ေနျပည္ေတာ္မင္းသားႀကီး .. တဲ့။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ (သု႔မဟုတ္) ေနျပည္ေတာ္မင္းသားႀကီး - အခန္း (၇)
သန္းဝင္းလိႈင္
ေမ ၈၊ ၂၀၁၄

 

 

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးလက္ထက္ တိုင္းျပည္ဆုတ္ယုတ္မႈမ်ား
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မဖြံ႔ၿဖိဳးမတိုးတက္မႈမ်ား၏ လက္သည္တရားခံမွာ စစ္အာဏာ႐ွင္ စနစ္ေၾကာင့္ဟု ဆိုရေပမည္။ ႏိုင္ငံေရးကို ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားက မလုပ္ရဘဲ၊ သို႔မဟုတ္ လုပ္ခြင့္မရဘဲ စစ္အာဏာ႐ွင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကသာ ယေန႔တိုင္ စိုးမိုးခ်ယ္လွယ္ ထင္တိုင္းက်ဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာေၾကာင့္
ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားက ႏိုင္ငံေရး မလုပ္ရသည့္အတြက္ ျပည္သူ႔သေဘာ ထား၊ ျပည္သူ႔ဆႏၵ

တို႔သည္ဆိတ္သုဥ္းသြားခဲ့ရသည္။အာဏာ႐ွင္၏သေဘာထားဆႏၵမ်ားကိုသာ ျပည္သူ႔သေဘာထား
ဟုေျပာင္လည္း ေၾကြး ေၾကာ္ေနခဲ့ၾကသည္။

ယခုအခါ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ စစ္အာဏာ႐ွင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေ႐ႊ အကြက္ခ် စီစဥ္ခဲ့သည့္အတိုင္း ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို သမၼတဦးသိန္းစိန္ ေခါင္းေဆာင္ေသာ အစိုးရသစ္က စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေနသည္မွာ သုံးႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း လူလည္းမေျပာင္း မူလည္းမေျပာင္း၊ အေပၚမွလည္းမေျပာင္း ေအာက္ေျခလည္း မေျပာင္း၊ အာဏာ႐ွင္စနစ္၏ စရိုက္အတိုင္း ထင္သလို အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ အဘက္ဘက္မွ ခၽြတ္ခ်ဳံက်လာေပသည္။ အာဏာ႐ွင္စနစ္ဆိုး၏ ဖ်က္ဆီးမႈေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ပညာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ စသည့္ အဘက္ဘက္က ပ်က္စီးသြားခဲ့မႈ၌ အထိခိုက္ဆုံးမွာ ျပည္သူလူထု၏ စာရိတၱႏွင့္ မွန္ကန္ေသာ အေတြးအေခၚ အယူအဆမ်ား ပ်က္စီးသြားမႈပင္ ျဖစ္ေပသည္။

သာဓကျပရေသာ္ မည္သည့္လုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္သည္ျဖစ္ေစ တံစိုးလက္ေဆာင္ မေပးလွ်င္ မည္သည့္ ကိစၥမွ မၿပီးစီးႏိုင္ေပ။ အစိုးရ႐ုံး၊ဌာန၊တပ္ဖြဲ႔တုိင္း၌ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈမ်ားသည္ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ
 ျဖစ္သည္။ ယခင္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွ ယေန႔ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအဆုံး တိုင္းျပည္၏ အေျခအေနႏွင့္ ဆီေလ်ာ္ျခင္း႐ွိ မ႐ွိ သုံးသပ္ျခင္းမ႐ွိဘဲ လာဘ္ေငြရလိုေဇာျဖင့္ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ စိတ္ကူးယဥ္မူ၀ါဒမ်ား ခ်မွတ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ဘ႑ာေငြမ်ားအေဟာသိကံျဖစ္ကာ လူထုတစ္ရပ္လုံး ဆင္းရဲမြဲေတသြားခဲ့ရသည္။

ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီေခတ္မွ ယေန႔ အစိုးရသစ္လက္ထက္အထိ မိမိစီးပြားေရးႏွင့္ မိမိအသက္စည္းစိမ္ ဘဝလုံၿခဳံေရးအတြက္ သက္ဆိုင္ရာအာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ အဆင္ေျပေအာင္ ဖန္တီးေနရသည္။ ဤနည္းျဖင့္ တစ္တိုင္းျပည္လုံးတြင္ သူ႔အတိုင္းတာႏွင့္သူ ေလ်ာ္ညီေသာ လာဘ္ေငြမ်ား ရယူၾကသည္။
ႏိုင္ငံႏွင့္အဝွမ္း အဂတိလိုက္စားမႈ ျဖစ္ေပၚလာျခင္းေၾကာင့္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းမ်ားအဆမတန္
 ျမင့္တက္လာၿပီး ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈ ျမင့္မားလာခဲ့သည္။ ဤသို႔ ကုန္ေစ်းႏႈန္းမ်ား ျမွင့္တက္ေနျခင္းေၾကာင့္ စားဝတ္ေနေရး သုံးပါးတြင္ စားေရး၌ပင္ ျပည္သူလူထု ေလာက္ငေအာင္ အဆမတန္ ႀကိဳးပမ္း႐ုန္းကန္ေနရသည္။ ဝန္ထမ္းမ်ားကလည္း ကုန္ေစ်းႏႈန္း ႀကီးျမင့္မႈကို အေၾကာင္းျပကာ နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ အဂတိ လိုက္စားၾကသည္။ အဂတိလိုက္စား၍ မရေသာ ဝန္ထမ္းသည္ အလုပ္ခ်ိန္အတြင္း ျပင္ပသို႔ ထြက္၍ အျခားဝင္ေငြရမည့္ အလုပ္မ်ားကို လုပ္ကိုင္ျခင္း၊ ျပည္သူပိုင္ ပစၥည္းမ်ားကို အလြဲသုံးစားျပဳ၍ ထုခြဲေရာင္းခ်ျခင္း စသည့္ မသမာေသာ နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ ဘဝရပ္တည္ရန္ ႀကိဳးပမ္းလာခဲ့သည္။

ယင္းသို႔ စီးပြားေရး ၾကပ္တည္းမႈဒဏ္ကို မခံႏုိင္သည့္အဆုံး မိသားစုဘဝ ရပ္တည္ေရးအတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ ျပည္ပသို႔ တရားဝင္နည္းလမ္းျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ တရားမဝင္ နည္းလမ္းျဖင့္ ျဖစ္ေစ အလုပ္႐ွာထြက္ၾကရသည္။ သက္ဆိုင္ရာအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ပြဲစားမ်ား၊ ကုမၸဏီပိုင္႐ွင္မ်ား၊ အလုပ္အကိုင္ ႐ွာေဖြေရး ေအဂ်င္စီမ်ားသည္ မမွန္ကန္ေသာ နည္းလမ္းမ်ား အသုံးျပဳျခင္းေၾကာင့္ ေငြအလိမ္ခံရျခင္း၊ လူကုန္ကူး ခံရျခင္းမ်ား ႀကဳံေတြ႔ခဲ့ၾကရသည္။ ဤအေျခအေနမ်ားအား လက္႐ွိအာဏာပိုင္စိုးထားေသာ အစိုးရႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္ အေရးတယူ ေဆာင္႐ြက္ျခင္း မရွိသည္သာမက ယခုအခါ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္ပင္ ေခါင္းစဥ္အမ်ိဳးမ်ိဳးတပ္၍ ယခုအခါ စကၤာပူ၊ မေလး႐ွား၊ ဂ်ပန္၊ ေဟာင္ေကာင္ႏွင့္ အျခားအာရပ္ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွအမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ားကို အိမ္ေဖာ္အျဖစ္ တရားဝင္တင္ပို႔ကာ အျမတ္ထုတ္လ်က္ ႐ွိသည္။

စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္တြင္ ဤသို႔ စားဝတ္ေနေရး အလြန္အမင္း ၾကပ္တည္းမႈေၾကာင့္ တစ္ေန႔တြင္ ထမင္းတစ္နပ္သာ စားႏိုင္ေသာ ျပည္သူလူထုမွာ နိုင္ငံလူဦးေရ၏ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ႐ွိေနၿပီျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းမွာ ပုိမို၍ တြင္က်ယ္လာသည္။ လိႈင္သာယာ၊ ေ႐ႊျပည္သာ၊ ေတာင္ေျမာက္ ဒဂုံၿမိဳ႕နယ္တို႔တြင္ မိဘမ်ားကိုယ္တိုင္ မိမိ၏ သားသမီးမ်ားအား ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္း လုပ္ခိုင္းရသည္အထိပင္ ဆိုးဝါးလာခဲ့သည္။ ဤသို႔ စီးပြားေရး ၾကပ္တည္းလာမႈဒဏ္ေၾကာင့္ အဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မႈေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ား အက်င့္စာရိတၱပ်က္ျပားလာျခင္း၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ ေအအိုင္ဒီအက္စ္၊ တီဘီ၊ ကင္ဆာေရာဂါဆိုးႀကီးမ်ား ျဖစ္ပြားလာခဲ့သည္။

