ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးက်ားကြက္ထဲက နယ္ရုပ္မ်ား

“ဆိုေရးရွိက ဆိုအပ္လွ၏ ၊ ဆိုစမ်ားလ်ား၊
ထားပေခ်မိ၊ ငါ့၀န္ရွိခဲ့။”
(ရွင္မဟာရ႒သာရ)
အထက္ပါ ရွင္မဟာရ႒သာရ၏ အဆိုအမိန္႔ကို အရေကာက္ေသာ္
လူသားသည္ တာ၀န္၀တၱရားမ်ားရွိသကဲ့သို႔ယင္းတာ၀န္၀တၱရားမ်ား
ကိုလည္း ေက်ပြန္စြာထမ္းေဆာင္သင့္သည္ဆိုသည္။
ထိုအသိကို အလင္းရွင္ ငယ္စဥ္ကပင္ခံစားသိျမင္ခဲ့ဖူးသည္ဟုထင္
သည္။ ထိုသည့္အေလွ်ာက္ မိမိျဖတ္သန္းသြားလာရေသာ ဘ၀အ
ခ်ိန္တိုင္းတြင္ ျပႆနာရပ္မ်ားအား မတုန္လႈပ္ဘဲ ထိုယံုၾကည္ခ်က္
တစ္ခုတည္းႏွင့္ပင္  . . . .
ရဲရဲ . . တက္သည္။
ရဲရဲ . . . တုိက္သည္။
ခပ္ရင့္ရင့္  .. ေတြးပစ္သည္ ။
ခပ္ တည္တည္  . .ေရးတက္သည္။
အခုလည္း ရဲရဲ ေတြး ရဲရဲေရးထားတဲ့ ေဆာငး္ပါးရွင္ သရ၀ဏ္(ျပည္)
ရဲ႕လက္ရာေလးကို ကလစ္ေခါက္၍ ဖတ္လုိက္ၾကပါဦးေတာ့  . .
~⊱•❈❀ღ✿⊰❂⊱✿ღ❀❈•⊰~ ~⊱•❈❀ღ✿⊰❂⊱✿ღ❀❈•⊰~
ဆိုေရးရွိက ဆိုရပါေတာ့မည္။ ေရးေရးရွိက ေရးရပါေတာ့မည္။ လူအမ်ား ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ခ်င္မွ ႀကိဳက္မည္၊ သို႔ေသာ္ အမွန္တရားတခုကို ေထာက္ျပ ပါရေစခင္ဗ်ား။ အေၾကာင္း ကေတာ့ ဆင့္ပြား ေတြးေခၚမႈမွ စသည္။ ဘာကို ဆင့္ပြား ေတြးေခၚ မိသနည္းဟူမူ စာေရးဆရာ ထင္လင္းဦးကို တရားစြဲျခင္းမွ စသည္။ အမ်ားသိၾကသည့္အတိုင္း ျဖစ္စဥ္မွာ ၂၀၁၄ ေအာက္တိုဘာ ၂၃ ရက္ေန႔က စစ္ကိုင္းတိုင္း ေဒသႀကီး၊ မံုရြာခ႐ိုင္၊ ေခ်ာင္းဦးၿမိဳ႕နယ္တြင္ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ဦး၀ိစာရေန႔ အထိမ္းအမွတ္ စာေပေဟာ ေျပာပြဲတြင္ စာေရးဆရာ ထင္လင္းဦး ေဟာေျပာခဲ့သည့္ ေဟာေျပာခ်က္ အခ်ဳိ႕မွာ ဘာသာသာသနာ ညႇိဳးႏြမ္းမႈကုိ ျဖစ္ေပၚသည္ဟုဆိုကာ ေခ်ာင္းဦး ၿမိဳ႕နယ္လ၀ကဦးစီးမွဴးက တရားလိုျပဳလုပ္၍ ျပစ္မႈဆိုင္ရာဥပေဒပုဒ္မ ၂၉၅-က၊ ၂၉၈ တို႔ျဖင့္ ေခ်ာင္းဦးၿမိဳ႕နယ္တရား႐ံုး၌ တရားစြဲခဲ့ေသာအမႈ ျဖစ္သည္။ ထိုအမႈကို ဒီဇင္ဘာ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ စတင္တရားစြဲခဲ့ၿပီး စာေရးဆရာ ဆရာထင္လင္းဦးအား ထုေခ်ရွင္းလင္းရန္ လာေရာက္ေစလို သည္ဟုေခၚၿပီး တရားခြင္သို႔ေရာက္ေသာအခါ အာမခံေလွ်ာက္လႊာတြင္ အခ်က္အလက္မ်ားျဖည့္ခိုင္းေၾကာင္း ထို႔ေနာက္ အာမခံေလွ်ာက္ထားေသာ အေၾကာင္းအရာသည္ ခိုင္မာမႈမရွိဟု တရားသူႀကီးက ဆံုးျဖတ္ကာ ထင္လင္းဦးအား ခ်က္ခ်င္းလက္ထိပ္ခတ္ဖမ္းခ်ဳပ္၍ မံုရြာအက်ဥ္းေထာင္သို႔ ပို႔ခဲ့ေသာျဖစ္စဥ္ ျဖစ္သည္။ ဤေနရာ၌ ကၽြန္ေတာ္သည္ ထင္လင္းဦး ဘက္က ဘက္လိုက္ကာကြယ္ေရးသားေနျခင္းမဟုတ္ေပ။ ဥပေဒအတိုင္း မွ်တစြာေဆာင္ရြက္မည္ဆိုပါက ထင္လင္းဦးကို တသက္တကၽြန္းေထာင္ ဒဏ္ခ်လည္း ဘာမွ၀င္ေျပာေနစရာမရွိေပ။ သို႔ေသာ္ လုပ္ေနကိုင္ေနၾက သည္မွာ ႐ိုးမွ႐ိုးရဲ႕လား။ ထိုအမႈေနာက္ကြယ္တြင္ ျမႇဳပ္ကြက္ေတြ၊ လက္၀ါးခ်င္း႐ိုက္ထားေတြ ရွိႏိုင္သလိုျဖစ္ေနမႈကိုသာ အဓိကထားေျပာလိုရင္း ျဖစ္သည္။
စာေရးဆရာထင္လင္းဦးကိုစြဲဆိုထားေသာ ပုဒ္မ ၂၉၅-က သည္ ဥပေဒတြင္ ဤသို႔ပါရွိ၏။

