ခက္မယ္ထင္တဲ့
ေျခတစ္လွမ္းကို ေနာက္ျပန္မဆုတ္ခဲ့။
တိုးဆဲ . . .
တိုးခဲ့ . . .
တို႔ေရာက္ခဲ့တယ္။
ေဒသပြားမရွိတဲ့
ပန္းတုိင္ရဲ႕
ရပိုင္ခြင့္ကိုေျဖမခ်ခဲ့။
ေျမခ ေခၽြးတစ္ေပါက္ရဲ႕
ရိုးရိုးရင့္
တစ္ေနရာ။
လံု႔လေရွ႕နား ဉာဏ္ေစ့စားရာ
ကံကိုပံုထားတဲ့
တစ္ေနရာ။
ယံုၾကည္ရာ ဆုပ္ကိုင္မိ
မလႊတ္နဲ႔ . . .
ျမဲျမံေစ . . .
ေသးႏုတ္ရာ ႀကံမကစားနဲ႔
အေ၀းေရာက္ေစ။
အေရာက္သြား
ပန္းတိုင္ေရာက္မွ အေမာေျဖ
တို႔ေလွ်ာက္သြား
နာရီလက္တံနဲ႔အတူ။ ။
ေမာင္ဇရာ
No comments :
Post a Comment