သဗၺညဳတ၏ ထူးျခားခ်က္မ်ား

ဘယ္လိုပဲေရးေေ၇းေရးပါ ေရးခ ်င္သလိုေရးခ်င္ရာေရးမွာပဲ။
ပန္ခ်ီဆရာလည္းဒီတိုင္းပဲ သူဆြဲခင်္သလိုဆြဲမွာပဲ သို႔ေသာ္
ေဘာင္ေလးတစ္ခုထဲမွာ၀င္ေနရမယ္ေလ။ အခ်ိဳ႔ ဦးဇင္းေရးတဲ့ကဗ်ာေတြမွာ
စာသားေတြလံုး၀မေကာင္းဘဲ ေခါင္းစဥ္ေလးတင္လွေနတာမ်ိဳးေလးရွိတက္တယ္။
အခုတင္ထားတဲ့ (ကဗ်ာရြတ္တဲ့ . . ၿမိဳ႕) ဆိုတာေလးလိုေပါ့။ အဲလို ေခါင္းစဥ္
တစ္ခုတည္းနဲ႔တင္ ကဗ်ာက ေပၚလြင္သြားတာမ်ိဳးေပါ့။ ေနာက္ (ထမင္းပန္းခ်ီ)
ဆုိတဲ့ကဗ်ာေလးလည္း ေခါင္းစဥ္တစ္ခုထဲနဲ႔တင္ အဓိပၸါယ္ျပည့္စံုသြား
တာမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ေပါ့အကယ္၍ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြမွာ ေျပာၾကစတမ္းဆိုရင္
ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ေလးကို ခ်ဲ႕ကားၿပီးေျပာလုိက္တာနဲ႔တင္ တစ္ပြဲစာေရသြာတာမ်ိဳး
အခ်ိဳ႕ကဗ်ာေခါင္းစဥ္တစ္ခုကို သံုးရက္ေလာက္စဥ္းစားရဖူးတယ္။
(လအိပ္ယာ၀င္တဲ့ .. ည) တဲ့ အဲဒီေခါင္းစဥ္ေလးကို ဦးဇင္းသံုးရက္ေလာက္စဥ္း
စားယူရဖူးတယ္။ စဥ္းစားရမွာျပင္းလို႔မရဘူး။ေနာ္ . . ၾကာလာေတာ့က်က္ထားမွ
တ္ထားတဲ့ စာေတြကိုေမ့ကုန္တယ္ . . ကိုယ္ကအေတြးဘက္ကို ဦးတည္သြား
တဲ့အတြက္ ဉာဏ္မွာအေတြးဉာဏ္ကလႊြမ္းမိုးသြားတယ္။ အဲဒီအခါ က်က္ဉာဏ္နဲ႔

မွတ္ဉာဏ္နဲ႔က ကိုယ္အသံုးမျပဳေတာ့တဲ့အတြက္ သူတို႔အားနဲ
သြားတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဦးဇင္းဖုန္းနံပတ္ေတြ လမ္းနာမည္ ေတြ ဘာမွမမွတ္
တက္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ္ကအျမဲအေတြးဉာဏ္ကိုပဲ အသံုးခ်ေနေတာ့ က်န္တဲ့
ဉာဏ္ေတြက ထံုထိုင္းသြားတယ္ကြာ . . ကိုယ္ေတြ႕ေလးေျပာမိတာပါ။ အကယ္၍ ကဗ်ာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ူစကားစုေကာင္းေကာင္းရဖို႔ မစဥ္းစားခ်င္ရင္ လံုး၀မရပါဘူး။
ဦးဇင္းရဲ႕ ကဗ်ာေတြ ေဆာင္းပါေးတြမွာ ေတြးထားတာကို စာဖတ္တက္ရင္သိပါတယ္။
ဒိလိုေျပာတာ ၾကြားေနတာမဟုတ္ဘူးေေနာ္ အေတြးဉာဏ္လြမ္းမိုးသြားတဲ့အတြက္
ဦးဇင္းမွာ အျခားမွတ္ဉာဏ္ေတြအအားနဲသြားၿပီး သံုးလို႔မရေတာ့ဘူးဆိုတာကိုေျပာ
ခ်င္လို႔ပါ။ ေနာက္ ၀န္ခံရရင္ ပရိတ္ေတြရြတ္တဲ့အခါ အပိုဒ္ေတြလံုး၀မမွတ္မိေတာ့ဘူး။
ဦးဇင္းတစ္ပါးတည္း ပရိတ္ရြတ္လို႔မရဘူး။ ဘာလို႔လည္းဆိုရင္ အပိုဒ္ေတြအစဥ္အတုိင္း
မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ဒီတစ္ခုက အေတာ္ကိုစိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတယ္ေနာ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ ဗုဒၶလက္ထက္ေတာ္မွာ ဧတဒဂ္ရတဲ့အသွ်င္ျမတ္ေတြကိုၾကည့္ရင္ တစ္ပါးကို
တစ္ခုစီပဲရၾကတယ္ကြ။ ဒါဘာလည္းဆိုရင္ သဗၺညဳတေရႊဉာဏ္ေတာ္ရွင္ဘုရားနဲ႔
က်န္တဲ့သာ၀ကတို႔ရဲ႕ ထူးျခားတဲ့ကြာျခားခ်က္ပဲ။ ဒါ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ပိဋတက္
ေတာ္က ထုတ္ၿပီးေျပာခ်င္ပါတယ္။ စာဖတ္သူေတြပ်င္းေနမွာစိုးလို႔ပါ။
█ ░ အလင္းရွင္ ░ █

— with Kula Rakkhita and 12 others.