Thursday, August 16, 2012
လအိပ္ယာ၀င္တဲ့ည
ကၽြန္ေတာ္ ဒီကဗ်ာေလးကို တင္ဖို႔စိတ္ကူးရွိထားေပမယ့္ စဥ္းစားစရာေလးေတြရွိေနေသးလို႔ မတင္ျဖစ္ခဲ့ဘူး ကၽြန္ေတာ့ကဗ်ာေတြအားလံုးကို လံုခ်င္းထုတ္ဖို႔အတြက္ ႀကံရြယ္ထားတဲ့ သကၠရာဇ္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ ေတာင္ေဟာင္းခဲ့ၿပီ။ ဒါနဲ႔ ဒီလိုနဲ႔ မတင္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ဒီေန႔ေတာ့ ေကာ္ဖီဘားတစ္ခုမွာ ခ်စ္ကၽြမ္း၀င္တဲ့ ညီေလး တစ္ေယာက္က လိုခ်င္တယ္ဆိုတာနဲ႔ သုူ႔ကိုေပးရင္း အခုလိုတင္္ျဖစ္္သြားတာပါ။
လ အိပ္ ယာ ၀င္ တဲ့ ည
နာရီျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္
သံပတ္ရပ္သြားတဲ့ ညေနခင္းနဲ႔
စကၠန္႔တန္တစ္ေခ်ာင္း။
ရာသီျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္
ေႏြဦးမွာ တြန္မိတဲ့
ေလးသင့္တဲ့အေတာင္တစ္ဘက္။
ဘ၀ဆိုတဲ့
ငါ့အက်ၤ ီတစ္ထည္ကိုစကားလံုးအနီေတြနဲ႔
ပစ္လိုက္ၾကတာ
ေပါက္လို႔ျပဲေပါ့။
အို . . . .
ေခြးေတြသံစံုတီးတဲ့ညမွာ
ငါေကာင္းကင္ႀကီးကို ေမးၾကည့္ဖူးပါတယ္
လမင္းေတာင္အိပ္ယာ၀င္သြားၿပီတဲ့။
By:အလင္းရွင္ http://aungminkhoung.blogspot.com
သူေတာ္ေကာင္းတို႔ရဲ႕ ပါ ရ မီ္
ပါ ရ မီ္
မရပ္မနား
သြားေနတဲ့လူ။
ေလးလံထိုင္းမႈိင္း
ခပ္ကိုင္းကိုင္းရပ္ေနတဲ့ လူ။
မရပ္မသြား
ထိုင္ကာနားေနတဲ့ လူ။
ဘာျဖစ္ျဖစ္
ဒဏ္ရာ ေျခလွမ္းအတြက္
ေနာင္တမဲ့ခရီးတစ္ပုဒ္ပါ။
အဲဒီေန႔ညက ကၽြန္ေတာ္ရယ္ သြားေလသူကၽြန္ေတာ့ဆရာသမားရယ္ ႏိုင္ငံျခားသတင္း ဖြင့္နားေထာင္ေနခ်ိန္ေပါ့။ သတင္းမွာ ကိုဇာဂနာႀကီးက နာဂစ္ဒါဏ္သင့္ျပည္သူမ်ားစား၀တ္ေနေရးအ တြက္ သူ႔လက္ကိုင္ဖုန္းကိုေရာင္းၿပီး သြားေရာက္လွဴဒါန္းရာမွာ အာဏာရွင္အစိုးရက အာဏာသံုးပုဒ္မ မ်ားနဲ႔ေထာင္ခ်လိုက္တယ္ဆိုတာပါပဲ။
အဲဒီမွာပဲ ကၽြန္ေတာ့လက္ေခါင္းထေထာင္ၿပီး ပါရမီေလးကိုေရးျဖစ္သြားတာပါ။ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ရက္စက္မႈေတြကို ကိုယ့္မွာသူတို႔ကိုျပန္ပစ္ခတ္ႏိုင္တဲ့လက္နက္မရွိလဲ ေမတၱာ လက္၀ဲစက္နဲ႔ ေ၀မွ်မယ္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ ေခါင္းညိတ္မခံဘဲ အာဏာရွင္ေတာ္လွန္ေရးကိုေလွ်ာက္လွမ္းေန ၾကတဲ့ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ကၽြန္ေတာ္အရိုအေသျပဳလိုက္တာပါ။ တိုက္ဆိုင္မႈ ကေတာ့ ကိုယ့္အိပ္ကပ္ထဲက ပိုက္ဆံကုန္သြားလို႔ လက္ကိုင္ဖုန္းေရာင္းလွဴတဲ့ အလွဴရွင္ ကိုဇာဂနာကို ဖမ္းတဲ့ေန႔ရဲ႕ အမွတ္တရပါ။
ေလာကမွာ အလုပ္ႏွစ္မ်ိဳးပဲရွိပါတယ္။ အကုသိုလ္နဲ႔ ကုသိုလ္ပါပဲ။ အကုသိုလ္အလုပ္ ကို ေဒ၀ဒတ္တို႔အုပ္စုက လုပ္ရက္ၾကသလို၊ ကုသိုလ္ကိုေတာ့ ဘုရားအေလာင္းအုပ္စုက လုပ္ၾက ပါတယ္။ ဒါဟာသဘာ၀နိယမျဖစ္စဥ္တစ္ခုမို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ကိုယ္ဘာေတြလုပ္ေနလဲ၊ ကိုယ္လုပ္ တဲ့အလုပ္ဟာ ကိုယ္ဘယ္အုပ္စု၀င္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို အတည္ျပဳေပးလုိက္တာပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ အကုသိုလ္ျဖစ္တဲ့ ျပည္သူပိုင္ပစၥည္းေတြကို တစ္နည္းနည္းနဲ႔ မတ ရားရယူကာ မိမိမိသားစုအက်ိဳးစီးပြားတစ္ခုကိုသာၾကည့္ေနမယ္ဆိုရင္ ေဒ၀ဒတ္တို႔အုပ္စုသမားေပါ့။ ဒါေတြကိုနာမည္တပ္ၿပီးေျပာျပစရာမလိုပါဘူး။ ေခတ္အဆက္ဆက္က အာဏာရွင္ေခါင္းေဆာင္ေတြပါ ပဲ။ ကၽြန္ေတာ္သိမွီသမွ်ေတာ့ ေန၀င္းဆိုတဲ့ေခြးသူေတာင္းစားႀကီးကစတာပါပဲ။ သူေမႊးလိုက္တဲ့ မီးဟာ သန္းေရႊကေန အခုသိန္းစိန္ဆိုသူအထိေတာင္ေလာင္ေနတုန္းပါပဲ။ သူတို႔ရဲ႕သားေျမစဥ္ဆက္ဆိုသူ ေတြဟာ ေဒ၀ဒတ္အုပ္စုေတြေပါ့ဗ်ာ။
အခုလိုေျပာတာကို မဟုတ္ဘူးလို႔ျငင္းရဲတဲ့ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ရွိရင္ ကၽြန္ေတာ့ ေရွ႕မွာ လာေခါင္းေထာင္ၾကည့္စမ္းပါ။ ေထရာ၀ါဒပိဋကတ္နဲ႔ပဲေျပာမွာလား၊မဟာယနပိဋကတ္နဲ႔ပဲညွိမ လား၊ ဒီေကာင္ေတြအုပ္စုဟာ ေဒ၀ဒတ္တို႔အသင္းအပင္းမ်ားသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေကာင္ေတြသံုးစြဲေန တဲ့ပစၥည္းေတြဟာ သမၼအာဇီ၀ေတြမဟုတ္ပါဘူး။
ဥပမာ၊ ေတဇ၊ ေဒါက္တာအတုဘြဲ႕ခံယူထားတဲ့ ခင္ေရႊ၊ယုဇနေဌးျမင့္၊ ေဇာ္ေဇာ္ အစရွိတဲ့ေကာင္ေတြေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အမ်ိဳးမေတာ္စပ္လို႔ အခုလိုေျပာတာလည္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီ ေကာင္ေတြနဲ႔ မေတာ္မသိတာကိုက ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဘုရားအေလာင္းအုပ္စု၀င္အျဖစ္သတ္မွတ္ဂုဏ္ယူ လုိ႔ရသြားၿပီးေလဗ်ာ။
