သင္ေသသြားေသာ္

 

 

 

 

 

 

 

ဪ..လူ႔ျပည္ေလာက၊ လူ႔ဘ၀ကား
အိုရနာရ၊ ေသရဦးမည္
မွန္ေပသည္တည့္ ။
သို႔တၿပီးကား၊ သင္ေသသြားေသာ္
သင္ဖြားေသာေျမ၊ သင္တို႔ေျမသည္
အေျခတိုးျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏ ။

သင္၏အမ်ိဳးသား၊ စာစကားလည္း
ႀကီးပြားတိုးျမင့္၊က်န္ေကာင္းသင့္၏ ။

သင္ဦးခ်၍ အမွ်ေ၀ရာ
ေစတီသာႏွင့္၊ သစၥာအေရာင္
ဥာဏ္တန္ေဆာင္လည္း
ေျပာင္လ်က္၀င္းလ်က္ က်န္ေစသတည္း ။
ေဇာ္ဂ်ီ
၁၉၃၅ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ အိုးေဝမဂၢဇင္း

If You Die
Alas, Human world, human life
Must become old, Painful-then die
This is truth.
But if you die
Your place of birth, your land
Should develop and remain
Your Nationality and language should also
Progress, be highttened and remain.
The pleasant pagoda you worshipped
And shared your merits
May the radiant truth and remarkable
knowledge
Remain bright an bright.

Yangon. 24 September 2000
(Prince Taw Phaya Galae Aung Zae)

ဒီကဗ်ာေတြကို ေရးသားတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ အသက္က ၂၈ ႏွစ္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။
ဆရာ့ကဗ်ာကို ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အိုးေဝမဂၢဇင္းရဲ႕ အယ္ဒီတာက အသက္ ၂ဝ ပဲ ရွိေသးတဲ့ ကိုေအာင္ဆန္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒါကိုၾကည့္ရင္ လူငယ္ေတြရဲ႕ အခန္းက႑က ျမန္မာျပည္ရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈမွာ ဘယ္ေလာက္အေရးပါခဲ့တယ္ ဆိုတာကို ခန္႔မွန္းႏိုင္သလို၊ လူငယ္ေတြရဲ႕အေတြးအေခၚ အယူအဆေတြကိုလည္း ခန္႔မွန္းႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘဝကုိ တန္ဖိုးရွိရွိ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ေစတနာေတြဟာ သူ႔ရဲ႕ စာေပေတြမွာ အၿမဲတမ္း ကိန္းဝပ္ေနမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ။

အညႊန္း
ထိန္လင္း (၂၊ ၁၂၊ ၂ဝဝ၈) > မိုးမခ
( http://moemaka.com )မွကူးယူထားပါသည္။
အဂၤလိပ္လိုဘာသာျပန္ထားသည္ကို ဦးသန္းထြတ္ ေရးေသာ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္သက္မိေသာ ကဗ်ာမ်ား (၂) မွ ကူးယူထားပါသည္။