မႏၲေလးတုိင္း၊ အမရပူရၿမိဳ႕နယ္မွ ပူပူေႏြးေႏြးျဖစ္ရပ္ေလးတစ္ခုပါ။
ခရစ္ႏွစ္ 2013-ႏွစ္သစ္ကူးကာလေလးမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ပါ။
ငယ္ငယ္-ဆိုတဲ့ျမန္မာသမီးပ်ဳိေလးက အသက္(၁၉)ႏွစ္ ရွိပါၿပီ။ ခင္ထြန္းႏြယ္ စက္ခ်ဳပ္ဆိုင္မွာ စက္ခ်ဳပ္သမလုပ္တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ ငယ္ငယ္လို စက္ခ်ဳပ္သမေတြ တစ္ရာနီးပါးရွိတဲ့ စက္ခ်ဳပ္ဆိုင္ၾကီးပိုင္ရွင္ ဦးထြန္းထြန္းက အသက္ငါးဆယ္ေက်ာ္ အရြယ္ရွိေပမယ့္ အရပ္အေမာင္း ကေတာ့ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ဆိုရေလာက္ေအာင္ သန္စြမ္းဖ်က္လတ္တုန္းပါပဲ။
ဦးထြန္းထြန္းမွာ ေဒၚႏြယ္ႏြယ္အမည္ရွိတဲ့ ဇနီးတစ္ေယာက္ရွိၿပီး၊ ဘြဲ႕ရသားသမီး ႏွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ သားသမီးႏွစ္ေယာက္လုုံးရဲ႕ အသက္ကပဲ မငယ္ငယ္ရဲ႕ အသက္ထက္ပုိၾကီး ေနပါတယ္။
ဦးထြန္းထြန္းဟာ မငယ္ငယ္ကို က်ားကသမင္ေခ်ာင္းသလို ေခ်ာင္းေနတာကို မငယ္ငယ္မရိပ္မိပါဘူး။ ထုံးစံအတုိင္း ျမန္မာပီပီ ရုိးတယ္ အ,တယ္။ အသိမၾကြယ္၊ အႏၲရာယ္မသိ ထုံထိုင္း၏ ေပါ့ေနာ္...။
2013-ခုႏွစ္ရဲ႕ ႏွစ္ဆန္းရက္ေလးတစ္ရက္ထဲက ေန႔လည္ခင္းမွာေပါ့။ ဦးထြန္းထြန္း ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ေရာက္လာပါတယ္။ မငယ္ငယ္အိမ္ကို ေရာက္လာတာပါ။ အက်ႌအထည္ သြားအပ္ရေအာင္ ေျပာၿပီး မငယ္ငယ္ကိုလာေခၚပါတယ္။ မဆိုင္းမတြဘဲ မငယ္ငယ္လိုက္ပါသြားပါ တယ္။ (လြယ္လုိက္တာေနာ္..)
စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ထဲက တည္းခိုခန္းေရာက္ေတာ့ အတူေနခ်င္ေၾကာင္းေျပာၿပီး စည္းရုံးပါေတာ့တယ္။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ျငင္းျပန္ေတာ့လည္း ျငင္းအားမရွိေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္..။ သားေၾကာဖ်က္ထားလို႔ ပူစရာမလုိေၾကာင္းေျပာၿပီး ျမႇဴဆြယ္မႈကို စတင္ပါေတာ့တယ္။
လင္ေရာမယားပါ စက္ခ်ဳပ္သင္တန္းနည္းျပ ဆရာသမားေတြ ျဖစ္ေနတာက တစ္ေၾကာင္း၊ သားအဖအရြယ္ၾကီးျဖစ္ေနတာက တစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ အေၾကာက္အကန္ ျငင္းဆန္ေပမယ့္ ဦးထြန္းထြန္းကေတာ့ အျပင္းအထန္ တင္းခံေနဆဲပါ။ သမီးေလးတစ္ေယာက္လို ခ်စ္တာပါေပါ့။
မငယ္ငယ္ကို သမီးေလးတစ္ေယာက္လုိ ခ်စ္တဲ့ ဦးထြန္းထြန္းရဲ႕ ဖခင္ေမတၱာကိုလည္း ၾကည့္ပါဦးေနာ္။
တစ္ကိုယ္လုံး ခၽြတ္ျပပါတယ္။ မငယ္ငယ္က ရွက္လို႔ မၾကည့္ရဲဘဲ ေခါင္းငုံ႔ေနလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဝင္လုံးပါတယ္။ ျငင္းလည္းျငင္းဆန္၊ ကန္လည္းကန္ေက်ာက္၊ ကုတ္ျခစ္ကိုက္ဆြဲေပမယ့္ ဦးထြန္းထြန္းက မမႈဘူးတဲ့ဗ်။