အဲဒီေတာ့ ကုိဇဂနာဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကတည္းကေန ျပည္သူ႔အက်ိဳးကို ေဆာင္ရြက္လာခဲတာ ဒီေန႔အထိပါပဲ။ ေနာက္ ကိုမင္းကိုႏိုင္တို႔ ကိုကိုႀကီးတုိ႔ မသႏၱာတို႔၊မစုစုေႏြးတို႔ အမ်ားႀကီးပါပဲ၊ ျပည္သူသိေမတၱာရွင္မ်ားေပါ့ဗ်ာ။ ဒီအဖြဲ႕က ဘုရားအေလာင္းအဖြဲ႕ေတြေပါ့။
အဖြဲ႕နွစ္ဖြဲ႕စလံုးကေတာ့ ပါရမီရွင္ေတြခ်ည္းပါပဲ။ အကုသုိလ္ဂိုဏ္းသားေဒ၀ဒတ္တို႔က လည္း အျပစ္မဲ့ျပည္သူေတြကိုသတ္မယ္ျဖတ္မယ္ျငင္းဆဲမယ္၊စိတ္ဆင္းရဲကိုယ္ဆင္းရဲေအာင္လုပ္မယ္။ သူတို႔ကလည္း ဒီအကုသိုလ္အလုပ္ကို ပါရမီေျမာက္ေအာင္လုပ္ရတာပါပဲ။ သူတို႔အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ သူကစၿပီး ဟို . . . ႀကံ့ဖြတ္စြမ္းအားရွင္အထိေပါ့ဗ်ာ။ ရက္စက္ျခင္းဟာ သူတို႔ရဲ႕ပါရမီပါပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕က ပါရမီဆိုတာ ဘုရားအေလာင္းအုပ္စုနဲ႔မွဆိုင္တယ္ထင္တာကို။ အခုေတာ့ နားလည္သြားၿပီေပါ့ဗ်ာ။ တကယ္ကေတာ့ ပါရမီဆိုတာ ျမင့္ျမတ္တဲ့သူေတြရဲ႕အလုပ္လို႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုထားေသာ္လည္းပဲ ေဒ၀ဒတ္ဆိုသူလဲပဲ ဘုရားအေလာင္းျဖစ္ေလရာရာဘ၀ေတြမွာ ဆင္းရဲဒုကၡခံၿပီးေတာ့ကို ႏွိပ္စက္ခဲ့တာ ေနာက္ဆုံးဘ၀အထိပဲမဟုတ္လား။ ဒါ့ေၾကာင့္ စာေပမွာ မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ သတၱ၀ါေတြျငင္းဆဲ တဲ့အလုပ္ကလည္း လုပ္ရဲသူမွာ ေတာ္ရံုမိုက္စိတ္နဲ႔လုပ္ႏိုင္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။
စက္တင္ဘာအေရးအခင္းမွာပဲၾကည့္ေလ။ သံဃာေတြကို ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ေသနပ္နဲ႔ ပစ္သတ္ဖို႔ရာမွာ ေတာ္ရံုမိုက္စိတ္နဲ႔မလုပ္ရဲဘူးေလ။ အဲ . . . ေဒ၀ဒတ္သန္းေရႊတို႔အုပ္စုကေတာ့ ခပ္ သာသာပါပဲ။ အားလံုးကမၻာသိၿပီးသားမို႔ ဋီကာခ်ဲ႕စရာမလုိေတာ့ပါဘူး။
အဲဒီလို ရက္စက္ယုတ္မာသူ ေခြးတိရိစၦာန္ပမာထား အ၀ီစိကိုရာထားထားတဲ့ သန္းေရႊ တို႔ရဲ႕ ရက္စက္မႈေတြကို ဘုရားအေလာင္းသူေတာ္ေကာင္းႀကီးမ်ားအုပ္စုက ကုသိုလ္ပါရမီအေနနဲ႔ ႀကံ့ ႀကံ့ခုိင္ရင္ဆိုင္းရင္း . . . . .
ကမၻာေဟာင္ကိုျပန္မွာလား၊သုိ႔၊ကမၻာသစ္ကိုသြားမွာလား
ဒီေခါင္းစဥ္ေမးခြန္းေလးဟာ ကၽြန္ေတာ့ဘ၀ကို ခုတ္ခုတ္ထစ္ထစ္ျဖစ္ေစတယ္။ ပ်က္သက္ သြားတဲ့ ဖနပ္တစ္ဘက္လိုလည္းခံစားရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဖူးတဲ့ နကၡတၱေဗဒက်မ္းေဟာင္းတစ္က်မ္းမွာ (၁၃၀၀)ျပည့္ၿဂိဳလ္ေနပံုဆိုၿပီး ေကာင္းကင္ရွိ ၿဂိဳလ္ႀကီးေတြရဲ႕ နိယတံု၊သီဟဇာ စသည္ျဖင့္ ရပ္တည္မႈေတြကို အေသးစိတ္ျပထားတယ္။ၿပီးေတာ့ လကၤာနဲ႔ပါ ျမန္မာႏိုင္ငံဘာျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး ေဖၚျပထားတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ လက္ထဲေရာက္ခ်ိန္မွာ စာအုပ္က အပ်ိဳေဖၚ၀င္စေကာင္မေလးနဲ႔မတူဘဲ အဟာရပ်က္ေနတဲ့ အဖြားအိုႀကီးလိုျဖစ္ ေနတာမို႔ ဒီက်မ္းစာအုပ္ကိုျပဳစုသူနာမည္မေတြ႕ရေတာ့ပါ။
ကၽြန္ေတာ္ရသေလာက္ျပန္ရြတ္ျပပါ့မယ္။ ဟိုတုန္းကေတာ့ ရၿပီးသားပါခင္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ဘ၀ေလာကဓံရဲ႕ ခပ္ျပင္းျပင္းလက္သီးေတြနဲ႔ အထုိးခံရပါမ်ားေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ (memory) ေတြလည္း ပိန္လိန္ ကုန္ပါၿပီခင္ဗ်ာ။
ေလးဆူရာသီ၊ ဗ်ဂ ၣမီွ၍၊ ေသာရီဆုတ္လွ်က္၊ ေနသည့္ခ်က္မွာ၊ ေတာ ၀ယ္ေတာင္စပ္၊ ထိုထိုရပ္၀ယ္၊ ကပ္သံုးပါးဖ်က္၊ ၾကမြပ်က္၍၊ တစ္၀က္ သာၾကြင္း၊ ေသကုန္လွ်င္း၍၊ မင္းဖ်ားမဟာ၊ ထုိရာဇာကို၊ သူရြာမင္းက၊ ေအာင္ပြဲရ၍၊ ဌာနသို႔သက္၊ေၾကမြပ်က္၏။
ကၽြန္ေတာ္လည္း၊ ဒီလကၤာေလးကို အရင္တုန္းကေတာ့ ျမင္းေျပးသလိုဖြတ္ဖြတ္ ညက္ညက္ ေၾကၿပီးသားပါ။ေစာေစာကေျပာခဲ့ၿပီးသလို၊ ေလာကဓံဆိုေသာ ငေန၀င္းငသန္းေရႊတို႔ရဲ႕လက္ခ်က္ေၾကာင့္ ကၽြန္ ေတာ္တို႔မွာ ကံေတြလဲမြဲ၊ဉာဏ္ေတြလဲက်ဲကုန္ၾကပါၿပီ။ ဒါ့ေၾကာင့္မို႔ ရၿပီးသားစာေတြလည္းလြတ္ကုန္ပါၿပီခင္ဗ်ာ၊ ဒါ့ေၾကာင့္ နကၡတၱေဗဒလကၤာေလးမ်ားရရင္ ကၽြန္ေတာ့ကိုဆက္ရြတ္ျပပါဦးလို႔သာေတာင္းပန္ရေပမယ္။