၂၉၅-က။ ။ ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံေတာ္တြင္ေနထိုင္ေသာ လူတစား၏ ဘာသာေရးစိတ္ကို နာၾကည္းေစရန္ တမင္မသမာေသာ အႀကံျဖင့္မည္သူမဆို စကားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ စာျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ထင္ရွားေသာ ပံုသဏၭာန္ျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ထိုလူတစားကိုးကြယ္သည့္ဘာသာ သာသနာကို ေသာ္၎င္း၊ ဘာသာသာသနာေရးယံုၾကည္မႈကိုေသာ္၎င္း၊ ေစာ္ကားလွ်င္၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ေစာ္ကားရန္အားထုတ္လွ်င္၊ ထိုသူကို ႏွစ္ႏွစ္အထိ ေထာင္ ဒဏ္တမ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္လံုးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ရမည္ ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ထိုဥပေဒကိုပင္ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ဤသို႔ေရး ထား၏။
295 A . Whoever,with deliberate and malicious intention of outraging the religious feeling of any class of (persons resident in the Union ) by words, either spoken or written ,or by visible representations, insults or attempts to insult the religion or the religious beliefs of that class, shall be punished with imprisonment of either description for a term which may extend to two years ,or with fine ,or with both.

ထို႔ေၾကာင့္ ဤအမႈျဖင့္စြဲဆိုခံရေသာအခါ တရားခံသည္အျပစ္ရွိ မရွိကို အဓိကဆံုးျဖတ္ရမည္မွာ တမင္မသမာေသာအႀကံျဖင့္ဟူေသာ ႀကိယာ၀ိေသသန ျဖစ္သည္။ အျပစ္ရွိျခင္းမရွိျခင္းကို တမင္မသမာေသာ အႀကံျဖင့္ျပဳလုပ္ျခင္း ဟုတ္မဟုတ္။ အဂၤလိပ္လို with deliberate (တမင္ၾကိဳတင္ၾကံစည္မႈျဖင့္) and malicious intention (ထိခိုက္နစ္နာေစလိုေသာရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္)ရွိမရွိဟူေသာ စကားလံုး၏ အေျဖက ရွင္းခ်က္ထုတ္မည္။ ထင္လင္းဦးတြင္ တမင္မသမာေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိ မရွိဆိုေသာ အေၾကာင္းျခင္းရာ ျပႆနာကိုအဓိကထား စစ္ေဆး ဆံုးျဖတ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ထင္လင္းဦးသည္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႀကီးညႇိဳးႏြမ္း ပ်က္စီးေစရန္၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၏ ဘာသာေရးစိတ္ကိုနာၾကည္းေစရန္ တမင္မသမာေသာစိတ္အႀကံျဖင့္လုပ္ေဆာင္ေၾကာင္းသက္ေသထင္ရွား ေတြ႕လွ်င္ ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ႏွစ္ထက္မပိုေသာဒဏ္ကို ခ်မွတ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ထိုအႀကံဆိုးမရွိဘဲ သေဘာ႐ိုးျဖင့္ေျပာခဲ့သည္ဆိုျခင္းအား ေတြ႕ရွိလွ်င္ ဒဏ္ေငြေလာက္ႏွင့္ပဲ ၿပီးရမည့္အမႈျဖစ္သည္။ ထိုသို႔မဟုတ္ပါဘဲ တရားသူႀကီးအေပၚ က်ေရာက္ေနေသာ မျမင္ႏိုင္သည့္ ဖိအားမ်ားရွိသည္ဆိုပါက အျမင့္ဆံုးေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ႏွစ္အျပင္ ေငြဒဏ္ပါခ်မွတ္ပါလိမ့္မည္။ ဤ ေဆာင္းပါးေရးသားရျခင္း၏ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္မွာ စာေရးဆရာ ထင္လင္းဦးကို ကာကြယ္လိုရင္းမဟုတ္၊ တရားသူႀကီးထံတြင္ က်ေရာက္ ေကာင္းက်ေရာက္ေနမည္ျဖစ္ေသာ မျမင္ရသည့္ဖိအားမ်ားကို ဆန္းစစ္ေ၀ဖန္ၾကည့္လိုုျခင္းျဖစ္သည္။