စစ္အာဏာ႐ွင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေ႐ႊလက္ထက္တြင္ ေခတ္ပ်က္သူေဌးပမာ ႀကီးပြားခ်မ္းသာ လာၾကသူမ်ားမွာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၊ ၎တို႔၏ အသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ား၊ ေဆြမ်ိဳးမ်ား၊ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္တြင္ လက္နက္ခ် အလင္းဝင္လာေသာဘိန္းရာဇာ ခြန္ဆာ၊ ေလာ္စစ္ဟန္၊ ဝ လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္ဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ စစ္အာဏာ႐ွင္မ်ားႏွင့္ ေပါင္းစားေနေသာ လက္တစ္ဆုပ္စာ႐ွိ ခ႐ိုနီႀကီးမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ခရိုနီမ်ားအနက္ လက္နက္ပဲြစားျဖင့္ၾကြယ္ဝ ခ်မ္းသာလာေသာေခတ္ပ်က္သူေဌးျဖစ္သည္။ယင္းပိုင္ဆိုုင္ေသာ ထူးကုမၸဏီသည္ ရန္ကုန္တိရစၦာန္ဥယ်ာန္ကို တစ္ႏွစ္လွ်င္    က်ပ္သိန္း၇ဝဝျဖင့္ အစိုးရထံမွ ငွားရမ္းခြင့္ရရိွခဲ့ရာရန္ကုန္ျမိဳ့တြင္ လံုးခ်င္းတစ္လံုးလွ်င္ ငွားရမ္းခသိန္း၆၀ရရိွေနရာျမိဳ့လယ္ေခါင္မွဧရိယာမ်ားစြာက်ယ္ဝန္းလွေသာတိရစၦာန္ဥယ်ာဥ္ကိုအ လြန္သက္သာ ေသာႏွဳန္းထားျဖင့္ရရိွခဲ့သည္မွာႏိုင္ငံေတာ္ဘ႑ာေငြမ်ားလည္းဆံုးရွဳံးျပည္သူလူထု
အတြက္လည္းဝန္ေဆာင္မွဳထူးျခားမွဳမရိွေခ်။ထိုျပင္၄င္းသည္ေလာဘတိုက္ကာအဖိုးတန္ကၽြန္းသစ္မ်ားကို အေျပာင္ခုတ္၍လည္းေကာင္း၊ ေက်ာက္တြင္းမ်ားမွ အဖိုးတန္ရတနာမ်ားကို တူးေဖၚကာျပည္ပသို ့တင္ပို ေရာင္းခ့်၍လည္းေကာင္းဘီလ်ံသူေဌးျဖစ္လာခဲ့သည္။ဤသို ့အာဏာရွင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးေပါင္း၍သူေဌးျဖစ္သြားသည့္ခရိုနီမ်ား၌ေတဇတစ္ဦးတည္းမဟုတ္ေခ်။ယင္းသို့ႏိုင္ငံေတာ္၏သယံဇာတမ်ားကိုထင္သလိုလုပ္ခြင့္ေပးခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ အခြင့္ထူးခံမ်ားသာၾကြယ္ဝ ခ်မ္းသာ၍ျမန္မာႏိုင္ငံသည္အာရွ၌အဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံအျဖစ္ ေရာက္ရိွေနသည္မ်ာဝမ္းနည္းစရာပင္ျဖစ္သည္။

ထို႔အျပင္ စစ္အာဏာ႐ွင္ စနစ္ဆိုးေၾကာင့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ ပ်က္သုဥ္းကာ ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္းမ်ား၊ ေလာင္းကစား လုပ္ငန္းမ်ား၊ မူးယစ္ေဆး၀ါး ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကား သုံးစြဲမႈမ်ား တိုးတက္မ်ားျပားလာသည္။ စစ္အစိုးရသည္ ဒီမိုကေရစီလႈပ္႐ွားမႈမ်ားကိုသာ စနစ္တက် ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ကာ မတရား ဖမ္းဆီး၍ ပုဒ္ထီးပုဒ္မ အမ်ိဳးမ်ိဳးတပ္၍ျပစ္ဒဏ္မ်ားအသီးသီးခ်မွတ္လ်က္႐ွိေနေသာ္လည္း စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၊၎တို႔ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း မ်ားႏွင့္ ဘိန္းဘုရင္မ်ား၊ ခ႐ိုနီမ်ား၏ ရာဇဝတ္ျပစ္မႈမ်ား၊ ႏုိင္ငံေတာ္ သယံဇာတ ပစၥည္းအား အလြဲသုံးစြဲမႈမ်ား၊ ကိုယ္က်ိဳး႐ွာမႈမ်ား၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈမ်ား၊ လူမႈေရး ေဖာက္ျပန္မႈမ်ားကို လ်စ္လ်ဴ႐ူလ်က္ ႐ွိသည္။

စစ္အာဏာ႐ွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေ႐ႊ လက္ထက္တြင္ အဂတိ လိုက္စားမႈမ်ားသည္ ကမၻာ့စံခ်ိန္ တင္လ်က္ ႐ွိသည္။ အာဏာလက္႐ွိ လက္ေဟာင္း စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား မည္မွ် ခ်မ္းသာၾကြယ္၀သည္ကို မည္သူမွ် မွန္းဆ၍ မရႏိုင္ေပ။ တခ်ိန္က နာမည္အႀကီးဆုံးမွာ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ထြန္းၾကည္ျဖစ္ၿပီး ၊ ၎၏ အမည္ေျပာင္္မွာ “ေထာၾကည္” ျဖစ္သည္။ အလယ္ပိုင္းတိုင္း တိုင္းမွဴးဘဝတြင္ အလြန္နာမည္ႀကီးခဲ့သည္။ မႏၱေလးၿမိဳ႕ တစ္ၿမိဳ႕လုံးနီးပါး တ႐ုတ္ၿမိဳ႕ေတာ္ ျဖစ္သြားသည္မွာ ၎၏ လက္ခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။

