ကိုယ္ပိုင္မိတၱဴ

ကိုယ့္ဘ၀ကို . .
ကုိယ္ပိုင္စက္ထဲထည့္ၿပီး ကိုယ္ျပန္ခ်ေရးမိတာဟာ
ကိုယ္ပိုင္မိတၱဴတစ္ေဆာင္ဆိုရင္ . . .
ငါခ်ေရးျပမယ္ . .
ငါ့ရဲ႕မိတၱဴပံုေတြကိုေပါ့။
ဒီလိုခ်ေရးတက္ေအာင္
ဘယ္သူမွတကူးတကေတာ့သင္ေပးခဲ့တာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး
အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးရဲ႕ ဆိုးေမြေတြက
ငါ့ကို နာက်င္မႈေတြေပးခဲ့လို႔ပါပဲ။
၈၈ ဆိုတာ ငါတို႔ရဲ႕ မက်က္တဲ့ဒါဏ္ရာေတြေပါ့။
စက္တင္ဘာဆိုတာကေတာ့ အေသဆံုးႏိုင္တဲ့ ၀ိဉာဥ္ေျခေထာက္ပဲ။
ေအးပါေလ . . . .
ငါေရးတာဟာ ငါ့ရဲ႕ မူရင္းမဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာင္
ကိုယ္ပိုင္မိတၱဴတစ္ေဆာင္ကေတာ့အစစ္မွအစစ္ပါပဲ။
အလင္းရွင္

ငါအလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းက အေတြးအေခၚ
သစ္တစ္ခုကိုရခဲ့တယ္။ ဘာကိုမွအစြဲအလမ္းမထား ဖို႔ဆိုတာပါပဲ။

 ပီမိုးနင္းစာအုပ္ကျဖစ္မယ္။ ေနာက္ မင္သိခၤေက်းဇူးေၾကာင့္
ပ႑ိတေ၀ဒနိယက်မ္းႀကီးကိုငါဖတ္ခဲ့ ရတယ္။ မဃေဒ၀က်မ္း
စာအုပ္ကိုဖတ္ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ပီမိုးနင္းနဲ႔ မင္သိခၤတို႔ဟာ
ငါ့ရဲ႕ မျမင္ဘူး လုိက္ရတဲ့ ဆရသမားေတြပဲေပါ့။
မင္းတို႔လည္းဖတ္ၾကည့္။ ငါတို႔ေခတ္တုန္းက ဒီေန႔လိုအင္တာနက္မရွိလို႔
စာအုပ္ဆိုတာ ဘုရားတစ္ဆူလို ျဖစ္ေနတယ္။ အခုေတာ့လည္း
ငါကြန္ပ်ဴတာထဲမွာ အဲဒီဘုရားလိုရွားတဲ့စာအုပ္ေတြက တစ္ပံုတစ္ပင္ႀကီး
ဒါ့ေၾကာင့္မင္းတို႔ အဲဒီစာအုပ္ေတြဖတ္ေစခ်င္တယ္ကြာ။ မင္းတို႔အတြက္ အလင္းတံခါးေပါက္ေတြဖြင့္ေပး ေစတဲ့က်မ္းစာအုပ္ေတြပဲ။
ငါ့ရဲ႕စိတ္ကုိ အရာတုိင္းကုိ မကပ္တက္တဲ့စိတ္ေမြးခဲ့တယ္။

 ေနာက္ဆံုး ခ်စ္သူရည္းစားဆိုတာေတာင္ မခ်စ္တက္ေတာ့ဘူး။
အခ်စ္ဆိုတာဘာလဲ ? အဲဒိေမးခြနး္ကုိေတာင္ ငါနားမလည္ေတာ့ဘူးျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္ဆံုးလူငယ္အလုိက္အထိုက္
ငါရည္းစားစာေရးတယ္။ ခ်စ္လို႔ေရးတာမဟုတ္ဘူးေနာ္ ငါ့ရဲ႕လူငယ္ဘ၀ 

ကိုငါပီျပင္ေအာင္ေနလိုက္တာ။
ငါကလက္ေရးလွေတာ့ ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း သူတို႔ေရးခ်င္တဲ့
စာကားေလးေတြကုိ ငါ့ကိုေရးခုိင္းတယ္။ အဲဒီေနာက္ ငါလည္းရီးစား
တစ္ေယာက္မွမရျဖစ္ပါဘူး။
ငါ့ကိုဆယ္တန္းေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့ လာေၾကာင္ဖူးတယ္။
ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္ အထင္ႀကီးသြားတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ငါ မြတ္ဆလင္ဘာသာကိုစတင္ေလ့လာတယ္။
ၿပီးေနာက္ ခရစ္ယာန္ဘာသာကိုေလ့လာတယ္။ ခရစ္ယာန္ ဘာသာမွာ

 ငါေတာ္ေတာ္ၾကာသြားတယ္။ ဂစ္တာတီးၿပီး ဘုရားေက်ာင္းမွာ
သီခ်င္းဆိုတဲ့အဆင့္ အထိကိုေရာက္ခဲ့တယ္။ ခရစ္ယာန္ေကာင္မေလးေတြက
ပြင့္လင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ငါနဲ႔ ရည္းစားမျဖစ္ခဲ့ဘူး။
၈၈ ၿပီးေတာ့ ငါလည္း ကိုရင္၀တ္ဘုန္းႀကီးျဖစ္ခဲ့တယ္။