သာမန္အားျဖင့္ ရာဇ၀တ္မႈျဖစ္ေစ၊ တရားမမႈျဖစ္ေစ အမႈတခု ျဖစ္ေသာအခါ တရားလိုအျဖစ္ စတင္တိုင္ၾကားအမႈစြဲဆိုသူသည္ အမႈႏွင့္ တိုက္႐ိုက္ပတ္သက္သူသာ မ်ားေပသည္။ ေမာင္လွက၊ ေမာင္ျမကိုသတ္မႈတြင္ အသတ္ခံရသူ ေမာင္ျမ၏ ဇနီး၊ ေဆြမ်ဳိး၊ မိသားစုက တရားလို လုပ္အမႈဖြင့္ရေပမည္။ ေမာင္ျမအသတ္ခံရမႈတြင္ တိုက္႐ုိက္မသက္ဆိုင္ေသာ ေမာင္ျဖဴက လာေရာက္တိုင္ၾကားအမႈဖြင့္ျခင္းမွာ အမႈစတင္တည္ ေဆာက္ပံုကပင္ လြဲေနပါသည္။ ထင္လင္းဦးအမႈတြင္ ထင္လင္းဦးသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား စိတ္ထိခိုက္ေအာင္ေျပာဆိုခဲ့သည္ဟု ယံုၾကည္ပါက ဗုဒၶဘာသာတြင္ သံဃာေတာ္မ်ားရွိပါသည္။ သံဃာေတာ္မ်ား၏ အဆင့္ အျမင့္ဆံုး သံဃနာယကအဖြဲ႕ရွိပါသည္။ သံဃာနာယကဆရာေတာ္မ်ား သည္ သက္ေတာ္ႀကီးရင့္သျဖင့္ ေလာကီအမႈအခင္းမ်ားတြင္ မပါ၀င္လိုပါက ၿမိဳ႕နယ္သံဃနာယဆရာေတာ္မ်ားရွိပါသည္။ ေခ်ာင္းဦးၿမိဳ႕နယ္ သံဃနာ ယကဆရာေတာ္တပါးပါးက တရားလိုလုပ္၍တရားစြဲသင့္ေပသည္။ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ တရားတေပါင္ကိစၥမ်ားတြင္ မပါ၀င္လိုပါက သာသနာေရးကို ႏိုင္ငံေတာ္မွ လစာႏွင့္ခ်ီးျမႇင့္ေငြမ်ား လက္ခံရယူကာေဆာင္ရြက္ေန ေသာ သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ တာ၀န္ရွိသူအရပ္သားအရာရွိတဦးဦးက တရားလိုလုပ္ တရားစြဲဆိုရေပမည္။ ေခ်ာင္းဦးၿမိဳ႕နယ္တြင္ၿမိဳ႕နယ္ သာသနာေရးဦးစီးဌာနဟူ၍ မဖြင့္လွစ္ေသးပါက စစ္ကိုင္းတိုင္းသာသနာေရးဦးစီးဌာနမွ တာ၀န္ခံပုဂ္ၢိဳလ္တဦးက တရားလိုလုပ္တရားစြဲသင့္ေပသည္။ ထိုသို႔ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းမသြားလိုလွ်င္ ေခ်ာင္းဦးၿမိဳ႕နယ္ အေထြေထြ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမွ တာ၀န္ယူတရားစြဲရေပမည္။ ယခုေတာ့ ထိုသို႔မဟုတ္။ တရားစြဲေသာ တရားလိုမွာ ၿမိဳ႕နယ္လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အားဦးစီးဌာန (လ၀က) ဦးစီးမွဴး ျဖစ္ေနသည္။ လ၀ကႏွင့္ ဘာသာေရးကိစၥသည္ မည္သို႔သက္ဆိုင္ေနသလဲ စဥ္းစား၍ မရေပ။ စြပ္စြဲခံရသူသည္ မွတ္ပံုတင္အတုကိုင္ထား၍ လ၀ကဦးစီးမွဴးပါ၀င္လာသေလာ၊ တရား၀င္ ဗီဇာမပါဘဲ ထင္လင္းဦးသည္ ေခ်ာင္းဦးၿမိဳ႕နယ္သို႔ေရာက္လာသျဖင့္ လ၀ကမွ အမႈဖြင့္သေလာ။ လ၀ကအေနျဖင့္ အဓိကလုပ္ရမည္မွာ ၁၈ ႏွစ္ျပည့္ၿပီးေသာႏိုင္ငံသားမ်ား ႏိုင္ငံသားမွတ္ပံုတင္ကတ္ျပားမ်ား ျမန္ျမန္ ဆန္ဆန္လြယ္လြယ္ကူကူရရွိေရးျဖစ္သည္။ မွတ္ပဲတင္မပါဘဲ ခိုး၀င္လာေသာ ဘဂၤါလီမ်ား၊ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသားမ်ားကို ပိုက္စိတ္တိုက္လိုက္လံရွာေဖြ ဖမ္းဆီးရန္ျဖစ္သည္။ လ၀ကဦးစီးမွဴးမ်ား