ထို႔ျပင္ ေနျပည္ေတာ္သန္းထြန္းႏွင့္ နဝတပတၱျမား ကိစၥတြင္၎၏ သားမက္ စစ္ဗိုလ္တစ္ဦး ႐ွယ္ယာပါခဲ့သည္။ အဆိုပါ နဝတပတၱျမားႀကီးမွာ ျမန္မာျပည္မွ ေလယာဥ္ျဖင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္သို႔ ေရာက္႐ွိၿပီးမွဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညႊန္႔၏ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားမွ ျပန္လည္သိမ္းဆီးခဲ့ျခင္း
 ျဖစ္သည္။ ယင္းေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေ႐ႊက သူ႔အႀကံအစည္ျဖင့္ပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းၾကည္အား ကုန္သြယ္ေရးဝန္ႀကီး ရာထူးခန္႔အပ္ ေပးလိုက္ျခင္းမွာ ၾကက္ၿခံကို ေျမေခြး ေစာင့္ခိုင္းသကဲ့သို႔ ႏိုင္ငံေတာ္ ဘ႑ာတိုက္ကို သူခိုးေစာင့္ခိုင္းျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

ေငြမည္းကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း စစ္အာဏာ႐ွင္ေခတ္တြင္ အစိုးရအား ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း အခြန္ေပးေဆာင္ပါက ဝင္ေငြ မည္သို႔ရ႐ွိေၾကာင္း ေဖၚျပစရာမလိုဘဲ တရားဝင္ကိုင္ေဆာင္ကာ စီးပြားေရး လုပ္ခ်င္သလို လုပ္၍ ရေပသည္။ စစ္အစိုးရ၏ စီးပြားေရးအေပၚ ေဆးၿမီးတိုႏွင့္ ကုသျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ယခင္က မင္းေနျပည္ေတာ္ ရတနာပုံမႏၱေလးသည္ ျမန္မာျပည္မွေဟာင္ေကာင္အျဖစ္ တမဟုတ္ခ်င္း ျဖစ္သြားခဲ့ရေလသည္။ ႏိုင္ငံသားဥပေဒႏွင့္ မူးယစ္ထုံထိုင္း ေဘးျဖစ္ေစေသာ ဥပေဒမ်ားသည္ မႏၱေလးတြင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာဥပေဒမ်ားျဖစ္သည္။ထို႔အျပင္ ဝတိုင္းရင္းသားလက္နက္အဖြဲ႔အစည္းဟု အမည္ေပးထား ေသာ္လည္း ဝ စစ္တပ္သည္ စင္စစ္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္အားလုံးနီးပါးသည္ တ႐ုတ္လူမ်ိဳး စစ္စစ္မ်ားသာ ျဖစ္၍ လက္႐ွိ အစိုးရလက္ထက္အထိ ခါးပိုက္ထဲမွ ေျမႊေပြးပမာ ျဖစ္ေနရေပသည္။

စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား၏ ကိုယ္က်ိဳးအတၱလြန္ကဲမႈေၾကာင့္ တ႐ုတ္္တို႔၏ စီးပြားေရးနယ္ပယ္ ခ်ဲ႕ထြင္မႈမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ဆုံမွအစ လက္ပံတန္းေတာင္ အလယ္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးအဆုံးသို႔ပင္ ေရာက္႐ွိ ေနေပသည္။ “တ႐ုတ္က ဖိ၊ ႐ွမ္းကအိ” ဆိုသည့္ တေဘာင္အတိုင္း ျဖစ္ပ်က္ေနေပသည္။

