက္ေသဆံုး ရတာကေတာ့ ယခု ပထမဆံုး အၾကိမ္ျဖစ္ပါတယ္။

ေစတီေတာ္ၾကီးေအာက္မွာ ပိမိေနသူ မေကသီရဲ႕ ေမာင္ျဖစ္သူက ေရႊသံလႊင္ကုမၸဏီမွာ ၀င္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ လုပ္သားေပါင္း ၄၀ေက်ာ္ အနက္က ေသဆံုးရ သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။

(၂၀၀၈ ဧျပီလက မိုးမခတြင္ ဓႏုတ္ေစတီေတာ္ အလွဴခံမ်ား လိုအပ္ေနေၾကာင္း သတင္း ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးသည္။ ဒီမွာ ဖတ္ပါ – http://moemaka.blogspot.com/2008/04/blog-post_371.html ၂၀၀၆ ကတည္းက ျပိဳက် ပ်က္စီးခဲ့ေသာ ေစတီကို ျပဳျပင္ရန္ ၾကိဳးပမ္းေနစဥ္ ၂၀၀၇ ေမလတြက္ နာဂစ္မုန္တိုင္း က်ေရာက္ျပီး ပိုမို ပ်က္စီးခဲ့ရသည္။)

http://moemaka.com/archives/14256