စားေနက် ေၾကာင္ပါးၾကီးက ႏုႏုနယ္နယ္ သမီးအရြယ္ေလးကို ဘယ္လိုႏွဴးႏွပ္မယ္ဆိုတာ ခန္႔မွန္းသိႏိုင္မွာပါေနာ္...။ ယုံၾကည္ေလးစားထုိက္သူ ဆရာတစ္ဆူရဲ႕ အၾကမ္းဖက္မႈကို ခံခဲ့ရတဲ့ သမီးပ်ဳိေလးတစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ ရွက္ေၾကာက္လိုက္မလဲ ဆိုတာလည္း ကိုယ္ခ်င္းစာၾကည့္က သိႏိုင္မွာပါေနာ္.။
ဒီလုိနဲ႔ ဦးထြန္းထြန္းေအာင္ပြဲရသြားပါေတာ့တယ္။ ေအာင္ႏိုင္သူၾကီးေပါ့ဗ်ာ။ အၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါ မဟုတ္တာကိုပဲ ေက်းဇူးတင္ရမလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ မငယ္ငယ္ သက္သာရာရခဲ့တာကိုး။ ဒါလည္း ငိုယုိေတာင္းပန္လို႔ ျပန္ပို႔ေပးတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာမေဒၚႏြယ္ႏြယ္လည္း မရိပ္မိ။ မိဘႏွစ္ပါးလည္း မသိရွိေအာင္ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ေနခဲ့ေပမယ့္ လမ္းမွာေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြကို ျပန္ၾကားေယာင္ေနမိဆဲပါ။
နင့္ကို ဒီတစ္ခါေတာ့ ျပန္ပို႔ေပးမယ္။
ေနာက္တစ္ခါ ျပန္ေခၚဦးမွာ။
(ျပန္ေခၚလည္း မလုိက္ဘူး)
မရ ရေအာင္ေခၚမွာ။
အေမ့ကိုေျပာလို႔ အေမသိရင္ အေမ့ကို သတ္မယ္။
အေဖ့ကိုေျပာလု႔ိ အေဖသိရင္ အေဖ့ကိုသတ္မယ္။
နင္လင္ယူသြားရင္ နင္ယူတဲ့ လင္ကိုပါသတ္မယ္။
ငါေခၚရာမလိုက္ရင္ နင့္ကိုလည္း သတ္မယ္။
ဒါေတြကို ေျပာျပလုိက္ရင္ ျပႆနာတက္မွာစိုးလို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာဘဲ ေရငုံႏႈတ္ပိတ္ ေနလိုက္မိေတာ့ ေၾကာင္ပါးဆင္တဲ့ အကြက္ထဲ ဝင္သြားေတာ့တာေပါ့။
ေနာက္တစ္ခါလည္း လြယ္လြယ္ေလးပဲ။
ပထမအၾကိမ္ ေတြ႕ၾကဳံထားတာေတာင္ မေရွာင္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ ေက်ာက္ဆည္ကို ေခၚသြားပါတယ္။ ကုလားရြာတစ္ရြာ ညအိပ္ပါတယ္။ ဗမာမရွိလို႔ ေၾကာက္တာေရာ ျခိမ္းေျခာက္ထားလို႔ ေၾကာက္တာေရာေၾကာင့္ ျပဳသမွ်ႏုရတဲ့ အဆင့္နဲ႔ဘဲ အသုံးေတာ္ ခံေနရပါေတာ့တယ္။
တည္းခိုရာအိမ္က က်ဥ္းလည္းက်ဥ္းၾကပ္၊ မလြတ္လည္း မလြတ္လပ္တာေၾကာင့္ ေနာက္ေန႔မနက္မွာ မိတၳီလာကို လိုင္းကားနဲ႔ ဆက္သြားပါတယ္။ မိတၳီလာဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ စစ္ကိုင္းဟိုတယ္တုန္းကလိုပဲ မုဆုိးနဲ႔သားေကာင္ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ၾကရင္း သားေကာင္က်ဆုံးခဲ့ရ ျပန္ေပတာပဲေပါ့။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဆရာမေဒၚႏြယ္ႏြယ္က မငယ္ငယ္ကို လင္ခိုးမႈနဲ႔ ပါးရုိက္ပါတယ္။ မငယ္ငယ္ရဲ႕ မိခင္ၾကီးေရွ႕မွာရုိက္တာပါ။
မငယ္ငယ္က ငိုယုိရွင္းျပေတာ့ မိခင္ၾကီး မေက်မနပ္ျဖစ္ကာ တရားစြဲမယ္ ဓားဆြဲမယ္လုပ္ပါေလေရာလား။
