စစ္ေခြးဘီလူး ၊ အာဏာရူးတို႔ ၊ ရူးၾက မူးၾက၊ ယစ္မူးၾက၏။
မွတ္ေလာအျမဲ ၊ နားစိတ္စြဲေလာ ၊ သခၤါရဟူ ၊ ဓမၼအယူကား၊
ဘယ္ဟာမျမဲ ၊ နိစၥပဲတည့္။ ဆင္းျမင္းဗိုလ္ပါ ၊ ဘီလွ်ံနာလည္း၊
ေသရြာမပါ ၊ ေသသို႔မလိုက္ ၊ ေနာက္ခ်န္ထုိက္၏ ၊ ကိုယ့္ျပဳသည့္
ကံ၊ ကုသလံတို႔၊ ေသလည္းလုိက္ျမဲ ၊ ေနလို္က္ျမဲ၏ ။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ညီေမာင္ ၊သတိေဆာင္ေလာ့ ၊ ဤခႏၶာကို၊ အပုတ္ယိုကား၊
ေန႔စဥ္ရက္စက္ ၊ ပုတ္အက္ယိုိစီး ၊ ရြံစရားႀကီးတည္း။ ထိုသည့္ခႏၶာ၊
ပုတ္သ႑ာန္အား၊ ကမ္းဘက္ယူကူး၊ ငွက္ေျပာဘူးသို႔ ၊ ကမ္းသိုိ႔ေရာက္လွ်င္၊
ေရစပ္တြင္ပင္၊ ထားပစ္အလား ၊ မွတ္ကာသားေလာ့၊ နိဗၺာန္ကမ္းနား၊
အေရာက္သြားဖို႔ ၊ တို႔ပုတ္ခႏၶာ၊ ဤမသာအား ၊ အသံုးခ်ေလာ့။
ၾကည့္စမ္းအေမာင္ ၊ သတိေဆာင္ေလာ့၊ ေရွးဘုရားတကာ၊ နိစၥပါဟု၊
တြင္တြင္ေဟာၾကား၊ အမွာထားလည္း ၊ တဏွာအရူး၊ စစ္ဘီလူးတို႔၊
ျပည္သူဘ႑ာ၊ သယံဇာအား ၊ ေမာင္ပိုင္၀မ္ေပါင္၊ အတၱေကာင္တို႔၊
ခုိးစား၊၀ွက္စား၊သတ္၍စားသည္၊ သန္းေျခာက္ဆယ္၏ ဒုကၡတည္း။
မွတ္ခ်က္။
အဘဦး၀င္တင္၏သက္မဲ့၀ိဉာဥ္အားဤကဗ်ာျဖစ့္ဂုဏ္ျပဳလုိက္ပါသည္
မ်ားလူသံေ၀ဃရေစေသာ္၀္ .. .Shareျခင္းမိတၱဳရေစေသာ ၀္ . . ။
ဤသို႔ကဗ်ာလက္တမ္းေရးစပ္ႏိုင္ရန္ မဃေဒ၀လကၤာက်မ္းအားအာဂံု
ေဆာင္ရန္ဆူပူက်ိန္းေမာင္းခဲ့သာဆရာသခင္ အသွ်င္ဣႏၵ၀ံသအားဦးတင္
သပါ၏။
█ ░ အလင္းရွင္ ░ █
No comments :
Post a Comment