အဲဒီေတာ့ဗ်ာ၊ျမန္မာႏိုင္ဟာ ကၽြန္ေတာ္လူလားေျမာက္ကတည္းက ဆုတ္ယုတ္လာခဲ့တာ ပိုလို႔ ေတာင္ဆိုးေနၿပီ။ ေန၀င္းတို႔သန္းေရႊတို႔ရဲ႕ ဧကရာဇ္ရူးပေဒသရာဇ္ရူးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူငယ္ေတြရဲ႕ အနာ ဂါတ္ဟာ ဆုိကၠားသမားကူလီကပ္ပါးဘ၀နဲ႔ပဲ ယဥ္ပါးလာခဲ့ရတယ္။ အဲလိုေျပာေတာ့ မင္းတို႔ကမမၾကိဳးစားတာလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ဆဲရင္ဆဲမယ္။ အဲဒီအခါ ကၽြန္ေတာ္က ျပန္ေမးခြန္းထုတ္မယ္ေလ၊ ျမန္မာႏိုင္မွာ အလုပ္သမား လူတန္းစားဘ၀ရဲ႕ တစ္ေန႔လုပ္ခဟာ ႏိုင္ငံျခားသားအလုပ္ၾကမ္းသမားဘ၀ရဲ႕ တစ္နာရီလုပ္ခရွိရဲ႕လား? ကဲ . . ကၽြန္ေတာ့အေမးကိုေျဖၾကည့္ပါဦး။
ဗိုလ္မႈွဳးႀကီးေတြရဲ႕ အိမ္ေတြကားေတြဟာ သူတို႔လစာနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္၀ယ္ႏုိင္တာလဲ? ကၽြန္ေတာ္တို႔ျပည္သူေတြဟာ ဒါေတြသိသိႀကီးနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ဗုိလ္က်စိုးမိုးမႈကိုခံေနရတာ။ အခုလည္း ဒီမိုကေရစီ ဆိုၿပီး သိန္းစိန္တို႔လႊတ္ေတာ္မွာ စစ္အေရခြံခြာၿပီး တိုက္ပံု၀တ္ေနၾကတာမဟုတ္လား? အဲဒါဒီမိုကေရစီတဲ့လား? ဒီလိုသာသိသိႀကီးနဲ႔ၿငိမ္ေနရမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားေတြအားလံုးဟာ လူအႀကီးေတြေပါ့ ေရွ႕ကငေန၀င္းႀကီးက တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္ခဲ့တာကို ေနာက္ေပါက္ေခြး၀ဲစား ငသန္းေရႊကလည္းသူ႔မိသားတစ္ စုေကာင္းစားေရးကိုေရွ႕ရႈ႕ရာမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္းပိုင္တဲ့ သယံဇာတပစၥည္းေတြကို တရုပ္သူ႔ပေထြးထံေစ်း ေပါေပါနဲ႔ေရာင္းခဲ့ပါတယ္ ျမန္မာႏိုင္ငံထြက္ သယံဇာတပစၥည္းေတြကို အလကားနီးပါးရေနတဲ့တရုပ္ဟာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံဟာ သူ႔ရဲ႕စားက်က္ကြင္းျဖစ္ေနတယ္။ သူ႔စားက်က္ကြင္းကို ေစာင့္ေပးေနတဲ့ ေခြးသူေတာင္းစားသန္းေရႊတို႔ ကို ကုလသမဂၢမွာ ဘီရိုအာဏာနဲ႔ကာကြယ္ေပးခဲ့တယ္ေလ။
ဒီအတိုင္းႀကီးပဲ ဆက္ၿပီးအုပ္ခ်ဳပ္လို႔မရႏိုင္တာကိုသိေတာ့ သိန္းစိန္တို႔ေရႊမန္းတို႔စတဲ့ ေခြး ၀ဲစားေတြကို အေရခြံလဲၿပီး ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြကို ႏွိပ္စက္ေစခဲ့တယ္။ စစ္အေရခြံလဲထားတဲ့ လူ႔ငႏြား သိန္းစိန္တို႔ကို ဘယ္လိုနည္းေတြနဲ႔သံုးခုိင္းၿပီး ျပည္သူေတြကို ဒုကၡေပးေလဦးေလမလည္း။ ေတြးလိုက္တိုင္း အသည္းတဆတ္ဆတ္နာက်င္ရတာက မဟုတ္မခံအက်င့္ရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ပါ။ ျပည္သူဘယ္လို လူ႔အခြင့္ အေရးေတြေပးတာလဲ? သိန္းစိန္ဆိုတဲ့အေကာင္နဲ႔ထိပ္တိုက္မေတြ႕လို႔ ဒီ ေနရာကပဲေမးလိုက္ခ်င္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားလို႔မရတာေတြထဲမွာ အဲဒါလဲပါတယ္။ သူ႔တို႔မ်က္ႏွာေတြဟာ ေသာက္ရွက္ ရွိတဲ့ပံုမေပၚဘူး။ မေပၚတဲ့အျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ သူ႔အေမရဲ႕ေသာက္ေခါင္းမ်ားေအာင္းေမ့ေနလားမသိ? ဆင္းရဲ႕ သားကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ဘ၀ေတြမွာ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈခုိကိုးရာမရွိတဲ့အျပင္ ေန႔စဥ္ ထမင္းတစ္နပ္အ တြက္ အိပ္မက္ဟာ သစ္ေျခာက္ပင္ေပၚငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရတဲ့အတိုင္းပဲ။
အဲဒီအာဏာရႈးေတြနဲ႔ ပက္သက္ဆက္ယွက္ေနတဲ့အေကာင္ေတြမွာေတာ့ ေဒၚလာတစ္သန္း တန္ဇိမ္ခံကားေတာင္ ႏိုင္ငံျခားကိုမွာယူတယ္တဲ့။ေတဇဟာ အဲဒီေငြေတြကို သူ႕အေမဖာခံလို႔ရတာလား? မဟုတ္ပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံသူသားေတြပိုင္ပစၥည္းေတြကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးအေၾကာင္းျပခိုးယူထားတာ ေတြပါ။ ေတဇအေမကိုအဲဒီေလာက္ပိုက္ဆံေပးၿပီး . . ၾကမွာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။
ကၽြန္္ေတာ့ကို သမၹပၸလာပ၀ါစာ ဆိုၿပီးသမုဒ္ဦးမွာလား? ကၽြန္ေတာ့လက္ထဲမွာ ေသနပ္မ ေျပာနဲ႔ ဓားခၽြန္တစ္ေခ်ာင္းေတာင္ကိုင္လို႔မရဘူး၊ရရင္ အဲဒီေကာင္ေတြကို အခုလို သမၹပၸလာပ၀ါစာ လုပ္မေန ဘူးဗ်။ ျမန္မာႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသား ေတြရဲ႕ကိုယ္စား သတ္ပစ္လုိက္မယ္။ အဂၤလိပ္က ကုတ္ေသြးစုတ္တာ၊ ဒီေကာင္ေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံသူ/သား ေတြရဲ႕ဂုတ္ေသြးတင္မက ဘ၀ေသြးေတြကိုစုပ္ခဲ့တာေလ။ သံဃာ နဲ႔ျပည္သူျပည္ သားေတြရဲ႕အသက္ေတြကိုပါသတ္တာေလ။ ဒါေတြကို ေခြး၀ဲစားႀကီးငသန္းေရႊ ဘယ္လိုကာ ကြက္နဲ႔ကာေလဦးမလဲ။ ဒီေန႔ေခတ္က ငေန၀င္းေခတ္ကလို မဟုတ္ဘူး ခုျဖစ္ရင္ခုသိတဲ့ေခတ္ေလ။ သိေအာင္ လည္း မီဒီယာသမားမ်ားက တာ၀န္ေက်ပြန္ၾကတယ္ေလ။
ကဲ . . .
ငသန္းေရႊနဲ႔ တပည့္ ငယ္ထိတ္ေျပာင္သိ္န္းစိန္တို႔ေရ . . . . .
မင္းတို႔ကို ငါ ဒီေနရာကေနေမးလိုက္မယ္
ငါတို႔ျပည္သူျပည္သားေတြပိုင္တဲ့ အမိျမန္မာႏိုင္ငံၾကီးကို ဆက္လက္ၿပီးဖ်က္ဆီးေနၾကဦး မွာလား? မင္းတို႔ရဲ႕ အာဏာရွင္လက္ေ၀ခံစနစ္ကိုသြားမွာလား? သန္႔ရွင္းစစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကိုပဲသြားမွာ လား? ဒို႔ျပည္သူေတြသိခ်င္လွၿပီ။ မင္းတို႔က လႊတ္ေတာ္ဆိုတဲ့ ေနရာေျပာင္းေျဗာင္လိမ္ေနတာႀကီးကို ျမင္ရၾကား ရတာ ဒို႔ျပည္သူေတြ စိတ္မသက္သာလွဘူး၊ မင္းတို႔ကေတာ့ မင္းတို႔မိသားစုေတြ ေခြးလိုႏြားလို၀က္လိုတစ္ျဖဲႏွစ္ ျဖဲစားႏိုင္ဖို႔ လႊတ္ေတာ္မွာ အေယာင္ေဆာင္ရတာသက္ေတာင့္သက္သာရွိတာေပါ့ကြာ။
ဒို႔ေတြမွာက လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္နဲ႔လွိမ့္ပိန္႔ခံေနရတာကြ။ မင္းတို႔ကုိ ဆံုးမမယ့္အ၀ီစိကမေခၚ ေသးခင္ ငါတို႔ျပည္သူေတြ လူ႔အခြင့္အေရးေလးေတာ့ ေပးစားပါဦးကြာ။ မင္းတို႔နဲ႔ေပါင္းစားတဲ့ေကာင္ေတြက ေတာ့ ကားနဲ႔မယားနဲ႔ ဒို႔ျပည္သူေတြအမ်ားစုမွာေတာ့ အိမ္နံရံမွာ ထမင္းပန္းခ်ီပံုေတာင္ခ်ိပ္ထားရတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္ကုိ . . . .
ထမင္းပန္းခ်ီ
င့ါကိုေသေအာင္သတ္ေပးပါ
အသက္ရႈသံေတြေပးပါမယ္။
ေသြးကြက္
ေက်ာက္ခ်ထားတဲ့
မ်က္လံုးရာေတြကိၾုကည့္ပါဦး ………။
တစ္ခ်ိဳ႕က
ငရဲလမ္းကို “စ↔ေဖါက္ေနၾကသလို
ေနတစ္ျခမ္းကိုေတာင္ဖဲ့စားၾကေသးတယ္။
လထြက္လာရင္
တိုင္ေျပာမယ္
ႏွင္းရည္္တစ္စက္
ေတာင္းေသာက္မယ္။
အခုေတာ့့ ……………
ဆာဆာနဲ႔မ်ိဳခ်လိုက္ရတာ
မီးေတာက္ဆီကငရဲရည္ေတြ။
ငါ့ ဦးေႏွာက္
သံုးခြက္တစ္ခြက္တင္က
ေစ်းကြက္ေပ်ာက္ေနတုန္း
အသက္မထြက္ခင္ေတာ့
ထမင္းပန္ခ်ီကုိ ပံုတူကုိဆြဲရမယ္။
ဟိုမွာလာေနၿပီ . . . . .
ပုကြကြလက္အမည္းႀကီးတစ္ေခ်ာင္း
ငါ့အသက္ရႈသံေတြလာယူတာတဲ့။
ေသခ်ာတာကေတာ့
မနက္ဖန္
ငါျပန္လာရဦးမယ္။
ေမာင္ဇရာ
ကဲ . . . ငသန္းေရႊတို႔ေရ . . . . ငါတို႔ျပည္သူေတြမွာေတာ့ ဒင္းတို႔ႏွိပ္စက္လို႔ ေသြးေျမၾကရတဲ့အေၾကာင္းကို ကမၻာကုလသမဂၢကို တုိင္လို႔လည္း အေၾကာင္းထူးမလာတဲ့အတူ လထြက္ လာရင္ တိုင္ေျပာမယ္။ ေနထြက္လာရင္ တိုင္ေျပာမယ္။ အဲဒီအခါၾကမွ အ၀ီစိကမင္းတို႔အဖြဲ႕ကုိ ဆံုးမလိမ့္ မယ္ေနာ္။ အခုေတာ့ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔တကြ တို႔ျပည္သူေတြကို ေခြးႏိုင္ႏြားႏိုင္ႏိုင္ထား ဦးေပါ့ကြာ။ ငါတို႔ျပည္သူေတြအေပၚကို ႏွိပ္စက္ခဲ့တဲ့ဒင္းတို႔ကို အ၀ီစိကျပန္ဆံုးမမွာပါဆိုတာ ဘာသာေရးကၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။
ငါတုိ႔ကေတာ့ ကိုယ့္ႏိုင္ငံအေဟာင္းေလးကိုပဲ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ျပင္ရမယ္။
ကဗ်ာထဲက ကမၻာ
အဲဒီေန႔က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆူေလဘုရားကိုပတ္ၿပီးကုန္သည္လမ္းကေနျပန္ တက္တုန္း ကၽြန္ေတာ့ စိတ္ထဲဘယ္လိုျဖစ္မွန္းမသိဘူး။ အေမအိမ္ကိုအရမ္းျပန္ခ်င္ေနတယ္ ျပန္ခ်င္ရတဲ့ အေၾကာင္းက တစ္ကမၻာလံုးမွာရွိတဲ့ ထူးျခားတဲႏိုင္ငံၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားနဲ႔ ဘုရားေစတီမ်ားပါတဲ့ (DvD) တစ္ေခြကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ကလာေပးထားတာရွိေတာ့ ဘယ္ေန႔ဘယ္အခ်ိန္အခါဘယ္ေရာဂါနဲ႔ ေသမယ္မ သိတဲ့ အေမ့ကို မေသခင္ေလး ႏုိင္ငံစံုကဘုရားစံုေတြျမင္ဖူူးသြားေစခ်င္တယ္ေလ။ ဒါနဲ႔ပဲ အေမရီကန္ သံရံုးေရွ႕ကေန အေ၀းေျပးကားဂိတ္ကို သြားပါေတာ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ေလးကို ညေနမိုးခ်ဳပ္ေတာ့ေရာက္ေနပါၿပီ၊ ညေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းဆီဖုန္းဆက္ၾကည့္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းကေျပာတယ္။“မင္းျပန္သြားၿပီးလို႔ နာရီပိုင္းေလာက္ ပဲရွိမယ္ ဘုန္းႀကီးေတြကို ေသနပ္နဲ႔ပစ္ေနၿပီတဲ့။↔အခုမင္းရန္ကုန္ကိုျပန္မလာနဲ႔ဦး၊ ငါ့ဆီလဲဖုန္းမဆက္နဲ႔၊ မင္း ျပန္လာရမယ့္ရက္ကို ငါ လွမ္းဆက္သြယ္လုိက္မယ္တဲ့။
ကၽြန္ေတာ္ကဗ်ာကသီဆိုသလို၊ ႏိုင္ငံတကာသတင္းကိုနားေထာင္လိုက္ပါတယ္။ အာဏာရူးသန္းေရႊရဲ႕ အမိန္႔ေၾကာင့္ပဲ အျပစ္မဲ့ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားစြာဟာ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့ၾက၊လူေတြေသၾက က်ိဳးတဲ့သူကန္းတဲ့သူ ဒုကၡိတျဖစ္တဲ့သူေတြနဲ႔ . . . .