စစ္အာဏာ႐ွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေစာေမာင္ ဦးေဆာင္ေသာ နဝတ တက္တက္ျခင္း နဝတသည္ ဒို႔တာဝန္အေရးသုံပါး (ျပည္ေထာင္စုမၿပိဳကြဲေရး၊ တိုင္းရင္းသားစည္းလုံးညီညြတ္မႈ မၿပိဳကြဲေရး၊ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာတည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရး) ဟု ဆိုသည့္ ဆိုင္းဘုတ္မ်ားအား ေနရာတကာ မ်က္စိေနာက္ေအာင္ တင္ခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ တပ္မေတာ္သာအမိ၊ တပ္မေတာ္သာ အဖ၊ ဘယ္သူခြဲခြဲ ဒို႔မကြဲ၊ အၿမဲစည္းလုံးမည္ စသည့္ ဆိုင္းဘုတ္မ်ားကိုလည္း ေနရာတကာ တင္ခဲ့သည္။ စင္စစ္ ျပည္ေထာင္စု မၿပိဳကြဲေရး ဆိုသည္မွာ မဆလ ပါတီ၏ လက္သုံးစကားတစ္ခုျဖစ္ၿပီး ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ အိမ္ေစာင့္အစိုးရ လက္ထက္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ဖက္ဒရယ္မူကို တလြဲ အဓိပၸာယ္ေကာက္ယူခဲ့ေသာ စစ္အာဏာ႐ွင္ ဗိုလ္ေနဝင္း၏ လက္သုံးစကားသာ ျဖစ္သည္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီ အစိုးရကို လက္နက္အားကိုးျဖင့္ အဓမၼ သိမ္းပိုက္ကာ ျပည္ေထာင္စု မၿပိဳကြဲေစရန္ တပ္မေတာ္မွ ကယ္တင္ရသေယာင္ ၀ါဒျဖန္႔မႈသာျဖစ္ၿပီး ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ဖ်က္ဆီး၍ တစ္ပါတီ အာဏာ႐ွင္စနစ္ကို တည္ေဆာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံ မွီတင္းေနထိုင္ၾကေသာ “ဗဟုလူ႔အဖြဲ႔အစည္း” (Plural Society)  ႐ွိေသာ ႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ ယင္းလူ႔အဖြဲ႔အစည္းတြင္ စာေပယဥ္ေက်းမႈ ထုံးစံအယူ၀ါဒ၊ 
အမူအက်င့္ ၊ ေနာက္ခံသမိုင္း စသည္တို႔တြင္ ကြဲျပားျခားနားမႈ ႐ွိေနသည္ျဖစ္ရာ စည္းလုံးညီညြတ္ေရးကို အေျခခံ တည္ေဆာက္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္သာ အသင့္ေလ်ာ္ဆုံးျဖစ္သည္။ စစ္မွန္ေသာ ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ရန္ဟူေသာရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖင့္အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒကို ဦးေဆာင္ေရးဆြဲခဲ့သည္။

သို႔ရာတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအပါအ၀င္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား က်ဆုံးသြားေသာအခါ ဖက္ဒရယ္မူကိစၥမ်ား ေသြဖီလာျခင္း၊ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈ အေလးတင္လာျခင္းတို႔ေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး မၾကာမီမွာပင္ ျပည္တြင္းစစ္မီး ေတာက္ေလာင္လာခဲ့သည္။ `

ဤသို႔ျဖင့္ ၁၉၅၈ -၆၂ ကာလအတြင္း ႐ွမ္းျပည္နယ္မွ အဆိုျပဳသည့္ ဖက္ဒရယ္စစ္စစ္မူကို အေျခခံလ်က္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ား၏အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးဆိုင္ရာလႈပ္႐ွားမႈတစ္ရပ္ ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။
ေစတနာမွန္ႏွင့္နည္းလမ္း႐ွာႀကံအေျဖမွန္ ေဖၚထုတ္ေနခ်ိန္အတြင္းဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းေခါင္းေဆာင္ေသာ
ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ အမည္ခံ စစ္အာဏာ႐ွင္ လူတစ္စုက ၁၉၆၂ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ အာဏာသိမ္းပိုက္ၿပီး ၁၉၄၇ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့သည္။ စစ္တပ္က ျပည္ေထာင္စုႀကီး ၿပိဳကြဲမည့္ အႏၱရာယ္ကို ကယ္တင္လိုက္သေယာင္ အေၾကာင္းျပခဲ့ၾကသည္။

ထို႔အျပင္ ယေန႔ အစိုးရသစ္လက္ထက္အထိ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ၀ါဒျဖန္႔ ေၾကြးေၾကာ္ေနေသာ တိုင္းရင္းသား စည္းလုံးညီညြတ္မႈ မၿပိဳကြဲေရး လုပ္ေနပါသည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္အထိ
 ျပည္တြင္းစစ္ကို ရပ္စဲႏိုင္ျခင္း မ႐ွိေသးသည္ကပင္ တိုင္းရင္းသား စည္းလုံးညီညြတ္မႈ ၿပိဳကြဲေနလ်က္ပင္ ႐ွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပေနသည္။ ယခုအခါ တစ္ႏိုင္ငံလုံး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးအတြက္ စစ္တပ္မွ တင္ျပ ေတာင္းဆိုထားေသာ အခ်က္ (၆) ခ်က္အနက္ ဒို႔တာ၀န္အေရးသုံးပါးကိုပင္ျပန္လည္ထည့္
သြင္းထားရာတိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ႏိုင္ငံေရးအရလက္နက္ခ်ခိုင္းသည္ဟုယူဆ
ကာျငိမ္းခ်မ္းေရး ရရိွရန ္တစ္ႏိုင္ငံလံုးအပစ္ခတ္ရပ္ဆဲေရးအတြက္လက္မွတ္ေရးထိုးရန္ အဓိက အဟန္႔အတား ျဖစ္ေနေပသည္။