သာသနာေရးပါ တြဲကိုင္ထားရျခင္းျဖစ္လွ်င္ေသာ္မွ မိမိဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖင့္ တရားစြဲသည္လား၊ အထက္မွၫႊန္ၾကား၍ စြဲသလားဆိုတာ သိလိုေပသည္။ ကုိယ့္ဌာနႏွင့္ တိုက္႐ိုက္ မသက္ဆိုင္ေသာအမႈတခုအတြက္ လ၀ကဦးစီးမွဴး၏ မူလတာ၀န္မ်ား ပ်က္ကြက္လစ္ဟင္းမႈ မျဖစ္သင့္ပါေပ။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အထက္မွၫႊန္ၾကားခ်က္တစံုတရာမရွိဘဲ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ ႏိုင္ငံ့၀န္ထမ္းတေယာက္အေနျဖင့္ ဤကဲ့သို႔ ႀကီးမားေသာကိစၥတခုတြင္ ၀င္မပါရဲပါ။ ၀န္ထမ္းမ်ားသည္ အထက္မွၫႊန္ၾကားခ်က္မရပါက သူတို႔႐ံုးကို ဓာတ္ပံု႐ိုက္တာပင္ ခြင့္ျပဳခ်င္ေသာ လူမ်ားမဟုတ္ပါ။ ယခုလို မီဒီယာေရွ႕တြင္ ေပၚေပၚထင္ထင္ထြက္၍ ရပ္ျပရဲေသာ လ၀ကၿမိဳ႕နယ္ဦးစီးမွဴး ဦးဦးထြန္းခိုင္အေနျဖင့္ ေနျပည္ေတာ္မွ မီးစိမ္းျပၿပီးျဖစ္မည္ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။ ေနျပည္ေတာ္၏ၫႊန္ၾကားခ်က္ကို ၿမိဳ႕နယ္လ၀ကအရာရွိက ကိုယ္စားေဆာင္ရြက္ေပးေနေသာ သေဘာဟုသာ ယူဆရပါ၏။

ထင္လင္းဦးေျပာၾကားခဲ့ေသာစကားအခ်ဳိ႕မွာ အလြန္အက်ဴး ေျပာၾကားခ်က္မ်ား၊ ၀ိ၀ါဒကြဲစရာမ်ား၊ မခံခ်င္စရာ အစြန္းေရာက္စကားမ်ား ပါ၀င္ေကာင္းပါ၀င္ႏိုင္ပါသည္။ ထိုသို႔ေျပာၾကားမႈမ်ားသည္ ကိုယ့္မိတ္ေဆြအခ်င္းခ်င္း လက္ဘက္ရည္ဆိုင္တြင္ေျပာၾကားေသာ စကားျဖစ္ပါက ကိစၥမရွိပါ။ ေလထဲလာ၍ ေလထဲမွာေပ်ာက္သြားေပမည္။ သို႔ေသာ္ စင္ေပၚ တက္ေဟာေျပာေသာ စာေရးဆရာတေယာက္။ အထူးသျဖင့္ အစိုးရက တိုက္ခိုက္ျပစ္တင္ရန္ အၿမဲအကြက္ေခ်ာင္းခံေနရသည့္ အတိုက္အခံပါတီႀကီးတခု၏ ဗဟိုျပန္ၾကားေရးတာ၀န္ခံတဦးအေနျဖင့္ ထိုသို႔ မေျပာသင့္ေပ။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိသည္မွာ ထင္လင္းဦးသည္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားကို ေစာ္ကားခဲ့သည္ဆိုပါက သူ၏ေစာ္ကားမႈမွာ ၀စီကံျဖင့္ ေျပာၾကား႐ံုပဲရွိခဲ့ပါသည္။ ေစာ္ကားရာ ေရာက္မေရာက္ကိုေတာ့ တရား႐ံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ထြက္လာမွသိေပမည္။ အကယ္၍ ေစာ္ကားသည္ဟု ဆံုးျဖတ္ခဲ့လွ်င္ေတာင္ ပါးစပ္ေျပာစကားျဖင့္ ေျပာခဲ့တာပဲရွိသည္။ ထင္လင္းဦး ထက္ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံမ်ားျဖင့္ သံဃာကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ေစာ္ကားသူမ်ားကို ယခင္က အေရးယူခဲ့ေသာ မွတ္တမ္းမ်ားကိုအနည္းငယ္ ငဲ့ေစာင္းၾကည့္မိပါသည္။ အနီးစပ္ဆံုးသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ မဟာသႏ္ၱိသုခေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ပိုင္ဆိုင္မႈအျငင္းပြားရာတြင္ လက္နက္မဲ့သံဃာေတာ္မ်ား သီတင္းသံုးရာေက်ာင္းတိုက္သို႔ ညႀကီးအခ်ိန္မေတာ္ လက္နက္ကိုင္လံုၿခံဳေရး တပ္သားမ်ား၊ ေ၀ၚကီေတာ္ကီကိုင္ထားေသာ ရဟန္းမ်ားျဖင့္ ၀င္ေရာက္စီးနင္း တိုက္ခိုက္ျခင္း၊ လန္ဒန္ဆရာေတာ္ႏွင့္တပည့္ရဟန္းမ်ားကို အဓမၼကား ေပၚတင္ဖမ္းဆီးသြားၿပီး ကာယကံရွင္၏ဆႏၵမပါဘဲ အတင္းအဓမၼ အင္အားသံုးလူ၀တ္လဲေစတာ၊ အင္းစိန္ေထာင္သို႔ပို႔လိုက္တာေရာ ဘာသာသာသနာညႇိဳးႏြမ္းေစမႈ မဟုတ္ဘူးလား။ ထိုအမႈတြင္ အဓိကလုပ္ေဆာင္ ခဲ့ၾကသူမ်ားကိုေရာ တာေမြၿမိဳ႕နယ္ လ၀ကဦးစီးမွဴးက တရားမစြဲဘူးလား။ သံဃနာယကမွ တာ၀န္မေပးဘူးလား။ ထိုမဟာသႏ္ၱိသုခေက်ာင္းသို႔ ညအခ်ိန္သူပုန္စီးသလို၀င္ေရာက္ ဖမ္းဆီးျခင္းသည္ ျပစ္မႈဆိုင္ရာဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၉၅-က တြင္ပါ၀င္ေသာ။ ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ေနထိုင္ေသာ လူတစား၏ ဘာသာေရးစိတ္ကိုနာၾကည္းေစရန္ ေဆာင္ရြက္ေသာ အျပဳအမူ မဟုတ္ဘူးလား။ ပီနန္ဆရာေတာ္၊ လန္ဒန္ဆရာေတာ္၊ သံဃမဟာနာယကဘက္ကေရာ ဘယ္ဘက္မွမပါသည့္တိုင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တေယာက္အေနျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၏ ဘာသာေရးစိတ္(ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္မ်ားကိုေစာ္ကားသျဖင့္ စိတ္ဆင္းရဲ နာၾကည္းရေသာစိတ္) သည္ လူအေတာ္မ်ားမ်ား၏စိတ္တြင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါသည္။ ထိုသို႔လုပ္ရန္အမိန္႔ေပးခဲ့သူ၊ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခဲ့သူမ်ားသည္ ပုဒ္မ ၂၉၅ ျဖင့္ မၿငိစြန္းေတာ့ၿပီေလာ။ သာသနာေရးဦးစီးဌာနမွ ၫႊန္ခ်ဳပ္ဦးအံ့ေမာင္၏ တာ၀န္မဲ့ေျပာၾကားခ်က္မ်ားသည္ ပုဒ္မ၂၉၅ ႏွင့္ မၿငိေတာ့ၿပီေလာ။ ေနျပည္ေတာ္မွ မီးစိမ္းမျပေသာအခါ တရားစြဲမည့္အဖြဲ႕ လည္းမရွိ၊ တရားလို လ၀ကဦးစီးလည္းမထြက္ေပၚ၊ လန္ဒန္ဆရာေတာ္မွ ျပန္လည္တရားစြဲသည္ကိုပင္ တရားစြဲမခံဘဲ ပယ္ခ်ခဲ့သည္မဟုတ္ပါလား။

ေနာက္ထပ္ သမိုင္းတင္မည့္ညစ္ကြက္မွာ ျမန္မာသာမက ကမၻာသို႔ပါ နာမည္ဆိုးျဖင့္ေက်ာ္ၾကားေသာ လက္ပံေတာင္းေတာင္ေၾကးနီစီမံကိန္း ရပ္စဲဖို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပေနေသာ လက္နက္မဲ့ ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းသံဃာမ်ားကို လံုထိန္းမ်ားက နံနက္ေ၀လီေ၀လင္း အမဂၤလာအခ်ိန္တြင္ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းခဲ့မႈျဖစ္သည္။ ထိုျဖစ္စဥ္တြင္ မီးေလာင္ဗံုးဟု ယူဆ ရေသာဗံုးတမ်ဳိးျဖင့္ ရက္ရက္စက္စက္ၿဖိဳခြင္းေသာေၾကာင့္ သံဃာေတာ္မ်ား ဆိုးဆိုးရြားရြားမီးေလာင္ဒဏ္ရာရကာ မံုရြာေဆး႐ံုတြင္သာမက ထိုင္းႏိုင္ငံ သို႔ပါသြားေရာက္ေဆးကုသခဲ့ရသည္။ ေသရာပါ ဒဏ္ရာမ်ားရခဲ့သည္။ ဤကာယကံေျမာက္ ဗုဒၶသားေတာ္သံဃာမ်ားကို ေစာ္ကားမႈအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ မည္သူ႔ကိုမွ် ဘာသာသာသနာ ညႇိဳးႏြမ္းေစမႈျဖင့္ တရားမစြဲခဲ့ပါ။ ျမန္မာ့စီးပြားေရးဦးပိုင္လီမိတက္သည္လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာ၀မ္ေပါင္ ေပါက္ေဖာ္ႀကီးကုမၸဏီသည္လည္းေကာင္း၊ ရဲ၀န္ထမ္း မ်ားသည္လည္းေကာင္း ပုဒ္မ ၂၉၅ မွ ကင္းလြတ္ခြင့္ရခဲ့ၾကပါသည္။ ျပည္သူလူထုကေတာ့က်ဴးလြန္သူမ်ားကို ေအာ့ႏွလံုးနာခဲ့ၾကပါသည္။ ဘာသာေရးစိတ္ကိုနာၾကည္းေစျခင္းဆိုေသာ အဂၤါရပ္မွာ လိုသည္ထက္ပင္ ပိုေနပါသည္။ နာၾကည္း႐ံုမက၊ ေအာ့ႏွလံုးပင္နာပါသည္။ ထိုစဥ္က သံဃနာယကသည္လည္း တရားစြဲသည္ မၾကားရပါ။ ဦးအံ့ေမာင္လည္း ၿငိမ္ေန ပါသည္။ လ၀ကဦးစီးမွဴးလည္း ၿငိမ္ေနပါသည္။

၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ သံဃာရင့္မာႀကီးေတြသာမက လူမမယ္အရြယ္ ကိုရင္ေလးေတြ၊ သီလရွင္ေလးေတြလည္းပါပါသည္။ ထိုသူမ်ားကို စစ္ဖိနပ္ျဖင့္ကန္၊ ေသနတ္ဒင္ျဖင့္ထု၊ အင္းစိန္ GTI ေက်ာင္း ထဲမွာဖမ္းခ်ဳပ္ထား၊ စစ္ေၾကာေရးတြင္ႏွိပ္စက္၊ အခ်ဳိ႕ကိုေထာင္ခ်၊ အခ်ဳိ႕ကိုအတင္းအဓမၼလူ၀တ္လဲခဲ့ၾကပါသည္။ မည္သူသည္ ပုဒ္မ ၂၉၅/ ၂၉၆/ ၂၉၇/ ၂၉၈ တို႔ျဖင့္အေရးယူခံရပါသလဲ။ မည္သူတစံုတဦးကို ႐ံုးတင္စစ္ေဆးခဲ့ပါသလဲ။ မည္သူ႔ကိုအာမခံမေပးဘဲ လက္ထိပ္ခတ္ကာ အက်ဥ္းေထာင္သို႔ပို႔ေဆာင္ခဲ့ပါသလဲ။ စဥ္းစားစရာေကာင္းလွ၏။ ကာယကံ ေျမာက္ေစာ္ကားလွ်င္ ျပစ္မႈမေျမာက္၊ ၀စီကံေျမာက္ေစာ္ကားလွ်င္ ျပစ္မႈေျမာက္သလိုျဖစ္ေနေပ၏။

ဦးစံလင္းဆိုေသာ ပုဂ္ၢိဳလ္သည္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးအစိုးရ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ မၾကာေသးမီက ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ဆယ္ယူမည္ဟု လုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ျပခဲ့သည္။ သူတရား၀င္ေျပာသည့္အထဲတြင္ ဗုဒၶသာသနာဆိုတာေရာ၊ ထြက္ရပ္ေပါက္ပုဂ္ၢိဳလ္ႀကီးေတြဆိုတာေရာ၊ နတ္ နဂါးေတြဆိုတာေရာ၊ လူ၀င္စားဆိုတာေတြေရာ၊ ဘိုးေတာ္ မယ္ေတာ္ေတြေရာ၊ ဂမ္ၻီရေတြေရာပါ၀င္၏။ ေငြေၾကးအ႐ႈပ္အရွင္းေတြလည္းပါ၀င္၏။ ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ဒီလို မ႐ႈပ္မရွင္းေတြလားဟု ဘာသာျခားမ်ား ေမးေငါ့ စရာအလုပ္ကို ဦးစံလင္းႏွင့္အဖြဲ႕သည္ အာဏာပိုင္မ်ားခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေျဗာင္လိမ္ခဲ့သည္။ ထိုဦးစံလင္းကို လိမ္လည္မႈပုဒ္မ (၄၂၀)ျဖင့္အေရးယူပါ သလား။ ဘာသာသာသနာညႇိဳးႏြမ္းေစမႈပုဒ္မ (၂၉၅)ျဖင့္ တရားစြဲသလား။ ေ၀းပါေသးသည္။ ဦးစံလင္းဘယ္ေရာက္ေနမွန္းေတာင္ မသိေတာ့။ အလွဴ ေငြမ်ား ဘယ္လိုစာရင္းခ်ဳပ္သလဲ ဘယ္သူမွမသိေတာ့။ ဘာသာေရး အဓိက႐ုဏ္းမ်ားတြင္ ဗလီမ်ားကိုဖ်က္ဆီးေသာေဒါသျဖစ္ေနသည့္ လူ အုပ္ႀကီးမွာလည္း ဘယ္ကေရာက္လာမွန္းမသိ၊ ဘယ္ကိုေပ်ာက္သြားမွန္း မသိေအာင္ လက္စလက္န ပီျပင္လွသည္။

ေလေၾကာင္းလိုင္းတခု၏ဖြင့္ပြဲတြင္ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးသည္ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားႏွင့္အတူ ေရႊတိဂံုေစတီပံုစံလုပ္ထားေသာ ကိတ္မုန္႔ကို ဓားျဖင့္လွီးျဖတ္ေနသည့္ပံု အင္တာနက္တြင္ ပလူပ်ံေအာင္တက္လာခဲ့ဖူး သည္။ ၾကားရျမင္ရသူအေပါင္းက စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္ၾကသည္။ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာတို႔၏ အထြတ္အျမတ္ ေရႊတိဂံုေစတီႀကီးကို ကိတ္မုန္႔လုပ္၍ ဓားျဖင့္လွီးျဖတ္ကာ စားၾကသတဲ့။ ၾကားရတာနဲ႔တင္ ၾကက္သီးထစရာ ေကာင္းလွသည္။ သို႔ေသာ္ တရားစြဲခံရသည္ဟု