ဒါေတာ့ဆက္ေျပာျပစရာမလိုေတာ့ပါဘူး ၊ အားလံုးဒီမိုကရက္တို႔လိုသတင္းမွာ ျမင္ ၾကားေနရသလုိ၊ ဟို . . . အဟိတ္တရိစၦာန္မေလးရဲ႕ “စိန္စီတဲ့ည↔မွာလည္းျမင္ေတြ႕ေနၾကတာပါပဲ။
အားလံုးၿပီးသြားတဲ့အခါ ဆူးေလးမွာ ကၽြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္း ကုလားတစ္ေယာက္နဲ႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာထုိင္ၿပီး စက္တင္ဘာရႈ႕ခင္းေတြအေၾကာင္းေတာက္ေခါက္ၾကရငး္ “ကဲ . . . . ၾကာတယ္ ကြာ၊ ငါ ကဗ်ာေရးမယ္ဆိုၿပီး . . . . ကဗ်ာထဲကကမၻာ ေလးကိုေရးခဲ့လုိက္ပါတယ္။
ေျပာခ်င္တာေလးတစ္ခုက “ေရႊ၀ါေရာင္↔ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ေရးဆဲ ေရးလတၱံ႕ေရးၿပီး တဲ့အခ်ိန္အထိ အဲဒီစကားလံုးမသံုးေသးပါဘူးဆိုတာပါပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဘတ္(စ္)ကားေတြေပၚမွာ လက္ကုိင္ဖုန္းနဲ႔ေျပာေနၾကတာက “လိေမၼာ္သီးေတြ လိမ့္လာၿပီ↔ ဆိုတဲ့စကားပဲသံုးေသးတာပါ။
ကဗ်ာထဲက ကမၻာ
လိုခ်င္မႈ
တမ္းတႏႈတ္ခမ္းဆီက
လြင့္စင္လာတဲ့ . . . . မီးတစ္စ။
အတၱမီးေတာင္
ေဒါသအေတာင္တစ္စံုေၾကာင့္
ေလာင္ၿမိဳက္ျပာခ
ေရႊ၀ါေရာင္တို႔
ကြယ္ပခဲ့ရတဲ့. . . . . ညေတြ။
အနတၱကမၻာၿပိဳမွာ
ငါအေမွာင္လႊမ္းမိုးတဲ့
အတၱလူသားတစ္ခ်ိဳ႕ရဲဘ၀ေတြေၾကာင့္
စေတးခဲ့ရတဲ့ . . . . . . အသက္ေတြ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ကဗ်ာထဲကကမၻာမွာ
ေမတၱာႏို႔ခ်ိဳေ၀ငွရင္း
ျပာျဖစ္မဲ့ အတၱသမားတို႔ရဲ႕ ေန၀င္ညကို
ငါ . . . . ေစာင့္ေနတယ္။
ေတြးလို . . ေရးလို . . ဆဲဆိုလို၍မဟုတ္ပါ
ကမၻာ့ယဥ္ေက်းမႈစာေပနယ္မွာ ေဒါသအေလွ်ာက္ ေျပာမိတဲ့ ယုတ္ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ စကားလံုး မ်ားကို အလြန္ပင္ ေၾသာ္ ႏွလံုးနာမိၾကမွာပါ။ ဘာသာစြဲမပါဘဲ ဆိုဆို ကိုယ့္မိသားစုရဲ႕ အစဥ္ကိုးကြယ္လာ တဲ့ ဘာသာတရား အရပဲေျပာေျပာ ဆဲဆိုႀကိမ္းေမာင္းလိုက္ေသာ စကားသံ အကၡရာမ်ားကို မဂၤလာရွိေသာ စကားရယ္လို႔ ဘယ္ဘာ တရားက်မ္းစာမ်ားကမွ ေဖၚက်ဴးခဲ့ၾကပါ။
ကၽြန္ေတာ္သည္လဲ ယဥ္ေက်းမႈဘာသာတရားကို ေၾကာေထာက္ေနာက္ခံျပဳၿပီးေတာ့မွ ပုခံုးႏွစ္ဘက္ၾကားမွာ ေခါင္းေပါက္ခြင့္ရတဲ့သူမို႔ . . . ရုိင္းလို . . စိုင္းလို . . . ခိုင္း ႏိႈင္းလို၍မဟုတ္ပါ။
ခြန္အားမျပည့္စံုေသးတဲ့ လူမမယ္သူငယ္ေလး တစ္ေယာက္ကို ဒုတ္ဓားအားကိုး လူဆိုးႀကီးမ်ားက ၀ိုင္း ၀န္းအႏိုင္က်င့္ ရိုက္ပုတ္သတ္ျဖတ္ၾကတဲ့အခါ အျပစ္မဲ့ခံ စားရသူကေလးငယ္ဟာ သူ႔မွာရွိတဲ့ ၀စီကံႏႈတ္အခြင့္အ ေရးနဲ႔ “ငါလိုးမသားႀကီးေတြ မင္းတို႔ခြန္အားႀကီးတုန္းေတာ့ လုပ္ထားဦးေပါ့ကြာ” လို႔ ဆဲမိတာကို ခင္ဗ်ားတို႔က အမိ- ယုတ္တဲ့သား ႏႈတ္အမူအရာၾကမ္း၏ လို႔မ်ား ပညာရွိသူ ေတာ္ေကာင္းတို႔ရဲ႕ “ေလလည္သံ” ကို သံုးႏႈန္းၾကဦးမွာ လား။
သတၱ၀ါတိုင္းမွာ ကာယနာက်င္ခံစားမႈ စိတၱနာ က်င္ခံစားမႈဆိုတာ ရွိတက္စၿမဲပါ။ အခုလဲ သတၱ၀ါထဲမွာ တစ္ေယာက္တစ္ဦးပါ၀င္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ သားမ်ားရဲ႕ “ေန၀င္းအစိုးရမွ သည္ စစ္အေရခြံလဲတုိက္ပံု ၀တ္သိန္းစိန္အစိုးရတိုင္” ခံစားလာရတဲ့ ဒုကၡဆင္းရဲအဖံုဖံု အတြက္ လက္နက္မဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့မွာ ႏႈတ္၀စီဆဲဆိုစရာ ပဲရွိေတာ့တယ္။
အထက္ကပံုခိုင္းခဲ့တဲ့ အႏွိပ္အစက္ခံေနရတဲ့ က ေလးတစ္ေယာက္လိုေပါ့ဗ်ာ။ ဗလခ်င္းလဲမမွ်ွ - လက္နက္ ခ်င္းကလဲ မရ ဆိုေတာ့ ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ လီး . . လေခ်း . . နဲ႔ ႏႈိင္းတာမ်ား ရိုင္းလိုက္ေလရယ္လို႔ အျပစ္တင္ေလဦးေတာ့ မလား . . . ခင္ဗ်ာ။
ကိုယ္ခ်င္းစာတရား ရင္၀ယ္ထားတက္တဲ့သူအဖိ္ု႔ ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကို အျပစ္မတင္လိုတဲ့အျပင္ ကရုဏာ သက္မိဦးမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရဲ႕ ေျမယာမ်ားကို ထြန္ယက္ရင္း ကေန ဘ၀၀မ္းစာကို ရိုး သားက်ိဳးစားစြာ ရွာေဖြအသက္ေမြးခဲ့တဲ့ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ ဆက္ဖြားလက္ထက္က ဆင္းသက္လာရတဲ့သူမို႔ ရုိးသား က်ိဳးစားျခင္း၊ဇြဲလု႔ံလ၀ီရိယကိုသာ အားကိုးျခင္း မဟုတ္ လွွ်င္ေခါင္းငံု႔မခံ တုန္႔ျပန္တြန္းလွန္တက္တဲ့ ေတာင္သူဦး ႀကီးမ်ားရဲ႕ မာန‚ဇကပါလာေလေတာ့ . . . .
