တိုးထြက္လာတုန္းက
ျမဴေတြ . . . ႏွင္းေတြ . . .
ေတာင္ကမ္းပါးယံ . . . ခပ္ျမင့္ျမင့္ႀကီးေတြ
ေခၽြးသံရဲရဲနဲ႔၊
ငါတစ္ေကာင္တည္း၊
လမး္ေလွ်ာက္လာရတယ္။
ႏွင္းကြဲၿပိဳတဲ့ေန႔၊
အေမွာင္တို႔က
ငါ့ကို
ထိုးသုတ္ကုတ္ဖဲ့စားခဲ့ၾကတယ္။
ကမၻာလည္ေနတာက
ရပ္ဖို႔။
အေမွာင္ျဖစ္ဖို႔က အလင္းေငြ႕ေတြ
က်မ္းစာအုပ္အျပင္က ကဗ်ာမ်ား . . . . ။
ငါျဖတ္လာၿပီး
ေတာင္စြယ္ၾကားမွာ မကြယ္လို။
ေၾသာ္ . . . .
ကိုယ္စီ
ေနအိုညေတြျဖတ္ရင္း . . . . ။
ေမာင္ဇရာ