မၾကားမိေပ။ ပဲခူးေရႊေမာ္ ေဓာဘုရား ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚအထိ ကားစီး၍တက္ေသာ ပဲခူးတိုင္းေဒသ ႀကီး၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သည္လည္း ဘာသာသာသနာညႇိဳးႏြမ္းေစမႈျဖင့္ တရားစြဲခံ ရသည္မရွိေပ။ သာမန္လူမ်ားမီးေလာင္မႈျဖစ္လွ်င္ အိမ္ရွင္ကို ဖမ္းဆီး အေရးယူေသာ္လည္း ဟိုတေလာက မႏၱေလးတိုင္းေဒသႀကီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အိမ္တြင္ မီးေလာင္ေသာအခါ ဟိုလိုလိုသည္လိုလိုျဖင့္ ၿပီးသြားေပ သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၀ယ္ ဥပေဒသည္ သေရကြင္းကဲ့သို႔ ဆြဲ၍လည္းခ်ဲ႕ ႏိုင္ေပ၏။ က်ဳံ႕ခ်င္လွ်င္လည္းက်ဳံ႕ႏိုင္ေပ၏။

မွန္သည့္အတိုင္းေရးရလွ်င္ ထင္လင္းဦးအဖမ္းခံရျခင္းသည္ ဘာသာသာသနာကို ေစာ္ကားေသာေၾကာင့္မဟုတ္။ NLD ပါတီ ဗဟို ျပန္ၾကားေရးအဖြဲ႕၀င္တဦးျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဟိုပါတီႀကီး၏ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲေအာင္ႏိုင္ေရး မဟာဗ်ဴဟာထဲမွ နည္းဗ်ဴဟာတခု မွ်သာျဖစ္သည္။ ထင္လင္းဦးသည္ ဦးအံ့ေမာင္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္။ ထင္လင္းဦး သာ ဦးစံလင္းျဖစ္ခဲ့လွ်င္၊ ထင္လင္းဦးသာ ပခုကၠဴတြင္ သံဃာကို ဓာတ္တိုင္ ႀကိဳးတုပ္ထားေသာ ၿမိဳ႕နယ္အာဏာပိုင္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္၊ ထင္လင္းဦးသာ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ လက္သံေျပာင္ခဲ့ေသာ လံုထိန္းတေယာက္ ျဖစ္ခဲ့လွ်င္၊ ထင္လင္းဦးသာ လက္ပံေတာင္းေတာင္တြင္ တာ၀န္က်ေသာ ရဲတေယာက္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္၊ ထင္လင္းဦးသာ ျမန္မာ၀မ္ေပါင္ကုမၸဏီမွ ရွယ္ယာ ရွင္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္၊ ထင္လင္းဦးသာ ဦးပိုင္လီမိတက္ႏွင့္ အမ်ဳိးေတာ္ခဲ့လွ်င္၊ ထင္လင္းဦးသာ သံအမတ္ႀကီးျဖစ္ခဲလွ်င္။ ထင္လင္းဦးသာ တိုင္းေဒသႀကီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ဘာအမႈညာအမႈ၊ မည္သည့္အမႈမွျဖစ္လာမည္ မဟုတ္ပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္ဘြဲ႕ထူးဂုဏ္ထူးပင္ ခ်ီးျမင့္ခံရကိန္းရွိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုသည္မွာ အမႈတခုကိုက်ဴးလြန္ရာတြင္ ကိုယ့္ပါတီမွလူ၊ ကိုယ့္အဖြဲ႕အစည္းမွလူဆိုလွ်င္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္မည္။ အျပစ္ကင္း ခ်င္ေယာင္ေဆာင္မည္။ ကိုယ္မလိုလားေသာအဖြဲ႕မွ လူက်ဴးလြန္တာ ဆိုလွ်င္ မရမကႀကီးမားလာေအာင္လုပ္မည္ဆိုသည့္မူ၀ါဒါကို ဆန္႔က်င္ ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အေရးယူလွ်င္အားလံုးကို တေျပးညီအေရးယူေစ ခ်င္ပါသည္။ ကိုယ္ႏွင့္မတည့္လွ်င္ဖမ္းမည္ ကိုယ့္လူလုပ္တာဆိုလွ်င္ ကာကြယ္ေပးမည္ဆိုေသာအက်င့္မ်ားသည္ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းေသာ ႏိုင္ငံသားမ်ားလုပ္ရမည့္ အမူအက်င့္မဟုတ္ေခ်။

၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ခြက္ခြက္လန္႐ံႈးနိမ့္မႈကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ေတြ႕ရ၍ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ အေၾကာက္ႀကီး ေတြးေၾကာက္လာေသာ ပါတီႀကီးတခုသည္ အစိုးရအားကိုးႏွင့္ (ယခုအခါ ျမန္မာႏိုင္ငံ၀ယ္၊ ပါတီသည္ အစိုးရ၊ အစိုးရသည္ပါတီ ျဖစ္ေန၏) ၂၀၁၅ တြင္ ေအာင္ပြဲခံရန္ ႀကိဳတင္ႀကံစည္ႏွပ္ေၾကာင္းေပးလာသည္ကို ေတြ႕ ေနရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဘာသာေရးအရ အထိအခုိက္မခံႏိုင္သည့္ ႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ ျပည္သူလူထုအမ်ားစုသည္ ႐ိုးသားၿပီး ဘာသာေရးကိုင္း႐ိႈင္းေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားျဖစ္သည္။ ထိုလူမ်ား၏ေထာက္ခံမႈကို ျဖတ္လမ္းနည္းျဖင့္ ႀကံႏိုင္လွ်င္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ေအာင္ႏိုင္ မည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အတိုက္အခံ NLD ပါတီအာဏာရသြားလွ်င္ တိုင္းျပည္သည္ မူဆလင္ႏိုင္ငံျဖစ္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ NLD ပါတီ ၀င္မ်ားသည္ ဗုဒၶဘာသာကိုေစာ္ကားေနသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သတင္း အဆက္မျပတ္လႊင့္၍ စည္း႐ံုးသည္ (သူတို႔အဖြဲ႕ သံဃာမ်ားကို ကာယကံ ေျမာက္ က်ဴးလြန္ခဲ့တာေတြကိုေတာ့ ေလသံမွ်မဟဘဲ ဖံုးဖိထားသည္)။ အမွားအမွန္ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္စြမ္းနည္းသူမ်ားသည္ ထို၀ါဒျဖန္႔ခ်ိမႈ ေနာက္သို႔လိုက္ပါၾကကုန္၏။ NLD ပါတီ၀င္ေတြ ဘာလုပ္သလဲ၊ ဘာမွားသလဲ ေစ့ေစ့စပ္စပ္လိုက္ၾကည့္သည္။ အမွားတကြက္ေတြ႕လွ်င္ ေသးရာမွ ႀကီးေအာင္၊ ႀကီးရာမွ ထိန္းမရေအာင္ ေဖာ္ထုတ္ မီးေမာင္းထိုးျပသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ပါတီ၀င္မ်ားသည္ ဗုဒၶဘာသာကိုဆန္႔က်င္ေနသေယာင္ ပံုမွား႐ိုက္ၾကသည္။ က်ဆံုးေနေသာပါတီစည္း႐ံုးေရးအတြက္၊ ဘာသာေရးကို ႏိုင္ငံေရးထဲသို႔ ဆြဲသြင္းျခင္းျဖစ္သည္ (၀ါ) ခ်က္ေအာက္ကို လက္သီးပုန္းထိုးျခင္းျဖစ္သည္။ ဗုဒၶဘာသာတြင္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသံုးပါးကို ေစာ္ကားသူသည္ သူ႔အကုသိုလ္ႏွင့္သူခံရပါလိမ့္မည္။ ကိုယ္ဘာလုပ္ခဲ့သလဲဆိုတာ ကိုယ္အသိဆံုးျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ မိမိပါတီ ေအာင္ႏိုင္ေရးအတြက္ သူမ်ားအျပစ္ေတြကို မႀကီးႀကီးေအာင္လိုက္လံ ေဖာ္ထုတ္စည္း႐ံုးေနေသာ ႏိုင္ငံေရးလွည့္ကြက္ေတြထဲ ေမ်ာပါမသြား ေအာင္ေတာ့ ႏိုင္ငံသားအားလံုးသည္ သတိထားဖို႔လိုမည္ ျဖစ္ပါသည္။၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲနီးလာသည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးလွည့္ကြက္မ်ားမွာ တခုၿပီး တခု မ႐ိုးႏိုင္ေအာင္ ဆက္တိုက္ေပၚေပါက္လာေတာ့မည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း။
သရ၀ဏ္(ျပည္)
News Watch(ေစာင့္ၾကည့္သတင္းဂ်ာနယ္)