ေခၽြးနဲ႔ေသြးနဲ႔ရင္းၿပီး ေျမလႊာပါးပါးေလးထဲက ပိုက္ဆံကိုထြန္ယက္ယူငင္ကာ ကၽြန္ေတာ့ကို ကာယအားေတြ . . .ဉာဏအားေတြခြံ႕ေကၽြး ခဲ့တဲ့အတြက္ စစ္ေဘာင္းဘီအေရခြံကိုခၽြတ္တိုက္ပံု၀တ္ခဲ့ တဲ့ေန၀င္းကစလို႔ အခုလက္ရွိသိန္းစိန္တိုင္ေအာင္ ဒင္းတို႔ရဲ႕လုပ္ဇတ္ ျပည္သူပိုင္သံယံဇာတေတြကို မိသား စုပို္င္အျဖစ္သံုးၿဖံဳန္းခဲ့ၾကတဲ့အျပင္ျပည္သူေတြကို လူ႕အခြင့္အေရး/ဥပေအခြင့္အေရးမေပးဘဲ တရိစၧာန္ေတြ
လိုသေဘာထား မတရားလုပ္ရပ္ေတြကိုသိလာရတဲ့ကၽြန္ေတာ့မွာေၾကာခ်မွဓါးျပမွန္းသိဆိုတဲ့ေရွးစကားပံု အတိုင္း ဖက္စစ္ဂ်ပန္နဲ႔အဂၤလိပ္အစိုးရတို႔ထက္ သာလြန္ေခါင္ခိုက္ မိုက္ရိုင္းတဲ့ စစ္အေရခြံခၽြတ္ မဆလ ပါတီနဲ႔ ျမန္မာျပည္ကို ေသြးလမ္းခင္းခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းလို႔အမ်ားသိတဲ့ ေခြး၀ဲ စားေန၀င္း၊ ေနာက္ အေရ ခြံကို ခၽြတ္မသြားဘဲ ၀တ္ရက္သားနဲ႔ သူ႔ကတုန္က်င္းသူကာကြယ္ ဒီမိုကေရစီစာမ်က္ႏွာ လွန္ျပခဲ့ တဲ့ ေခြး၀ဲစားသန္းေရႊ . . . ။
ကၽြန္ေတာ့ဘုိးရြယ္ဘရြယ္ပင္ျဖစ္လင့္ကစား အခ်ီး အႏွီးလူျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဒီေကာင္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္မွာ ဆဲစရာ လက္နက္ပဲရွိတယ္ အကယ္၍မ်ား ခင္ဗ်ားတို႔က အမ်ိဳး ဘာသာသာသနာ ႏိုင္ငံနဲ႔ တိုင္းသားလူမ်ား ကမၻာသားတို႔ ရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုမေထာက္ တိုင္းျပည္သူျပည္သားေတြကို ဆင္းတြင္းထဲဆြဲခ် ငတ္ေသ သတ္ေသေအာင္လုပ္ခဲ့တဲ့ ဒီအမ်ိဳးယုတ္ေတြကို သတ္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ့ကို လက္နက္သာ ေပး နည္းပညာသာေပး လက္မေႏွးဘဲ ကမၻာႀကီးယဥ္း ေက်း ဗမာသူဗမာသားေတြေကာင္းစားဖို႔အတြက္ ကၽြန္-ေတာ္အသက္ စေတး၀ံ့ပါတယ္။
ဒီလိုစိတ္ဓာတ္မ်ိဳး ျမန္မာမွာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ ေယာက္ထဲရွိတာမဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ားေကာင္းက်ိဳး လူ သားေကာင္းက်ိဳးကို သည္ပိုလိုေသာ အမ်ိဳးသာအမ်ိဳးသ မီး ျမန္မာႏိုင္ငံ တစ္ပံုႀကီးပါ။
နာမည္ေတြေရတြက္ရင္ စကၠဴေတာင္ေညာင္းလိမ့္မယ္ ဟိုး . . .ပေ၀သဏီကတည္းက အသက္ေပးလွဴ သြားၾကတဲ့ အလုပ္သမားအာဇာနည္ လယ္သမားအာဇာနည္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား အာဇာနည္ အို . . . စံုလို႔ ပါပဲ။
ဒါ့ေၾကာင့္ပဲ ဒီကေန႔ထိတုိင္ (၈)ေလးလံုးျပည္သူ႔ အေရးေတာ္ပံုႀကီးေတြေပၚေပါက္ခဲ့တယ္၊ ဗုဒၶရဲ႕သက်ပုတၱ မ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ဘုရားသားေတာ္ ရွင္ရဟန္းအေက်ာ္ေမာ္ေတြက ဆင္းရဲငတ္မြတ္ေနတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရး/တရားဥပေဒအခြင့္အေရးေတြ ဆံုးရံႈးေနၾကရတဲ့ျပည္သူလူထုရဲ႕မ်က္ႏွာၿငိဳးငယ္ေနတာကို ၾကည့္ ၿပီး (၂၀၀၇)စက္တင္ဘာ သံဃပရိတ္ရြတ္ပြဲႀကီးေပၚေပါက္လာခဲ့တယ္မဟုတ္လား။
ရက္စက္အယုတ္တမာမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ န၀တ/န အဖ နာမည္ေတြတစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳးေျပာင္း ျပည္သူ႔လည္ မ်ိဳကိုိနင္း ရင္၀ကိုစစ္ဖိနပ္နဲ႔ေစာင့္ကန္ လွံစြတ္နဲ႔ထိုး ေနာက္ဆံုး ေသနပ္နဲ႔ပါပစ္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္သန္းေရႊ . . . တို႔ အခု ေတာ့ ကုလားထိုင္ေပၚက ဆင္းေပးလိုက္ရၿပီေလ။
ဒီလို အသြင္ကူးေျပာင္း ျပည္သူ႔လက္ထဲကို အာ ဏာရရွိဖို႔ဆိုတာ ျပည္သူေတြပဲ အသက္ေပးခဲ့ ရတာပါ။ ျပည္သူဆိုတာကို အၾကမ္းအားျဖင့္ ခြဲျပရရင္ ရွမ္းကခ်င္ ကရင္အစရွိတဲ့ တုိင္းရင္းသား၊ ေနာက္ တရုပ္၊ မြတ္ဆလင္ အစရွိ ျမန္မာႏိုင္သားမ်ားပါ၀င္ပါတယ္။
ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုမွာလည္း ျမန္မာႏိုင္ရွိ တရုပ္လူမ်ိဳးမ်ား မြတ္ဆင္လူမ်ိဳးမ်ား ေျမာက္မ်ားစြာ အသက္ဆံုးရံႈးခဲ့ရသလို ရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးဆိုတဲ့ ရဟန္းသံဃာမ်ားစုေပါင္းလွည့္လည္ပရိတ္ရြတ္ရာ မွ စစ္အာဏာရူးသန္းေရႊကေနေသနပ္နဲ႔ပစ္အၾကမ္းဖတ္ႏွိပ္နင္းခဲ့တဲ့ သံဃသပိတ္ေမွာက္ပြဲမွာလည္း ျမန္ မာႏိုင္ငံဖြား တရုပ္လူမ်ိဳး မြတ္ဆင္လူမ်ိဳးမ်ားကေနၿပီး ေသာက္ေတာ္ေရမ်ား ကမ္းလွမ္းေပးလွဴခဲ့ၾကတာ ဟာ ျပည္သူ႔စြန္႔စားျခင္းတစ္ရပ္ ပဲမဟုတ္ပါလား။
အေၾကာင္းေၾကာင့္အက်ိဳးျဖစ္ဆိုတဲ့အတုိင္း ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးရွိ ျပည္သူလူထုႀကီးရဲ႕ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္မႈေတြေၾကာင့္ အေရးေတာ္ပံုေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီပဲရင္းအေရးအခင္း ကလဲကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဘယ္ဆုရွင္ျပည္သူ႔ေခါင္ေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔တကြ လုိက္ပါပို႔ေဆာင္ ဧည့္ခံႀကိဳဆိုၾကတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္ကို ရက္စက္စြာသတ္ျဖတ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ဒီပဲရင္းအ ေရးေတာ္ပံု ကလဲ ဒီေန႔အထိေမ့လို႔မရေသး။
အာဏာရူးသန္းေရႊတို႔က ျပည္သူ႔အာဏာကို သူ႔ မယားပိုင္အာဏာအျဖစ္လုပ္ယူေနၾကသလို သူ႔ေနာက္ လိုက္ေနာက္ပါမ်ား စီးပြားေရးသမားမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ေတဇ ေဇကမၻာခင္ေရႊ ယုဇနေ႒းျမင့္ မက္ (စ္)ျမန္မာေဇာ္ေဇာ္ ဘိန္းဘုရင္ခြန္ဆာရဲ႕သားမ်ား . . . က ျပည္သူလူထု လက္ထဲကို အာဏာေရာက္ သြားမွာကို စိုးရိမ္ေနၾကရတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ပဲ အသိအျမင္ၾကြယ္၀ ႏွလံုးလွၾကတဲ့ (သူတို႔ကိုတိုက္ခိုက္ေနၾကတဲ့) သူမွန္သမွ် မဟုတ္တမ္းတ ရားပုဒ္မေတြနဲ႔ ေထာင္ထဲကို မျဖစ္သင့္တဲ့ ႏွစ္ေတြနဲ႔ အမိန္႔ ခ်ခဲ့တယ္။ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဒုကၡေပးခဲ့ၾကတယ္။
ငါတုိ႔ဟာျမန္မာႏိုင္ငံေကာင္းစားေရးအတြက္ျပည္သူလူထုေတြ ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးမွာမ်က္ႏွာ မငယ္ရ ဘဲ ခါင္ေထာင္ႏိုင္ေရးအတြက္ဆိုၿပီး အသက္ေတြ ဘ၀ေတြ ခႏၶာအစိတ္အ ပိုင္းမ်ားစြာကို စြန္႔လွဴခဲ့ရတာ ဒီေန႔(၁၆-၈-၂၀၁၂) ရက္ေန႔ အထိပါပဲ . .