ရက္ကြက္ရုံးမွာ အမႈဖြင့္ေတာ့ ဦးထြန္းထြန္းတို႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္လုံးရွိပါတယ္။ ဦးထြန္းထြန္းက ရွိခိုးေတာင္းပန္ပါတယ္။ မိခင္က မေက်နပ္ပါဘူး။ မငယ္ငယ္ကလည္း အရွက္တကြဲ အက်ဳိးနည္း ျဖစ္မွာစိုးလို႔ အမႈမဖြင့္ဖို႔ တားျမစ္ပါတယ္။ မိခင္က လုံးဝမရပါဘူး။ အႏိုင္လည္းက်င့္ခံရေသးတယ္။ ပါလည္းအရိုက္ခံရေသးတယ္။ ဘယ္လိုေတာင္းပန္ေတာင္းပန္ မေက်နပ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။
ေနာက္တစ္ေန႔မွာပဲ ဦးထြန္းထြန္း ဒုလႅဘရဟန္းဝတ္သြားပါတယ္။ မငယ္ငယ္ရဲ႕ မိခင္ၾကီးက ဘုန္းၾကီးဝတ္သြားလည္း ေထာင္ခ်မွာပဲလို႔ ၾကိမ္းဝါးေနတုန္းပါပဲ။
ရပ္ကြက္ရုံးက ညႇိေပးပါတယ္။
ေငြက်ပ္သိန္းအစိတ္နဲ႔ ကန္ေတာ့ပြဲနဲ႔ေတာင္းပန္တာပါ။ ရုံးေတြဂတ္ေတြ မတက္ရဲဘူး၊ ရွက္လည္းရွက္တယ္။ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္တယ္ဆိုတဲ့ သမီးငယ္ငယ္ မ်က္ႏွာနဲ႔ မိခင္ၾကီး ေက်ေအးေပးလုိက္ပါေတာ့တယ္။
ဇာတ္လမ္းေလးကေတာ့ ဒါပါပဲ။
ဦးထြန္းထြန္းရဲ႕ ဇနီးက တုိင္းရင္းသူ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တစ္ေယာက္ပါ။ ဦးထြန္းထြန္းလည္း ဗုဒၶဘာသာခံယူထားတာ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ပါၿပီ။ အိမ္မွာ ဘုရားစင္လည္း ရွိပါတယ္။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္လုံး ဘုရားအၿမဲရွိခိုးပါတယ္။ ေန႔စဥ္လည္း သံဃာေတြကို ဆြမ္းေလာင္းလွဴပါတယ္။ တရားစခန္းလည္း ဝင္ပါတယ္။ ဦးထြန္းထြန္းရဲ႕ မိသားစု သားခ်င္းထဲက တစ္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ဟာလည္း ဗုဒၶဘာသာကူးေျပာင္းလာခဲ့ၾကတာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာပါၿပီ။
ဦးထြန္းထြန္းေပးတဲ့ ေငြနဲ႔ ေတာင္းပန္ကန္ေတာ့ပြဲကို လက္မခံဘဲ ျပန္ေပးေတာ့ ရပ္ကြက္ဥကၠ႒ကလည္း ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။ သံဃာနာယကကလည္း ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။ ရပ္မိရပ္ဖကလည္း ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။ ဘာသာႏွင့္လူမ်ဳိးကို ေစာ္ကားတာမဟုတ္ဘူး၊ ပုဂၢဳိလ္ေရးရာ ျဖစ္ၾကတာမို႔လို႔ တရားမစြဲဘဲ ေက်နပ္ၾကဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံၾကတာပါ။
ဦးထြန္းထြန္းဟာ ဗုဒၶဘာသာေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ မူဆလင္ေနာ္..။ မူဆလင္လူမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္ေနာ္..။
ဦးပဥၥင္း
ဝီရသူ(မစိုးရိမ္)
ဘဒၵႏၲဝိစိတၱာဘိဝံသ
ဓမၼသာဟာယေက်ာင္းနာယက
မစိုးရိမ္တုိက္သစ္
မဟာေအာင္ေျမၿမိဳ႕နယ္
မႏၲေလး။
8-2-2013 AM 10း20
စုံစမ္းရန္= 09-49243934
09-402757266
09-91009680
by Wira Thu on Friday, 8 February 2013 at 23:48 ·မွကူးယူေဖၚျပသည္
By:အလင္းရွင္ http://aungminkhoung.blogspot.com
No comments :
Post a Comment