ထို႔အျပင္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တ့ံခိုင္ၿမဲေရး ဆိုရာ၌လည္း အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာတြင္ ပါဝင္ေသာ
ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ လြတ္လပ္ေရး ရ႐ွိခဲ့သည္မွာ ၆၆ ႏွစ္ ေက်ာ္ၿပီ
 ျဖစ္ေသာ္လည္း မိမိသေဘာႏွင့္ မိမိလုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ပိုင္ခြင့္႐ွိၿပီလား ဆိုသည္ကို ဆန္းစစ္သင့္ေပသည္။ ပြင့္လင္းစြာ ေျပာရလွ်င္ လက္႐ွိျမန္မာႏိုင္ငံသည္ တရုတ္ျပည္သူ႔သမၼတႏိုင္ငံအား ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရး၊ 
စီးပြားေရးအရ အလြန္အမင္း မွီခိုခဲ့သျဖင့္ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္တို႔၏ လည္မ်ိဳတက္နင္းထားျခင္း ခံေနရေသာေၾကာင့္ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာတည္တံ့ ခိုင္ၿမဲမႈ ႐ွိမ႐ွိကို လူတိုင္း သေဘာေပါက္ေနၾကၿပီ
 ျဖစ္သည္။ မ်ားမၾကာမီအတြင္း တ႐ုတ္တို႔က ျမန္မာတစ္ျပည္လုံးကို အဆီတထပ္၊ အသားတထပ္ ဝါးမ်ိဳးေတာ့မည္မွာ မလြဲဧကန္ပင္ ျဖစ္သည္။

တဖန္ တပ္မေတာ္သာအမိ၊ တပ္မေတာ္သာ အဖ ဆိုေသာ အခ်က္သည္ တပ္မေတာ္သည္
 ျပည္သူ႔အတြက္သာ ျဖစ္ရမည္ ဟူေသာ အဓိပၸာယ္၏ ဆန္႔က်င္ဖက္ ျဖစ္ေနသည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ျပည္သူသည္ တပ္မေတာ္အတြက္သာ ျဖစ္ေနၿပီ ဟူေသာ အဓိပၸာယ္ပင္။ ထို႔အျပင္ လက္႐ွိလုပ္ေဆာင္ေနေသာ အစိုးရ၏ လုပ္ရပ္မ်ားကလည္း ဤသေဘာပင္ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။

ယခုအခါ တပ္မေတာ္တြင္ တပ္ရင္းမ်ား အဆမတန္ တိုးခ်ဲ႕ေနသလို ကာကြယ္ေရး အသုံးစရိတ္
မ်ားလည္း ေၾကာက္ခမန္းလိလိ သုံးစြဲေနသည္။ စစ္သားစုေဆာင္းရာ၌ပင္ ယခင္ကကဲ့သို႔  စစ္ေဆးသိမ္းသြင္း ေလ့က်င့္ေပးၿပီးမွ စုေဆာင္းျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ ေက်း႐ြာမ်ားအား မဝင္မေနရ ဘယ္ႏွစ္ဦး၊ အေျခအေနမဲ့သူမ်ားထဲမွလည္းေကာင္း၊ ေထာင္ထြက္ရာဇဝတ္သားမ်ားထဲမွလည္းေကာင္း စုေဆာင္းေနရာ တပ္မေတာ္သည္ စည္းစနစ္က်နမႈ ကင္းမဲ့လာသည္။ လူဦးေရျပည့္မွီေရးကိုသာ အဓိကထားေနေပရာ  ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ အစဥ္အလာသည္ ေပ်ာက္ကြယ္ေနေပသည္။ ယခုအေျခအေနတြင္ စစ္တပ္မွာ ယခင္တပ္မေတာ္ႏွင့္ လုံးဝမတူေတာ့ဘဲ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ ယာကူဇာဂိုဏ္း၊ အီတလီ႐ွိ မာဖီးယားဂိုဏ္းသာသာကဲ့သို႔ လူဆိုးဂိုဏ္းတစ္ခုႏွင့္ ပိုတူလာသည္။

ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေျမေပၚေျမေအာက္ သဘာဝ သယံဇာတမ်ားကို စစ္အာဏာပိုင္ လူတစ္စုႏွင့္ ယင္းတို႔ႏွင့္ ေပါင္းစားေနေသာ ခ႐ိုနီႀကီးမ်ား၏ ေလာဘေဇာတိုက္မႈေၾကာင့္ ေျပာင္သလင္းခါကာ အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္သစ္ ေနာင္လာေနာက္သားမ်ားအတြက္ သဘာဝသယံဇာတ အေမႊပင္မ႐ွိေတာ့ေပ။ သဘာဝ အရင္းအျမစ္မ်ား ထုတ္ယူသုံးစြဲေရာင္းခ်ရသည့္ အက်ိဳးအျမတ္ကိုလည္း သန္း ၆ယ ႐ွိေသာ
ျပည္သူလူထုသည္ မခံစားရဘဲ လူတစ္စုသာ ေကာင္းစားေနေပသည္။ ပို၍ ဆိုးသည္မွာျပည္သူလူ
ထု ဘိုးဘြားစဥ္ဆက္ ပိုင္ဆိုင္ထားေသာ လူေနအိုးအိမ္မ်ား၊ မိ႐ိုးဖလာ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ လယ္ယာကိုင္းကၽြန္းေျမမ်ားကိုစစ္တပ္ပိုင္ဟုဆိုင္းဘုတ္တပ္ကာမတရားသိမ္းဆည္း၍
ေငြေၾကးၾကြယ္ဝေသာခ႐ိုနီမ်ားသို ့ လက္ဆင့္ကမ္း ေရာင္းခ်ေနရာ ေျမယာျပႆနာမ်ား
 ေပၚေပါက္၍ ေန႔စဥ္နီးပါး လူထုဆႏၵျပပြဲ ေပၚေပါက္ေနေပသည္။

ထို႔ျပင္ တဖက္သတ္ ျပည္သူ႔ဆႏၵ မပါဘဲ ေရးဆြဲခဲ့ေသာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ၌ “ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ အေရးအရာမ်ားျဖစ္ေသာ ႏိုင္ငံေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ စီးပြားေရး၊ စစ္ေရး စသည့္ အျမင္မ်ား ႐ွိရမည္” ဟု အရည္အခ်င္း သတ္မွတ္ခ်က္တစ္ခု ထည့္သြင္းထားရာ မည္သည့္ႏိုင္ငံတြင္မွ် မ႐ွိသည့္ စစ္ေရးအျမင္ ႐ွိရမည္ဟူေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္မွာ ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတ လုပ္လိုသူတိုင္း စစ္သားမ်ားႏွင့္ စစ္သားလူထြက္မ်ားသာ ျဖစ္ရမည္ ဟု ဆိုလိုရာ ေရာက္ေနသျဖင့္ သမၼတရာထူးကို အမ်ိဳးသမီးမ်ား ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ခြင့္ မ႐ွိေစရန္ ပိတ္ပင္ထားသလို ျဖစ္ေနေပသည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ အစၥေရး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ႐ိုဒါေမရာ အစၥေရး-အာရပ္ စစ္ပြဲတြင္ ဦးေဆာင္ခဲ့ျခင္း၊ ၿဗိတိန္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ မာဂရက္သက္ခ်ာ
 ေဖာက္ကလန္စစ္ပြဲတြင္ ဦးေဆာင္ခဲ့ျခင္း စေသာ ႏိုင္ငံတကာ ျဖစ္ရပ္မ်ားကိုကို ေလ့လာခဲ့မႈ မ႐ွိဟု မွတ္ယူရေပမည္။ ယေန႔ ေခတ္မွီတိုးတက္ေနေသာ ကမၻာႀကီးတြင္ အမ်ိဳးသမီးသမၼတမ်ား၊ အမ်ိဳးသမီးဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံတကာ ေရးရာတြင္ ေယာက္်ားမ်ားႏွင့္ တန္းတူေဆာင္႐ြက္လ်က္ ႐ွိေပသည္။ ယဥ္ေက်းမႈ ေရခ်ိန္ တိုးတက္ေနခ်ိန္ အသားေရာင္ ခြဲျခားမႈ ျပႆနာမ်ား ၊က်ား၊ မ လိင္ခြဲျခားမႈ ျပႆနာမ်ားကိုဦးစားေပး ေျဖ႐ွင္းေနေသာအခ်ိန္၌စစ္အာဏာ႐ွင္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက
 ျပ႒ာန္းသတ္မွတ္ထားသည့္ သမၼတ အရည္အခ်င္းသတ္မွတ္ခ်က္မွာ က်ား၊ မ ခြဲျခားမႈအားေပးရာ
 ေရာက္သျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားတို႔၏ ဂုဏ္သိကၡာကို ေမွးမွိန္က်ဆင္းေစပါသည္။

ယင္းျပ႒ာန္းခ်က္သည္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား သမၼတ မျဖစ္ေရးအတြက္ တမင္ရည္႐ြယ္၍ ျပ႒ာန္းထားသည္ႏွင့္ တူေနေပသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏
ေခါင္းေဆာင္မႈ အရည္အေသြးသည္ လက္႐ွိ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အရည္အခ်င္းႏွင့္ ဆိုလွ်င္ ဆီႏွင့္ေရ 
လို ကြာျခားေနရာ ႏိုင္ငံတကာမွခ်ီးျမွင့္ခဲ့ေသာဆုတံဆိပ္မ်ားႏွင့္အင္အားႀကီးႏိုင္ငံတကာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏


ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳအေလးထား ဆက္ဆံေရးမူကို ၾကည့္ပါကသာလွေပသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္႐ွိလာေသာ
မည္သည့္ႏိုင္ငံတကာေခါင္းေဆာင္မဆို ေျမြေခါင္းဖာေက်ာ္ပမာ လက္႐ွိႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတကို မလြဲမေ႐ွာင္
သာ၍ ေတြ႔ဆုံခဲ့ေသာ္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ တန္းတူရည္တူ ေလးေလးစားစား
ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးၿပီးမွ ျပည္ေတာ္ျပန္ေလ့႐ွိၾကသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံခရီးစဥ္အတြင္း အဓိကလာေရာက္ လည္ပတ္သည့္ကိစၥမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးသာျဖစ္သည္။
စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအားလက္ဆဲြႏွဳတ္ဆက္ ေနရ သည္ကပင္လွ်င္သိကၡာက်သည္ဟုဆိုၾကသည္။
ယေန႔တပ္မေတာ္ အဖတ္ဆယ္မရေအာင္ သိကၡာက်ဆင္းေနသည္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေ႐ႊလို စစ္အာဏာ႐ွင္ လူတစ္စု ႏိုင္ငံေရးတက္လုပ္၍ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြား ႐ွာေန၍ ျဖစ္သည္။ ယေန႔တပ္မေတာ္ ၁၉၆၂ မွ ယေန႔အထိ ေခတ္အဆက္ဆက္ပင္ စစ္အာဏာ႐ွင္မ်ား၏ လက္ကိုင္ဒုတ္ျဖစ္ေနေပသည္။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ၌ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား အစည္းအေ၀း တစ္ခုတြင္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက “စစ္တပ္ကသာ လႊမ္းမိုးရမယ္ဆိုတဲ့ စစ္အာဏာ႐ွင္ စနစ္၊ သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္စနစ္၊သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္စနစ္၊ အဲဒီအမ်ိဳးအစားထဲ ျဖစ္တဲ့ ပေဒသရာဇ္ၿမိဳ႕စား၊ ႐ြာစား ၀ါဒ၊ အထက္က ခန္႔ထားၿပီး၊ တိုင္းသူျပည္သားဆႏၵအရ မဟုတ္ဘဲ တိုင္းသူျပည္သားေတြနဲ႔ ကင္းကြာၿပီး မင္းစိတ္ေပါက္တဲ့ အရာ႐ွိေတြ ခ်ယ္လွယ္တဲ့ စနစ္ဆိုးတစ္မ်ိဳး ႐ွိေနရင္ အမ်ားျပည္သူတို႔ 
ဆႏၵနဲ႔ လုပ္ကိုင္ရတဲ့ ဒီမိုကေရစီ၀ါဒ ေခတ္မစားႏိုင္တဲ့ ဖက္ဆစ္၀ါဒ ဆင္တူ႐ိုးမွားေတြ ေပၚလာႏိုင္တယ္” ဟု ျမြက္ၾကားခဲ့သည္။

တပ္မေတာ္ကို ယေန႔ျပည္သူတစ္ရပ္လုံး ေၾကာက္႐ြံ႕စက္ဆုပ္မုန္းတီးေနျခင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ တပ္မေတာ္အေပၚ ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ား ေသြဖီေန၍ ျဖစ္သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကဆက္၍ “ဒီ၀ါဒေတြ ေပၚလာရင္ တိုင္းသူျပည္သားေတြဟာ လြတ္လပ္ေရးဆိုတာ မရႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ဟာ ဒီမိုကေရစီ၀ါဒကိုသာ ေခတ္စားႏိုင္ေအာင္ လုပ္ရမယ္၊ 
အဲဒီ၀ါဒမ်ိဳး အရသာ လြတ္လပ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ကို ထူေထာင္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ ဒါမ်ိဳးမလုပ္ႏိုင္ရင္ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာျပည္သူေတြလည္း နစ္နာမယ္။ က်ေနာ္တို႔ တုိင္းျပည္ကို ကမၻာက ၾကည့္မရတဲ့ တစ္ေန႔ ဂ်ာမနီနဲ႔ ဂ်ပန္ကို ၀ိုင္းၿပီး ႏွိမ္သလို အႏွိမ္ခံရမယ္ဆိုတာကို သတိခ်ပ္ၾကရမယ္။ ဒီမိုကေရစီ၀ါဒသာ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ ဆီေလ်ာ္တယ္။ ဒီ၀ါဒသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အားေပးတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီ၀ါဒကိုသာ က်ေနာ္တို႔ ရည္႐ြယ္ရမယ္” ဟူ၍ ေျပာၾကားသြားခဲ့သည္။

Categories: Articles, Than Win Haliang

မိုးမခမွကူးယူေဖၚျပသည္။

အလင္းရွင္