ဒီေသြးစြန္းတဲ့ေန႔ရက္ေတြ ဒုကၡေတြနဲ႔စေတးေနရ တဲ့ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲ၀င္ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ဘ၀ေတြ ဒုကၡ ေတြဘယ္ေန႔မ်ားမွ ၿငိမ္းရပါ့မလဲဆိုတာကိုကၽြန္ေတာ္ရင္နာနာနဲ႔စဥ္းစားရင္း . . . (၈၈၈၈)ေလး လံုးျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံု (၂၄) ႏွစ္ျပည့္တဲ့ (၈-၈-၂၀၁၂) ရက္ေန႔အခန္းအနားမွာ လက္ကမ္းေ၀ငွတဲ့ ကဗ်ာေလးမ်ားကို အခုလို လက္နာနာ နဲ႔ ခ်ေရးလိုက္မိပါတယ္။
ရင္နာနာ လက္နာနာနဲ႔ကူးယူေရးျပရတာမို႔ ကဗ်ာ ထဲက စာက်န္စာက်တာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့အမွားပါလို႔ ေတာင္းပန္ပါရေစ . . .
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ . . လုိအင္ဆႏၵမ်ား ျပည့္ၿပည့္စံုပါေစလို႔လည္း ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းမိပါတယ္။
ရွစ္ေလးလံုးရဲ႕ကဗ်ာ
မင္းကိုႏိုင္
ၿငိမ္ေနရင္
ပင္ကူအိမေတာင္ၿငိေနမယ္
ရုန္းထြက္ရင္
သံႀကိဳးေတြေတာင္ျပတ္ေတာက္တယ္
ဒါဟာ
သမိုင္းသစ္နဲ႔အတူ
ေအာင္လံထူတဲ့ ျပည္သူ႔အဘိဓမၼာ။
အလြင့္ထဲမွာ
ႏြယ္ဦးလိႈင္
ေလလြင့္တာ မဟုတ္ဘူး
ေၾကြလြင့္တာပါ . . . . . .။
̏ႏွစ္ဆယ့္ေလးမိုးၾကာေတာင္˝
ဒဏ္ရာက မက်က္ေသးဘူး။
ပင္လယ္ရဲ႕ သဘာ၀မွာ
ေရွ႕ကလိႈင္းတစ္လံုး
က်ဆံုးသြားတာနဲ႔
ေနာက္နားဆီမွာ လိႈင္းသစ္ေတြ
ဆက္၍ဆက္၍ လာေနတယ္။
စၾက္ာ၀ဠာထဲမွာ ကမၻာရွိတယ္၊
ကမၻာထဲမွာ ေျမႀကီးရွိတယ္
ေျမႀကီးထဲမွာ အရိုးရွိတယ္
အရိုးထဲမွာ ဘယ္ေတာ့မွမေဆြးတဲ့
ေၾကြးေၾကာ္သံေတြရွိတယ္။
ငါ့တို႔ရင္ထဲက
တစ္၀က္ခ်ထားတဲ့အလံ
အခုအထိ လြင္ပ်ံေနတုန္းပဲ။
၁၉/၈၈
ေမာင္လွမ်ိဳးခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ
သမိုင္းေသမွာစိုးလို႔
ငါတို႔အသက္အေသခံခဲ့ၾကတာ
သမိုးဆိုတာ ဘာမွန္းမသိရင္ . . . . ေန
ဘ၀‚ဆိုတာ လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔လိုတယ္လို႔သိရင္ . . . . .
ငါတို႔ . . . ေပးဆပ္ရက်ိဳးနပ္ပါၿပီ။
လူလူခ်င္း အႏိုင္က်င့္ေနတာကို
မၾကည့္ခ်င္ေတာ့လို‚
အသက္အေသခံၿပီး တြန္းလွန္ခဲ့ၾကတာ။
ဘုရားစူးရေစရဲ႕
ဒင္းတို႔ကို ေၾကာက္စရာလို႔ေတာင္ မထင္ခဲ့ဘူး။
မျဖစ္မေနသြန္ပစ္ရမယ့္
မစင္ခြက္ေတြလိုသေဘာထားၿပီး
ငါတို႔‚
ေျခကန္ေမွာက္လွဲပစ္ခဲ့ၾကတာ။
ဘာလိုလိုနဲ႔
ငါတို႔ေသြးေတြ . . . ပင္လယ္ေ၀ခဲ့ပါေရာလား
ညီမ‚ေလး . . . ၀င္းေမာ္ဦးေရ . . . .။ ။
(၁၉-၉-၈၈)ရက္ေန႔တြင္ က်ဆံုးခဲ့ေသာ ညီမေလး
၀င္းေမာ္ဦးႏွင့္ အာဇာနည္မ်ား အားလံုးသို႔ . . . ။
အလံေတာ္
ကြန္စစ္ေကာင္း
မိဘေတြက
သားသမီးေတြကို လက္ဆင့္ကမ္း
အစ္ကိုေတြက အစ္မေတြ
ညီ ညီမေလးေတြ ေမာင္ေလးေတြကို လက္ဆင့္ကမ္း
သားစဥ္ေျမးဆက္ လက္ဆင့္ကမ္း
အဲဒီလမ္းေပၚမွာ
အဲဒီလက္ဆင့္ကမ္းလမ္းေပၚမွာ
ခုိင္ခိုင္မာမာ ဆြဲကိုင္သယ္ေဆာင္သြားရမယ့္အလံေတာ္
အဲဒီလက္ဆင့္ကမ္းလမ္းေပၚမွာ
ကမၻာတည္သေရြ႕ ေ၀ွ႕ယမ္းသယ္ေဆာင္သြားရမယ့္ အလံေတာ္
ရွစ္ေလးလံုးအလံေတာ္
ဒီမိုကေရစီအလံုေတာ္
ေတာ္လွန္ေရးအလံေတာ္
ရွစ္ေလးလံုးဒီမိုကေရးစီေတာ္လွန္းေရးအလံေတာ္။
ငါတို႔ရဲ႕ ၾသဂတ္စ္
ျမတ္လိႈင္း
ၾသဂတ္စ္ . . . တဲ့
ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္မႈရဲ႕ အဓိပၸါယ္နဲ႔
သူ႔ကိုယ္သူ ဖြင့္လွပ္လိုက္တယ္ . . .။
ဒါေပမယ့္
တစ္ခုေသာ ၾသဂတ္စ္လ
ရဲတုိက္ကို မိုးႀကီးပစ္တဲ့ သေကၤတ
အနက္ေရာင္ကာလတစ္ကို ရုိက္ခ်ိဳး
မိုးေရထဲမွာ အနီရဲရဲေတြ ေၾကြျပ
ငါတုိ႔ဟာ အနာဂတ္လို႔ ဟစ္ေၾကြးခဲ့ၾကတယ္။
လူကိုရတဲ့သူဟာ
ေလာကကိုေအာင္ႏိုင္တဲ့သူ . . . တဲ့ငါ့တုိ႔စၿပီး ဖြင့္လွစ္ခဲ့တဲ့ ၾသဂတ္စ္
အနာဂတ္ကို ငါတို႔ရခဲ့ၾကၿပီလား
ရဲရင့္တဲ့ေျခလွမ္းေတြ မရပ္တန္႔ဖို႔လိုတယ္။
ရွစ္ေလးလံုး
ေအးေက်ာ္
ေသြးသံတရဲရဲနဲ႔
အလဲလဲအၿပိဳၿပိဳ ျဖစ္ခဲ့တာေတာင္မွ
လမ္းေပၚကို လူေတြ ထြက္လာခဲ့ၾက
လမ္းေပၚမွာ လူေတြ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ၾက
လမ္းေပၚမွာ လူေတြ ေသဆံုးခဲ့ၾက
ဒီရက္၊ ဒီလ၊ ဒီႏွစ္မွာ . . .
အဲဒါေတြ . . . ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ကမၸည္းတင္တဲ့လ
ဆန္နီ
လူထုရဲ႕ အႀကီးအက်ယ္ခမ္းနားဆံုး ေတးတစ္ပုဒ္
ငါတို႔ရဲ႕ ၾသဂုတ္လမွာ ေမြးဖြားသန္႔စင္ခဲ့။
ဧရာ၀တီဟာ
ေျမြေဟာက္တစ္ေကာင္လို တြန္႔လိမ္လိႈင္းထ
စစ္အာဏာရွင္တို႔ရဲ႕ ေသြးပ်က္ညေတြ
အဲဒီ ၾသဂုတ္လမွာ ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ေက်ာင္းနံရံေပၚက ေသြးစက္ေတြနဲ႔
လူထုျမစ္ႀကီးေတြ စီးခဲ့
ရကန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ရဲဲ႕ လမ္းမႀကီးေတြ
ဧရာမရင္ခံုသံ သိမ့္သိမ့္တုန္လို႔ . . . .
အံႀကိတ္ေနတဲ့ အလံေတြ မိုးစက္မိုးေပါက္ေတြၾကား
ေသြးသံရဲရဲလြင့္ပ်ံလို႔ . . .
ကမၻာေျမေပၚက လြတ္လပ္ေရးေတးသံ
ကမၸည္းေမာ္ကြန္းေရးထိုးခဲ့တဲ့
အဲဒါ ငါတို႔ရဲ႕ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့ ၾသဂုတ္လ။
ၾသဂတ္စ္ေတးသံ
သက္ႏွင္းေဆြပုပၸါး
ၾကယ္ေတြ ေၾကြခဲ့
ေျမဇာပင္ေတြ ေၾကခဲ့
ဘ၀ေရစီးေၾကာင္းေတြ ေျပာင္းခဲ့
ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းေတြ ကြဲကြာသြားခဲ့
ခ်စ္သူေတြခ်င္းလည္း ခြဲခြာေစခဲ့
အဲဒီ ၾသဂတ္စ္ရဲ႕ ေကာင္းကင္ထဲ
အမွန္တရားျမားေတြ က်ိဳးပဲ့
တစ္ေသြးတစ္သံ တစ္မိန္႔ က်ည္ဆန္ေတြ ပလူပ်ံခဲ့
စစ္ဖိနပ္သံေတြၾကားမွာ
ဖရိုဖရဲ မိုးေရစက္ေတြ ၿပိဳဆင္းသြားခဲ့
အနီေရာင္ မ်က္ရည္စေတြ စေတးလုက္ရတာ
ပါလား . . . .။
တင္းမာျခင္း၊ ခ်ဳပ္ကိုင္ျခင္း ခံျပင္းျခင္း ပံုရိပ္ေတြနဲ႔
ႀကိတ္မႏို္င ခဲမရ သံစဥ္ေတြကို ၀ါးမ်ိဳညပီး
ေၾကေၾကကြဲကြဲ ရပ္ျပေနတဲ့ အဲဒီရွစ္ဂဏန္းေလးခု
ၾကည့္စမ္း . . .
မိုးရာသီေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ေလးႀကိမ္တုိင္ခဲ့ၿပီ
နီေနတုန္း ရဲေနတုန္း လြင့္ေနတုန္းပါလား .. . ။
ေဟာဒီ . . . ၾသဂတ္စ္ေကာင္းကင္ထဲမွာပဲ
အနီေရာင္ ႏွတလံုးသားမဲ႔ ၾကယ္ျဖဴတစ္ပြင့္
မားမားမတ္မတ္ ပ်ံသန္းလို႔လာခဲ့
(ဒီမိုကေရစီအလင္းေရာင္ . . .)
အရင္းအႏွီးေတြ ေတာင္လို ပံုခဲ့တယ္။
တံတား
ေမာင္စိန္၀င္းပုတီးကုန္း
ေနရာသစ္ကို သြားဖို႔
တံတာတစ္ခုလိုေနစဥ္ . . .
သူရဲေကာင္းတို႔ရဲ႕ေသြး
မီးသတ္ပိုက္နဲ႔ ပက္ၿပီး ေဆးလည္းမစင္
၀ိဉာဥ္ေတြပူးကပ္
စိတ္ဓာတ္ေတြရင့္က်က္
တစ္ေယာက္က်လွ်င္ တစ္ေယာက္တက္
ဘက္နက္နဲ႔အထိုးခံ
က်ည္ဆန္ကိုအန္တု
ျပည္သူေတြနဲ႔ ျပည္သူ႔ရင္ေသြး
အသက္မ်ားစြာ စေတးခံ
ေသြးလွ်ံတဲ့ အျဖစ္အပ်က္
ေခတ္အဆက္အဆက္ မေ့ႏိုင္စရာ . . . .
အဲဒီလက္ေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့
မရဏတံတားေပၚကိုနင္း
အလင္းရွိတဲ့ေနရာသစ္
က်န္ရစ္သူေတြဦးတည္ေလွ်ာက္
ပန္းတုိင္ရွိရာ မရာက္မခ်င္း . . . .။
၈.၈.၈.၈
ေမာင္စိမ္းနီ
ဓနရွင္အလုိ မရွိသည္ကအစ
ျမင္းခြာေပါက္သံတေျဖာင္းေျဖာင္း
ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့ အလံေတာ္
အိုးေ၀သံတြန္က်ဴးလို႔
အသစ္အသစ္တုိ႔ ေမာ္ဖူး အရုဏ္ဦးမွာ။
ရဲေသာ္ မေသ
ေအာင္ညိဳေအးပန္းေတာ
ၾကယ္ေတြေၾကြသလို ပန္းေတြ ေၾကြသလို
အာဏာရွင္ရဲ႕ ပလႅင္ေျခမွာ
အညၾတေတြ ေသြးေခ်ာင္းစီးခဲ့ . . . .
၁၃၀၀ ျပည့္အေရးေတာ္ပံုမွာ
အရြယ္စံု အေသြးစံုတို႔ရဲ႕မာန္
ခြပ္ေဒါင္းအလံေတာ္မွာ စုေ၀း
ကမၻာမေၾက ေတးကိုသံၿပိဳင္ဆိုရင္း
ဘရင္းကယ္ရီယာနဲ႔ လွံစြပ္ေတြၾကား
အေၾကာက္တရားကို ေျမျမွဳပ္ခဲ့ၾက . . . .
အဲလို . . . အာဏာရွင္ ေျခေတာ္တင္ခဲ့ရတဲ့
ကမၻာမေၾက . . . ျမန္မာျပည္မွာ
အေနျမင့္ . . . သေရတင့္ေစဖို႔
လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ
တုိက္ပြဲညီလို႔ ေရာင္နီသမ္း
(၂၄)ႏွစ္တာ လမ္းမေပၚမွာေတာ့
(က်ဆံုးသူမ်ားရဲ႕ . . . .)
၀ိဉာဥ္ပန္းေတြ ပြင့္ခဲ့ၾကတယ္။
Subscribe to:
Posts
(
Atom
)
